براساس این طرح، شرکت های بزرگ مخابراتی که از سرویس تأیید چهره (FVS) استفاده می کنند، تصویر چهره مشتریان خود را جمع آوری و این اطلاعات را به هاب تعامل متقابل بیومتریک (Biometric Interoperability Hub) ارسال می کنند.
شفا آنلاین: دولت فدرال استرالیا درحال بررسی طرحی است که به شرکت های خصوصی اجازه می دهد از پایگاه داده ملی تشخیص چهره، در ازای پرداخت هزینه و تحت قانون آزادی اطلاعات استفاده کنند.
به گزارش
شفا آنلاین:اسناد منتشر شده نشان می دهند که اداره کل دادستانی این کشور درحال مذاکره با شرکت های بزرگ مخابراتی درخصوص برنامه آزمایشی برای بخش خصوصی برای استفاده از سرویس تأیید چهره (Facial Verification Service) در سال 2018 است.
فرآیند جمع آوری اطلاعات
براساس این طرح، شرکت های بزرگ مخابراتی که از سرویس تأیید چهره (FVS) استفاده می کنند، تصویر چهره مشتریان خود را جمع آوری و این اطلاعات را به هاب تعامل متقابل بیومتریک (Biometric Interoperability Hub) ارسال می کنند.هاب، از پایگاه داده ملی برای بررسی و مقایسه تصویر با اطلاعات ذخیره شده در سوابق دولتی از جمله عکس گذرنامه یا گواهینامه رانندگی استفاده کرده و در نهایت، هویت فرد تأیید می شود.
سپس شرکت های خصوصی بدون مشاهده تصاویر نگهداری شده در پایگاه داده ملی، پاسخ بله / خیر (برای تأیید هویت) دریافت می کند.
از پایگاه داده ملی برای بررسی و مقایسه تصویر با اطلاعات ذخیره شده در سوابق دولتی از جمله عکس گذرنامه یا گواهینامه رانندگی استفاده کرده و در نهایت، هویت فرد تأیید می شود
اسناد منتشر شده نشان می دهند که تا ماه گذشته، اطلاعات 50 درصد جمعیت این کشور در پایگاه داده ملی تشخیص چهره استرالیا ثبت شده و اداره کل دادستانی قصد دارد تا چند ماه آینده، این نرخ را به 85 درصد افزایش دهد.
دولت فدرال استرالیا عنوان می کند که استفاده از تشخیص چهره برای امنیت ملی ضروری بوده و می تواند به کاهش جرائمی از جمله تقلب در هویت کمک کند.
عنوان شده که شرکت های خصوصی تنها می توانند از این سرویس با رضایت شخص استفاده کنند؛ اما متخصصان و فعالان جامعه مدنی، نگرانی خود را از عدم شفافیت و (نبود) نظارت کافی بر برنامه های تشخیص چهره اعلام کرده اند.
مونیک مان (Monique Mann)، مدیر بنیاد حفظ حریم خصوصی استرالیا و استاد دانشکده حقوق دانشگاه صنعتی کوئینزلند گفت: الزام شرکت ها به کسب رضایت شخصی، برای حفظ حریم خصوصی افراد یا کاهش خطرات مربوط به داده های بیومتریک، کافی نیست.
مان خاطر نشان کرد: در عمل، این برنامه باعث تشویق شرکت های خصوصی به ایجاد پایگاه داده تشخیص چهره ویژه خود می شود. زمانی که این داده ها ایجاد شوند، برای مردم بسیار دشوار خواهد بود که در مورد: میزان ایمن بودن اطلاعاتی که ذخیره خواهند شد، این اطلاعات با چه کسانی به اشتراک گذاشته خواهد شد، و اینکه این داده ها با چه اطلاعات دیگری در ارتباط هستند، اطمینان حاصل کنند.