تاثیر مستقیم افتادگی پلک فوقانی در بینایی

شفا آنلاین>سلامت>افتادگی پلک فوقانی <Upper eyelid droop>یا پتوز ممکن است خفیف باشد یا تمامی‌مردمک را بپوشاند، در برخی موارد پتوز می‌تواند دید طبیعی را محدود یا حتی به‌طور کامل مسدود کند.

به گزارش شفا آنلاین:پتوز می‌تواند وراثتی باشد و در یک یا هر دو چشم ایجاد شود، پتوز مادرزادی اغلب در اثر نقص در تکامل عضله بالابرنده پلک فوقانی که عضله لواتور نام دارد، اتفاق می‌افتد.

در مواردی که این عارضه مادرزادی باشد ممکن است با اختلالاتی نظیر حرکات چشمی، بیماری‌های عضلانی، تومورهای پلک یا سایر تومورها، عصبی یا عیوب انکساری همراه شود.

شایع‌ترین علامت آشکار پتوز در کودکان، افتادگی پلک است. در پتوز مادرزادی، اغلب عدم تقارن چین پلک فوقانی وجود دارد. کودکان مبتلا به پتوز ممکن است برای دیدن مجبور شوند گردن خود را به عقب خم کنند یا ابروها را به سمت بالا بکشند. این مانورهای سر و صورت نشان می‌دهند که کودک سعی می‌کند برای دیدن از هر دو چشم استفاده کند. بعد از گذشت چند سال، این وضعیت‌های غیرطبیعی سر ممکن است منجر به اختلالات ظاهری سر و گردن شوند.

شایع‌ترین اختلال جدی مرتبط با پتوز دوران کودکی، آمبلیوپی (تنبلی چشم) است که به دو علت انسداد مسیر بینایی در موارد پتوز شدید و ایجاد آستیگماتیسم و تاری دید ناشی از آن، پتوز می‌تواند ایجاد تنبلی چشم کند.

درمان پتوز مادرزادی

در اغلب موارد، پتوز کودکان با جراحی درمان می‌شود. اگر تنبلی چشم هم وجود داشته باشد، ممکن است درمان با قرار دادن پوشش بر روی چشم سالم، استفاده از عینک یا قطره چشمی‌ضروری باشد. تشخیص لزوم انجام جراحی و انتخاب روش مناسب، بر اساس سن کودک، درگیری یک یا هر دو پلک، شدت پتوز، قدرت عضلات بالا برنده و پایین آورنده پلک و وضعیت حرکات چشمی‌صورت می‌گیرد.

در اوایل دوران زندگی معمولا ضرورتی به انجام جراحی برای موارد خفیف تا متوسط پتوز وجود ندارد. هم در موارد مذکور و هم موارد شدیدی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند، باید به طور منظم از نظر تنبلی چشم، عیوب انکساری و حالت‌های وابسته توسط چشم پزشک بررسی و در صورت نیاز تحت درمان قرار گیرند.