آسیب‌های منیسک را بشناسیم

 
شفا آنلاین:آسیب‌های منیسک از شایع‌ترین آسیب‌های زانو بوده و در ورزشکاران و به‌خصوص آنهایی که ورزش‌های پر برخورد را مثل فوتبال انجام می‌دهند بیشتر است.
آناتومی
به گزارش شفا آنلاین:هر زانو دو منیسک دارد. یک منیسک خارجی و یک منیسک داخلی. منیسک‌ها بافت‌هایی شبیه غضروف ولی به مراتب محکم‌تر از آن و با خاصیت ارتجاعی زیاد مثل لاستیک دارند. آنها مانند بالشتکی بین دو استخوان اصلی تشکیل دهنده مفصل زانو، یعنی بین استخوان ران و ساق قرار گرفته و وظیفه اصلی آنها جذب شوک‌های ضربه‌ای‌ است که به زانو وارد می‌شود. در موقع دویدن هر بار که کف پای ما به زمین می‌رسد، استخوان ساق و ران در محل مفصل زانو به شدت به یکدیگر کوبیده می‌شوند و منیسک با قرار گرفتن بین این دو استخوان شدت این ضربه را کاهش می‌دهد.
بسته یا اینکه شکل پارگی منیسک چگونه است و در کدام قسمت از آن قرار دارد این پارگی‌ها را به انواع مختلفی تقسیم می‌کنند. پارگی‌ها ممکن است طولی، عرضی، مانند دسته سطل، زبانه‌ای ، شاخی یا مخلوطی از انواع قبلی باشند.
در بسیاری اوقات پارگی‌های منیسک که در حین ورزش بوجود می‌آیند همراه با دیگر آسیب‌های زانو مانند پارگی لیگامان متقاطع قدامی است.
علت پارگی منیسک
پارگی ناگهانی منیسک معمولا در حین ورزش ایجاد می‌شود. حرکاتی مانند چرخش تنه روی زانوی خم شده که موجب می‌شود ران روی ساق بچرخد و یا تکل خوردن در حین فوتبال می‌تواند موجب این پارگی شود.
وقتی که فرد روی یک زانوی خم شده ایستاده و پای دیگرش روی زمین نیست و در همین حال کل تنه و ران خود را روی درشت‌نی به سمت داخل می‌چرخاند و سپس زانو را راست می‌کند، منیسک داخلی در حین راست شدن زانو بین سطوح مفصلی گیر گرده و پاره می‌شود. در همین فرد اگر کل تنه و ران روی درشت‌نی به سمت خارج چرخیده باشد و سپس زانو صاف مستقیم شود منیسک خارجی بین کندیل ران و تییا گیر کرده و پاره می‌شود. این حرکات در ورزش‌های فوتبال و اسکی به‌طور مکرر اتفاق می‌افتد و به همین خاطر در این دو ورزش احتمال آسیب منیسک زیاد است.
پارگی منیسک‌ها اکثرا در قسمت خلفی یا پشتی منیسک ایجاد شده و سپس می‌تواند به قسمت‌های دیگر آن هم گسترش یابد. این بدان علت است که معمولا قسمت پشتی منیسک است که در مکانیسمی که قبلا ذکر شد بین سطوح مفصلی گیر کرده و پاره می‌شود.
شیوع پارگی در هر دو منیسک داخلی و خارجی برابر است.
پارگی منیسک ممکن است طولی باشد که معمولا از قسمت‌های خلفی منیسک شروع شده و می‌تواند به قسمت‌های قدامی یا جلویی منیسک گسترش یابد. این منیسک که حالا بر اثر پارگی به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم شده می‌تواند تحت فشار کندیل استخوان ران قرار گرفته و دو قسمت داخلی و خارجی آن از هم باز شود. به این وضعیت باز شده منیسک پارگی دسته سطلی Buckehandle tear می‌گویند. ایجاد این وضعیت موجب قفل شدن زانو می‌شود.
پارگی منیسک ممکن است عرضی یا مایل باشد. در این موارد که بیشتر در افراد مسن دیده می‌شود پارگی از لبه داخلی منیسک شروع شده و به طرف لبه خارجی آن گسترش می‌یابد. این نوع پارگی معمولا موجب قفل شدن زانو نمی‌شود.
گاهی اوقات پارگی منیسک در افراد مسن و بدون حرکات ورزشی ایجاد می‌شود. با افزایش سن، منیسک مانند دیگر بافت‌های بدن کم‌کم ضعیف و نازک شده و ممکن است بر اثر یک فشار مختصر پاره شود. گاهی حرکتی مثل بلند شدن از روی یک صندلی اگر به‌طور نامناسب انجام شود مثلا اگر زانو چرخیده باشد، می‌تواند در یک فرد مسن موجب پارگی منیسک شود.سپید

مهرداد منصوری
اورتوپد