گر افکار درونی شما احساسات منفی را به جای آرامش در شما برانگیزانند، شما در زمان حالت تدافعی به شدت عصبی خواهید شد.
ر میانه دعوا و کشمکش خیلی طبیعی است که حس کنید به شدت عصبی <Nervous>شدهاید اما اگر این حالت زیاد اتفاق بیفتد، حادثهای ناخوشایند برای شما و همسرتان رقم میخورد. تکرار این حملات شما را شرطی و گوش به زنگ میکند. شما همیشه آماده دفاع در برابر حمله و پیوسته غرق در افکار استرسزای خودتان هستید.بنابراین وقتی همسر شما میگوید «بیا صحبت کنیم»، به طور خودکار فکر میکنید جنگ دیگری در راه است. سپس به گونهای واکنش نشان میدهید که گویی به شما حمله شده است. در نتیجه افکار منفی درونی شما و بدن تحریک شده شما تصمیم میگیرد به جای خوبی، بدی را مورد سنجش قرار دهد. شما اغلب بدترین چیزها را در مورد همسرتان میاندیشید. دیگر نمیتوانید هیچ نوع نشانه مثبت در زندگی مشترکتان ببینید. با گذشت زمان، چنین زوجهایی به رفتارهایی از همسرشان توجه میکنند که میتواند تاییدی بر فرضیات منفی آنها باشد تا تکذیب و رد کردن آنها.
اگر افکار درونی شما احساسات منفی را به جای آرامش در شما برانگیزانند، شما در زمان حالت تدافعی به شدت عصبی خواهید شد. این احساسات منفی و بازخوردهای آنها نشانههایی نظیر افزایش ضربان قلب و ترشح آدرنالین و احساس شدید عصبانیت را در بدنتان به دنبال خواهد داشت به طوری که دیگر نمیتوانید خود را آرام کنید و موقعیت را با آرامش بررسی کنید. در مقابل احساس میکنید افکار شما و احساستان بیشتر مورد بیتوجهی قرار گرفتهاند.سلامانه
یادداشتی از دکتر زینب صائمی، روانپزشک، مشاور ازدواج و زوجدرمانگر