کد خبر: ۱۸۲۵۷۳
تاریخ انتشار: ۰۰:۱۵ - ۰۵ بهمن ۱۳۹۶ - 2018January 25
در پیش‌نویسی که سازمان بهداشت جهانی برای طبقه‌بندی بین‌المللی جدید بیماری‌ها ارائه داده است، از اعتیاد به بازی به‌عنوان یک بیماری به نام «اختلال بازی» نام‌برده شده است.
  شفا آنلاین>اجتماعی>  اعتیادآور بودن بازی‌های ویدئویی چیزی نیست که تازه به سر زبان‌ها آمده باشد. از دهه‌ها قبل از آنکه مردم ساعت‌های زیادی را صرف بازی با گوشی خود کنند، بازی کراش (Candy Crush) را انجام می‌دادند و مغازه‌های بازی‌های ویدئویی وجود داشتند که مردم در آن پک من (Pac Man) را بازی می‌کردند. اما با توجه به شیوع بازی‌های ویدئویی در زندگی ما، سازمان بهداشت جهانی توجه بیشتری به افرادی نشان داده است که مشغولیت ذهنی آن‌ها بازی‌های ویدئویی است.

به گزارش شفا آنلاین: در پیش‌نویسی که سازمان بهداشت جهانی برای طبقه‌بندی بین‌المللی جدید بیماری‌ها ارائه داده است، از اعتیاد به بازی به‌عنوان یک بیماری به نام «اختلال بازی» نام‌برده شده است. دکتر بروس وای لی، دانشیار سلامت بین‌المللی در دانشگاه جان هاپکینز توضیحاتی را برای تعریف اختلال بازی ارائه می‌دهد و می‌گوید که در صورت احساس وجود اختلال بازی در یک فرد چه چیزهایی را باید در نظر داشت.
اثرات منفی اختلال بازی
دکتر لی می‌گوید: «مسئله واقعی این است که بازی چطور روی زندگی یک فرد اثر می‌گذارد.» او توضیح می‌دهد: «به‌طورکلی، باید مراقب هر فعالیت یا عادتی بود که روی زندگی فرد اثر می‌گذارد. اگر فعالیتی به شما کمک می‌کند و واقعا به کسی آسیب نمی‌رساند، درنتیجه هیچ دلیلی وجود ندارد که آن فعالیت را یک اختلال نامید. اما اگر به پیش‌نویس ICD-11 (طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها، ویراست یازدهم) نگاهی بیندازید متوجه می‌شوید که انجام بازی‌های ویدئویی به‌عنوان اختلالی دسته‌بندی‌شده است که به شیوه منفی روی زندگی فرد اثر می‌گذارد.»
تعریف مشکل: علائم اختلال بازی چیست؟
سازمان بهداشت جهانی اختلال بازی را یک بیماری می‌داند که در اثر آن فرد رفتارهای زیر را از خود نشان می‌دهد:
تضعیف کنترل فرد روی بازی. یعنی فرد روی شروع، تعدد، شدت، مدت، پایان و موقعیت بازی کنترل زیادی ندارد.
افزایش اولویت به بازی به‌طوری‌که فرد بازی ویدئویی را به دیگر لذت‌های زندگی و فعالیت‌های روزانه ترجیح می‌دهد.
ادامه یا تشدید بازی علی‌رغم وقوع پیامدهای منفی
ترجمه: علائم اختلال بازی به زبان زندگی واقعی
دکتر لی می‌گوید: «به‌عبارت‌دیگر، اول اینکه بازی کنترل شما را در دست می‌گیرد و شما کنترلی روی آن ندارید. دوم اینکه بازی شما را از انجام چیزهایی دور می‌سازد که باید انجام دهید. سوم اینکه علی‌رغم آگاهی شما و دیگران از آسیب زدن بازی به زندگی شما همچنان به انجام بازی‌های ویدئویی ادامه می‌دهید. درنهایت اینکه مدت اعتیاد به بازی‌های ویدئویی باید بیش از یک دوره 12 ماهه باشد، در غیر این صورت نمی‌توان وضعیت فرد را یک وضعیت اضطراری دانست.» دکتر لی ادامه می‌دهد: «هر شخصی ممکن است که برای یک مدت کوتاهی جذب یک‌چیز شود. الزاما نمی‌توان به این دلیل که یک فرد فعالیتی را زیاد انجام می‌دهد او را مبتلابه اختلالی دانست. در بسیاری از موارد، مردم می‌گویند "دیگر نمی‌خواهم که این فعالیت را انجام دهم، اما اگر انجام فعالیتی همچون بازی‌های ویدئویی بیش از 12 ماه ادامه داشت، باید احساس نگرانی کرد و آن را به‌عنوان یک مشکل تلقی کرد.»
تعیین وجود یک مشکل بازی و چه کسی تحت تاثیر اختلال بازی قرار می‌گیرد؟
دکتر لی می‌گوید: «سازمان بهداشت جهانی در ویراست یازدهم طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها بیماری‌های جدیدی را بیان داشته و برای آن‌ها تعریفی ارائه داده است.» او ادامه می‌دهد: «بر اساس این طبقه‌بندی کارشناس‌های مختلفی وارد عمل می‌شوند و شیوه‌های غربالگری تشخیصی این بیماری‌ها را مشخص می‌کنند.»
اعتیاد بازی: آیا نیاز به کمک دارید؟
دکتر لی توضیح می‌دهد: «کاری که اکنون می‌توانیم انجام دهیم این است که به نشانه‌های موجود مربوط به اعتیاد تکیه کنیم و سعی کنیم که از بعضی از این نشانه‌ها برای مشخص ساختن اعتیاد بازی استفاده کنیم.» دکتر لی می‌گوید: «برای آنکه بتوان نیاز یک فرد به کمک را مشخص کنم پنج سوال را طراحی کرده‌ام که معمولا برای افراد معتاد به الکل استفاده می‌شود. این روش من که حاوی این سوال‌ها است از اطمینان صددرصدی برخوردار نیست، اما روش خوبی برای تشخیص نیاز کمک از سوی دیگران است:
آیا واقعا احساس می‌کنید که باید فعالیت خود را کاهش دهید؟
آیا از این ناراحت هستید که دیگران به خاطر عادت بازی شما را مورد سرزنش قرار می‌دهند؟
آیا تاکنون به خاطر عادت بازی احساس بد یا احساس گناه نسبت به خود پیداکرده‌اید؟
آیا پس‌ازآنکه از خواب برمی‌خیزید بازی‌های ویدئویی اولین چیزی هستند که به آن‌ها فکر می‌کنید؟
دکتر لی توضیح می‌دهد: «اگر فردی به این سوال‌ها پاسخ آری دهد بیانگر این است که نشانه‌های عمومی یک اعتیاد را دارد. یک فرد معتاد به بازی علائم خاصی نیز دارد.» فردی که درگیر یک عادت می‌شود خلق‌وخوی او تغییر می‌کند. برای مثال، خلق‌وخوی فرد تند می‌شود و روابط اجتماعی خود با دوستان و اعضای خانواده‌اش را از دست می‌دهد. علاوه بر این، این امکان نیز وجود دارد که عملکرد تحصیلی فرد نیز کاهش یابد و نمرات پایینی بگیرد.
چرا اختلال بازی تبدیل به یک مسئله شده است؟
ازآنجایی‌که بازی‌های ویدئویی برای مدت طولانی (تقریبا پنج دهه) بخشی از فرهنگ مردم آمریکا بوده است، والدین فکر می‌کنند که دلیل بازی بیش‌ازحد کودکان علاقه و نه اعتیاد آن‌ها به بازی است. چرا سازمان بهداشت جهانی احساس می‌کند که اکنون وقتش است که اختلال بازی را یک بیماری رسمی بداند؟ دکتر لی می‌گوید: «در بسیاری از موارد، وقتی‌که مردم یک‌چیزی را شناسایی می‌کنند به این معنا نیست که این شناسایی پس از یک از سال از پدیدار شدن آن چیز حاصل شده است. معمولا یک تاریخ طولانی‌مدت برای شناسایی آن چیز وجود دارد. در دهه 1980 مردم به مغازه‌های مخصوص بازی‌های ویدئویی می‌رفتند و برای ساعت‌ها بازی پک من (pac man) را انجام می‌دادند. وقتی‌که آتاری به بازار آمد مردم مسحور آتاری شدند. بنابراین، باید گفت که ترکیب چند چیز باعث می‌شوند که شناختی به دست آید.»
اکنون همه می‌توانند بازی کنند. وقتی‌که بازی‌های ویدئویی روانه بازار شدند، درصد مشخصی از مردم و نه همه مردم آن‌ها را انجام می‌دادند. تعداد افراد استفاده‌کننده از بازی‌های ویدئویی روزبه‌روز افزایش یافت. دکتر لی می‌گوید: «اکنون‌که اکثر مردم از بازی‌های ویدئویی استفاده می‌کنند و آن را تجربه کرده‌اند می‌توانیم آن را یک مسئله تلقی کنیم.» با توجه به تعداد فزاینده افراد استفاده‌کننده از بازی‌های ویدئویی گزارش‌های بیشتری در مورد عواقب ناشی از اعتیاد به بازی‌های ویدئویی همچون از دست دادن شغل، تضعیف روابط اجتماعی و تضعیف عملکرد تحصیلی به گوش ما می‌رسند.
بازی تبدیل به یک حرفه شده است. افراد بی‌شماری وجود دارند که انجام بازی‌های ویدئویی را به‌عنوان یک حرفه برای خود می‌دانند. شاید چنین چیزی درگذشته نیز وجود داشته است، اما میزان آن در زمان حال بسیار بیشتر است. این را نمی‌توان بیان داشت که هرکسی که چنین نیتی دارد یک اختلال دارد، اما در جهان امروز افراد بیشتری را می‌بینم که زندگی خود را وقف بازی‌های ویدئویی کرده‌اند.
بازی پیچیده است. بازی‌ها در حال پیچیده‌تر شدن هستند و وقتی‌که این بازی‌ها پیچیده‌تر می‌شوند، جنبه‌های بیشتری از بازی وجود خواهند داشت که مردم را بیشتر غرق خود خواهند کرد. بسیاری از این بازی‌ها می‌توانند جذاب‌تر باشند و می‌توانند با مردم صحبت کنند و حتی یک حس اشتراک به آن‌ها دهند. این‌ها به‌ظاهر چیزهای مثبتی هستند، اما می‌توانند فرد را بیشتر و بیشتر غرق خود کنند. با پیشرفت تکنولوژی بر جذابیت‌های بازی‌های ویدئویی افزوده می‌شود.
مسائل مربوطه همچون رفتار نشستنی و چاقی نیز تبدیل به مشکلات اصلی شده‌اند. بازی‌های ویدئویی تنها عامل این مسائل نیستند، اما می‌توانند در ایجاد این مسائل دخیل باشند.سپید


نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: