طبیعی است که این پدیده برای تمام انسان‌ها در حالی که در شرایط عادی قرار داشته باشند، رخ دهد. البته دوره‌های زمانی آن ممکن است به تناسب شرایط دیگر زودتر و یا دیرتر باشد
شفاآنلاین>سلامت> یک روانپزشک می‌گوید تولد فرزند در خانواده علاوه بر ایجاد آرامش خاطر و امنیت روانی در خانواده، باعث صمیمیت بیشتر بین والدین می‌شود.
به گزارش شفاآنلاین، تولد فرزند باعث ایجاد یک نوع رابطه عاطفی و صمیمانه بسیار عمیق بین والدین و فرزند می‌شود. علاوه بر آن والدین با آموزش و تربیت فرزند، مراقبت و پرستاری از او مسئولیت‌های جدیدی می‌پذیرند. ایفای نقش پدر و مادری، هویت و جایگاه خانوادگی و اجتماعی جدیدی به آنها می‌دهد.
علی ناظری آستانه، روانپزشک(Psychiatrist) و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با اشاره به اینکه فرزند دار شدن یکی از مراحل رشد و تکامل انسان است گفت: طبیعی است که این پدیده برای تمام انسان‌ها در حالی که در شرایط عادی قرار داشته باشند، رخ دهد. البته دوره‌های زمانی آن ممکن است به تناسب شرایط دیگر زودتر و یا دیرتر باشد ولی معمولا در مقاطع خاصی که در جوامع مختلف تعریف شده است، اتفاق می‌افتد.
نیاز به فرزند، جزئی از نیاز‌های روحی روانی یک فرد سالم
وی با بیان اینکه نیاز به فرزند(Child)، جزئی از نیاز‌های روحی روانی یک فرد سالم است که در مقطعی از زندگی تجربه می‌کند گفت: این اتفاق حال و هوا و حس تازه از یک رابطه پایدار و صمیمانه با موجودی است که تازه به دنیا آمده است. پدر و مادر به فرزندشان بطور غریزی و اکتسابی احساس عاطفه، صمیمت و محبت دارند.
آستانه افزود: این یک امر برنامه‌ریزی شده، با توافق بین زن و شوهر است و با یک آمادگی دو جانبه برای پذیرش این مسئولیت و مشارکت در این تجربه شیرین صورت می‌گیرد.
وی خاطرنشان کرد: طبیعی است که اگر در این بین هماهنگی نباشد و به نکات لازم توجه نشده باشد، منجر به اضطراب می‌شود و از تاثیر مثبت این کار تا حدودی کم می‌کند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی تصریح کرد: با فرض هماهنگی و آمادگی ذهنی لازم و همینطور شرایط حداقلی اجتماعی، اقتصادی پس از تشکیل خانواده برای فرزنددار شدن، در ابتدا مادر قوی‌ترین حس را در یک رابطه صمیمانه و بعد از او پدر، در زندگی‌اش تجربه می کند.
وی اظهار کرد: این ارتباط یک نوع دلبستگی خاص توام با آرامش، حاصل از یک رابطه عاطفی عمیق و صمیمانه همراه با مراقبت، پرستاری، نگهداری و مسئولیت‌پذیری است. این رابطه در اوایل زندگی، در وقت نوزادی و شیرخوارگی فرزند، با حال و هوای همه جانبه‌تر و مفصل‌تری بویژه برای مادران همراه است.
فرزندآوری نوعی از ارتقای شخصیت به زوج جوان می‌دهد
آستانه با بیان اینکه از نظر خانوادگی و اجتماعی فرزندآوری نوعی از ارتقای شخصیت و جایگاه را به زوج جوان می‌دهد خاطر نشان کرد: آنها به عنوان مادر و پدر جدید در خانواده و جامعه شناخته می‌شوند که باعث احساس هویت و جایگاه اجتماعی و خانوادگی و به تبع آن یک نوع آرامش خاطر می شود.
وی با اشاره به اینکه با تولد فرزند، زوج جوان هم در ابعاد مختلف رشد و تکامل می یابند گفت: طبیعی است که آن ها اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنند، در عین حال که جایگاه آنها هم به شکلی می‌شود که وظایف گسترده‌تری پیدا می‌کنند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی با اشاره به اینکه زمانبندی پدر و مادر برای کار، تحصیل و خانواده با حضور فرزند دستخوش تغییر می شود گفت: اگر به درستی این زمانبندی انجام شود، طبعا برای آنها باز هم، همراه با آرامش، موفقیت، پاسخ‌ها و پاداش‌ها و بازخوردهای مثبت اجتماعی و خانوادگی خواهد بود. این تغییرات نوعی احساس پخته‌تر شدن و تکامل یافته‌تر شدن را از طریق جامعه و خانواده به آنها منتقل می‌کند.
وی در ادامه تاکید کرد: البته افراد باید مهارت‌هایی را پیش از شروع دوره فرزندآوری، در حین آن و پس از به دنیا آمدن فرزند به تدریج در دوره‌های مختلف به خودشان اضافه کنند.
زوج‌های جوان بیشتر از گذشته نیازمند آموزش برای تربیت فرزندان هستند
آستانه با بیان ایکه مهارت‌های لازم از طریق مطالعه، آموزش مستقیم و غیرمستقیم، مشاوره و همراهی خانواده دوستان، متخصصین و اهل فن کسب می‌شوند گفت: آموختن این مهارت‌ها بسیار مهم است، چراکه ما معتقدیم امروزه زوج‌های جوان بیشتر از گذشته نیازمند این آموزش ها هستند. همینطور تنوع و گستردگی هایی که در سطح جامعه و در نوع ازدواج ها نسبت به ازدواج های سنتی تر قدیم وجود داشته ضرورت این مهارت را بیشتر می کند.
وی با بیان اینکه اگر آموختن مهارت‌ها به خوبی انجام نشود، متاسفانه ممکن است به آن آرامش و موفقیتی که نیاز داریم نرسیم گفت: ولی اگر به این نکته که چندان پیچیده نیست، ولی ضروری است، توجه شود، قطعا پدر و مادر به تمامی آن ارزش‌هایی که اشاره شد، دست می‌یابند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی افزود: نکته بعدی است این است که وقتی تمام اینها به درستی صورت گرفته باشد و بطور موازی، مادر و پدر مهارت‌ها را بیاموزند و یکدیگر در این مسیر کمک کنند. طبیعی است که به مودت و همراهی بیشتر و احساس محبت عمیق تر بین مادر و پدر یعنی همان زوج جوان هم کمک می کند.
خرده اختلاف‌های قابل چشم پوشی والدین با حضور فرزند قابل حل و فصل است
وی افزود: ای بسا برخی از خرده اختلاف‌های قابل چشم پوشی آنها هم، خیلی راحت تر از این طریق حل و فصل شود و یا به فراموشی سپرده شود.البته ما باید این را توجه داشته باشیم که اگر به نکات لازم توجه نشود،صرف حضور فرزند نمی تواند مفید باشد. بلکه ممکن است یک عامل اختلاف شود.
آستانه یادآور شد: فرزند آوری قطعا یکی از اصلی‌ترین ثمرات ازدواج چه به لحاظ فرهنگی و چه اجتماعی است و محصول تربیت و پرورش آن پدر و مادرهای آینده خواهد بود.
به گزارش شفاآنلاین، تولد فرزند باعث ایجاد یک نوع رابطه عاطفی و صمیمانه بسیار عمیق بین والدین و فرزند می‌شود. علاوه بر آن والدین با آموزش و تربیت فرزند، مراقبت و پرستاری از او مسئولیت‌های جدیدی می‌پذیرند. ایفای نقش پدر و مادری، هویت و جایگاه خانوادگی و اجتماعی جدیدی به آنها می‌دهد.
علی ناظری آستانه، روانپزشک(Psychiatrist) و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی با اشاره به اینکه فرزند دار شدن یکی از مراحل رشد و تکامل انسان است گفت: طبیعی است که این پدیده برای تمام انسان‌ها در حالی که در شرایط عادی قرار داشته باشند، رخ دهد. البته دوره‌های زمانی آن ممکن است به تناسب شرایط دیگر زودتر و یا دیرتر باشد ولی معمولا در مقاطع خاصی که در جوامع مختلف تعریف شده است، اتفاق می‌افتد.
نیاز به فرزند، جزئی از نیاز‌های روحی روانی یک فرد سالم
وی با بیان اینکه نیاز به فرزند(Child)، جزئی از نیاز‌های روحی روانی یک فرد سالم است که در مقطعی از زندگی تجربه می‌کند گفت: این اتفاق حال و هوا و حس تازه از یک رابطه پایدار و صمیمانه با موجودی است که تازه به دنیا آمده است. پدر و مادر به فرزندشان بطور غریزی و اکتسابی احساس عاطفه، صمیمت و محبت دارند.
آستانه افزود: این یک امر برنامه‌ریزی شده، با توافق بین زن و شوهر است و با یک آمادگی دو جانبه برای پذیرش این مسئولیت و مشارکت در این تجربه شیرین صورت می‌گیرد.
وی خاطرنشان کرد: طبیعی است که اگر در این بین هماهنگی نباشد و به نکات لازم توجه نشده باشد، منجر به اضطراب می‌شود و از تاثیر مثبت این کار تا حدودی کم می‌کند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی تصریح کرد: با فرض هماهنگی و آمادگی ذهنی لازم و همینطور شرایط حداقلی اجتماعی، اقتصادی پس از تشکیل خانواده برای فرزنددار شدن، در ابتدا مادر قوی‌ترین حس را در یک رابطه صمیمانه و بعد از او پدر، در زندگی‌اش تجربه می کند.
وی اظهار کرد: این ارتباط یک نوع دلبستگی خاص توام با آرامش، حاصل از یک رابطه عاطفی عمیق و صمیمانه همراه با مراقبت، پرستاری، نگهداری و مسئولیت‌پذیری است. این رابطه در اوایل زندگی، در وقت نوزادی و شیرخوارگی فرزند، با حال و هوای همه جانبه‌تر و مفصل‌تری بویژه برای مادران همراه است.
فرزندآوری نوعی از ارتقای شخصیت به زوج جوان می‌دهد
آستانه با بیان اینکه از نظر خانوادگی و اجتماعی فرزندآوری نوعی از ارتقای شخصیت و جایگاه را به زوج جوان می‌دهد خاطر نشان کرد: آنها به عنوان مادر و پدر جدید در خانواده و جامعه شناخته می‌شوند که باعث احساس هویت و جایگاه اجتماعی و خانوادگی و به تبع آن یک نوع آرامش خاطر می شود.
وی با اشاره به اینکه با تولد فرزند، زوج جوان هم در ابعاد مختلف رشد و تکامل می یابند گفت: طبیعی است که آن ها اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنند، در عین حال که جایگاه آنها هم به شکلی می‌شود که وظایف گسترده‌تری پیدا می‌کنند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی با اشاره به اینکه زمانبندی پدر و مادر برای کار، تحصیل و خانواده با حضور فرزند دستخوش تغییر می شود گفت: اگر به درستی این زمانبندی انجام شود، طبعا برای آنها باز هم، همراه با آرامش، موفقیت، پاسخ‌ها و پاداش‌ها و بازخوردهای مثبت اجتماعی و خانوادگی خواهد بود. این تغییرات نوعی احساس پخته‌تر شدن و تکامل یافته‌تر شدن را از طریق جامعه و خانواده به آنها منتقل می‌کند.
وی در ادامه تاکید کرد: البته افراد باید مهارت‌هایی را پیش از شروع دوره فرزندآوری، در حین آن و پس از به دنیا آمدن فرزند به تدریج در دوره‌های مختلف به خودشان اضافه کنند.
زوج‌های جوان بیشتر از گذشته نیازمند آموزش برای تربیت فرزندان هستند
آستانه با بیان ایکه مهارت‌های لازم از طریق مطالعه، آموزش مستقیم و غیرمستقیم، مشاوره و همراهی خانواده دوستان، متخصصین و اهل فن کسب می‌شوند گفت: آموختن این مهارت‌ها بسیار مهم است، چراکه ما معتقدیم امروزه زوج‌های جوان بیشتر از گذشته نیازمند این آموزش ها هستند. همینطور تنوع و گستردگی هایی که در سطح جامعه و در نوع ازدواج ها نسبت به ازدواج های سنتی تر قدیم وجود داشته ضرورت این مهارت را بیشتر می کند.
وی با بیان اینکه اگر آموختن مهارت‌ها به خوبی انجام نشود، متاسفانه ممکن است به آن آرامش و موفقیتی که نیاز داریم نرسیم گفت: ولی اگر به این نکته که چندان پیچیده نیست، ولی ضروری است، توجه شود، قطعا پدر و مادر به تمامی آن ارزش‌هایی که اشاره شد، دست می‌یابند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم بهزیستی افزود: نکته بعدی است این است که وقتی تمام اینها به درستی صورت گرفته باشد و بطور موازی، مادر و پدر مهارت‌ها را بیاموزند و یکدیگر در این مسیر کمک کنند. طبیعی است که به مودت و همراهی بیشتر و احساس محبت عمیق تر بین مادر و پدر یعنی همان زوج جوان هم کمک می کند.
خرده اختلاف‌های قابل چشم پوشی والدین با حضور فرزند قابل حل و فصل است
وی افزود: ای بسا برخی از خرده اختلاف‌های قابل چشم پوشی آنها هم، خیلی راحت تر از این طریق حل و فصل شود و یا به فراموشی سپرده شود.البته ما باید این را توجه داشته باشیم که اگر به نکات لازم توجه نشود،صرف حضور فرزند نمی تواند مفید باشد. بلکه ممکن است یک عامل اختلاف شود.
آستانه یادآور شد: فرزند آوری قطعا یکی از اصلی‌ترین ثمرات ازدواج چه به لحاظ فرهنگی و چه اجتماعی است و محصول تربیت و پرورش آن پدر و مادرهای آینده خواهد بود.
نظرشما
آخرین اخبار