پزشکان فداکار

شفا آنلاین:تحقیقات نشان می‌دهد که تقریبا همه پزشکان، پرستاران و ماماها، حتی باوجود بیماری سر شیفت کاری خود حاضر می‌شوند. شاید همه ما این را تجربه کرده‌ باشیم که باوجود سرماخوردگی، سرفه، عطسه و حتی علائم شدیدتر سر کار رفته‌ایم. مطالعات اخیر حاکی از آن است که بسیاری از کارکنان حوزه سلامت نیز این کار را انجام داده‌اند، اگرچه خود بهتر از هرکس دیگری می‌دانند که نباید چنین کاری را انجام داد.


تقریبا همگی در شرایط بیماری سرکار رفته‌اند
به گزارش شفا آنلاین:جولیا شیمزاک و همکارانش از بیمارستان کودکان فیلادلفیا ۵۰۰ پزشک، پرستار، دستیار پزشک و ماما را موردمطالعه قرار دادند و تقریبا تمامی آنها این حقیقت را پذیرفتند که باوجوداینکه بیمار بوده‌اند، سر کار رفته‌اند و البته با این عمل بیمارانشان را نیز در معرض خطر قرارداده‌اند. بیش از۸۳ درصد از آنها در یک سال گذشته حداقل یک بار این اتفاق برایشان افتاده است که باوجود تب، اسهال و حتی مشکلات تنفسی <Respiratory problems>جدی سر کار رفته و با بیمار تماس داشته‌اند. جفری استارک، متخصص اطفال از کالج پزشکی بیلور در هوستون شخصا این حقیقت را می‌پذیرد که برای او نیز چنین شرایطی پیش آمده است. او به حالت نیمه‌شوخی می‌گوید: «وقتی که نتایج مطالعه را دیدم، گفتم که ۸۰ درصد از آنها به این مسئله اعتراف کرده‌اند و۲۰درصد دیگر نیز راستش را نمی‌گویند. من واقعا یقین دارم که آنها این کار را از روی خیرخواهی، اراده بالا و تعهد به بیمارانشان انجام داده‌اند.» در این مطالعه نزدیک به ۹۹درصد از افراد گفتند که سرکار رفتند؛ چون نمی‌خواستند همکارانشان را در محیط کار تنها بگذارند. ۹۵درصد گفتند تعداد کارمندان به‌ اندازه‌ای نبود که بتوانند تمام کارها را پوشش دهند و بالاخره ۹۲درصد هم گفتند که نمی‌خواستند به بیمارانشان جواب رد بدهند. برخی از شرکت‌کنندگان در این آمارگیری گفتند که در صورت بیمار شدن کارکنان، کلینیک محل کارشان فاقد سیستم جایگزینی نیروی کار است، هرچند که در مراکز دیگر این سیستم وجود داشته اما در عمل اجرا نمی‌شود. دیگران اظهار داشتند که در کلینیک آنها فقدان نیروی کافی طراحی این نوع سیستم را امکان‌پذیر نمی‌سازد. به گفته آنها زمانی که بیمار می‌شدند، پیدا کردن یک نیروی جایگزین برایشان بسیار مشکل بود.
بهره‌وری کارکنان چقدر اهمیت دارد؟
استارک می‌گوید: «یکی از مسائل سوال‌برانگیز برای ما این بود که آنها به چه اندازه به میزان بهره‌وری کارمندان اهمیت می‌دادند.» او همچنین اضافه کرد: «پزشکانی که در بیمارستان‌ها کار می‌کنند، به‌شدت ازنظر بهره‌وری تحت نظارت قرار دارند. به‌طور مثال، تعداد بیماران ویزیت شده توسط هر پزشک تنها یکی از مواردی است که همیشه کنترل می‌شود.» سال‌های متمادی است که کارشناسان کنترل بیماری‌های عفونی در آمریکا از مردم می‌خواهند که درصورت مریض‌شدن به‌جای رفتن سر کار در خانه بمانند و استراحت کنند. بسته به نوع بیماری، هر فرد بیمار می‌تواند چندین نفر دیگر را نیز آلوده کند. شما می‌توانید به‌راحتی فقط با حضور در اتاق فردی که به سرخک مبتلا شده یا حتی با گذشتن از کنار فرد بیمار، به این ویروس به‌شدت مسری مبتلا شوید. ویروس‌هایی نظیر آنفلوانزا در قطرات کوچک ناشی از عطسه، سرفه یا صحبت‌کردن فرد بیمار در هوا پخش می‌شوند. نوروویروس که باعث اسهال و استفراغ شدید می‌شود، از طریق نوک انگشتان آلوده به دهان منتقل می‌شود. بیمارستان‌ها شاید از معمول‌ترین مکان‌های انتقال ویروس باشند. یک مرد اهل کره جنوبی که ویروس مرگبار مرس را به سئول آورد، ۱۸۶ نفر را مبتلا کرد که ۳۳ نفر از آنها جان خود را از دست دادند. استارک می‌گوید: «ما همیشه در حال انتقال عفونت بین خودمان هستیم. بنابراین کلیه کادر پزشکی باید آگاهی بیشتری به این موضوع داشته باشند.
چرا آگاهانه رفتار نمی‌کنند؟
به عقیده وی چیزی به نام «ناهماهنگی شناختی» وجود دارد، به این معنی که شما چیزی را می‌دانید، اما خلاف آن عمل می‌کنید. مشکل اینجاست که ما دارای منافع رقابتی در درون خود هستیم. می‌دانیم کاری اشتباه است، اما بنا به دلایلی که برایمان مهم است به آن دست می‌زنیم. درواقع، متصدیان حوزه پزشکی دارای حس فداکاری و ازخودگذشتگی در قبال بیماران و همکارانشان هستند. به گفته استارک سیستم مراقبت‌های بهداشتی اصلا کمکی به این مسئله نمی‌کند. اکثر کارمندان از این امر گلایه داشتند که چرا با وجود اینکه بیمار هستند، مجبورند خودشان به دنبال فرد جایگزین بگردند تا کارشان را پوشش دهد. به عقیده استارک بیمارستان‌ها و مراکز درمانی موظف‌اند تا این شرایط را برای کارمندان بیمار خود مهیا کنند، نظری که کارشناسان کنترل بیماری‌های عفونی نیز بر آن همواره تاکید می‌کنند. در این میان، بیماران نیز باید مراقب باشند که اگر دکتر یا پرستار مریض است، به بیماری آنها دچار نشوند. این مسئله به‌خصوص درباره بیماران آسیب‌پذیر نظیر افراد سالمند یا کودکانی که تحت درمان بیماری‌های سرطانی قرار دارند صدق می‌کند. او به والدین هشدار می‌دهد که اگر فرزند بیمار در خانه دارند، مراقب ورود افراد به اتاق او باشند و در صورت مشاهده افراد مشکوک به بیماری‌های مسری، از آنها بخواهند تا اتاق را ترک کنند.سپید

NBC News