آب آوردن شکم خطرناک است؟

شفا آنلاین>سلامت>آب‌آوردگی شکم یا آسیت به معنای جمع شدن مایع اضافی در شكم <Extra fluid in the abdomen>و ورم شكم است. آب‌آوردگی شکم دلایل گوناگونی از جمله سیروز کبدی و سرطان‌های گوارشی می‌تواند داشته باشد.


به گزارش شفا آنلاین: آسیت نتیجه فشار بالا در عروق خونی کبد و سطوح پایین پروتئینی به نام آلبومین است که می‌تواند آسیب شدیدی به کبد بزند و به آسیت منجر ‌شود.

تشخیص آسیت با ماتیته جابجا شونده و سونوگرافی قابل انجام است. از نظر بالینی وقتی آسیت قابل تشخیص است که حجم مایع بیش از ۵۰۰ سی سی باشد.

علل و درمان

آسیت می‌تواند فرم پیشرفته ورم اندام‌ها به دنبال بیماری نارسایی قلبی باشد، یعنی وقتی نارسایی قلبی به درجات خیلی شدید می‌رسد، ورم پاها از مچ به ساق و از ساق به ران و در نهایت به شکم گسترش می‌یابد. در مورد بیماری‌های کلیه که یکی از آنها دفع شدید پروتئین از کلیه‌هاست نیز در صورت وخامت می‌تواند بیماری آسیت ایجاد شود، اما عامل اصلی آسیت، سیروز کبدی است.

درمان اولیه با محدودیت سدیم در غذا (کاهش مصرف نمک)، کاهش مصرف مایعات و استفاده از داروهای ادرارآور انجام می‌شود، از آنجا که خون سیاهرگی بیشتر احشای شکمی‌‌باید قبل از رسیدن به قلب از کبد رد شود و در آنجا فیلتر شود، وقتی ساختمان کبد در اثر سیروز به هم می‌ریزد، راه رسیدن خون به قلب سد می‌شود و به این ترتیب مایع در شکم تجمع می‌کند.

از طرفی کبد که محل اصلی ساختن آلبومین است، در اثر بیماری سیروز نمی‌تواند آلبومین بسازد و کم شدن آلبومین خون باعث خروج پلاسما از داخل رگ‌ها به بیرون آنها و بروز ورم می‌شود.

هدف اصلی درمان در آسیت دستیابی به تعادل منفی سدیم برای کاهش احتباس مایعات در بدن است. اساس درمان محدودیت مصرف سدیم خوراکی، دیورتیک‌ها به‌خصوص آلداکتون، پاراسنتز (کشیدن مایع صفاق) است.

کشیدن مایع آسیت به تناوب مثلا هر دو هفته یا هر ماه نیز برای درمان آسیت مفید است. اگرچه این روش درمان آب آوردگی شکم یا آسیت برای بیمار اندکی سخت است و نیاز به بستری شدن موقت دارد، ولی گاهی تنها راه درمان است. در آسیت مقاوم گاهی نیاز به تخلیه مکرر مایع آسیت یا ایجاد شنت داخل صفاقی و آناستوموز ورید باب به ورید اجوف تحتانی است.در نهایت اگر بتوان علت اصلی بیماری آسیت را بر طرف کرد، مثلا پیوند کبد برای درمان سیروز انجام شود، آسیت به کلی درمان خواهد شد.