آگاهی درباره رابطه جنسی بعـد از حملـه قلبـی

شفا آنلاین:تحقیقات جدید نشان می‌دهند که بیماران قلبی می‌خواهند، درباره ارتباطات جنسی خود با پزشکشان صحبت کنند، اما در بسیاری از موارد این امکان را ندارند.

به گزارش شفا آنلاین:سالانه 720 هزار نفر در ایالات متحده به حمله قلبی<heart attack> دچار می‌شوند، 124هزار نفر در بریتانیا و 55 هزار نفر هم در استرالیا. از دهه 1980، هر چند هنوز آمار این حمله‌ها بالاست، اما به مدد پیشرفت‌های پزشکی افراد بیشتری می‌توانند از این حمله‌ها جان به در برند. مطالعه‌ای که اخیرا در دانمارک انجام شده، نشان داده است که بین سال‌های 1984-1988، 4/31 درصد از بیماران یک ماه بعد از حمله قلبی مرده‌اند، در صورتی که این میزان بین سال‌های 2004-2008 به 8/14 درصد رسیده است.
روزگاری بود که بیمارانی که توانسته بودند به سلامت از حمله قلبی عبور کنند باید به توصیه‌های پزشک خود درباره اینکه چگونه سلامت بمانند و بتوانند به زندگی عادی بازگردند گوش دهند. پزشکان به آنها می‌گفتند که چه موقع می‌‌توانند به سر کار بازگردند یا کی مسافرت کنند و چه چیز بخورند.
جمع‌بندی توصیه‌ها درباره سبک زندگی درست برای این بیماران حتی از تجویز درمان‌های استاندارد یا ممنوعیت سیگار می‌تواند دشوارتر باشد، چراکه سبک زندگی برای هر کس معنایی دارد، مختص به خود او.
برای مثال، هیچ تحقیق پزشکی نمی‌تواند به یک متخصص قلب کمک کند تا زمان بازگشت دوباره بیمار قلبی به سر کار خود را مشخص کند. توصیه‌هایی که به یک مهندس سخت‌افزار می‌شود با توصیه‌هایی که به یک قصاب یا کارگر ساختمانی می‌شود، تفاوت دارد. پزشکان در عین اینکه باید بتوانند توان بیمار برای فعالیت‌های بدنی را تخمین بزنند، باید الزامات حرکتی شغل او را هم در نظر بگیرند و در ضمن درباره نیازهایی که بیمار باید برای برآورده کردنشان به سر کار برود، هم واقع‌بین باشند.
ارتباط جنسی هم نوعی دیگر از ویژگی‌های فردی به حساب می‌آید. تحقیقات جدید نشان می‌دهند که بیماران قلبی می‌خواهند، درباره ارتباطات جنسی خود با پزشکشان صحبت کنند، اما در بسیاری از موارد این امکان را ندارند.
مطالعه‌ای جدید در 127 بیمارستان ایالات متحده و اسپانیا نشان داده است، پزشکان نمی‌توانند خوب درباره ارتباط جنسی پس از حملات قلبی صحبت کنند.
محققان وضعیت 2349 زن و 1152 مرد را در سنین جوان‌تر، 55-18 سال، که دچار انفارکتوس میوکاردی(حمله قلبی) شده بودند، بررسی کردند و از آنها پرسیدند که آیا با پزشک خود درباره فعالیت‌های جنسی پس از بهبودی صحبت کرده‌اند یا خیر. برای بیماران جوان‌تر صحبت از زندگی پس از حمله قلبی به ویژه اهمیت داشت.
از نظر آنان، از دست دادن فعالیت جنسی یا عملکرد جنسی، کیفیت زندگی را تا حد زیادی تحت‌تاثیر قرار می‌دهد که می‌تواند ارتباطات خصوصی و باروری را خدشه‌دار کند و منجر به افسردگی گردد.
در یک ماه پس از حمله قلبی، فقط 12درصد از زنان و 19درصد از مردان مورد تحقیق با پزشک خود درباره روابط جنسی صحبت کرده‌اند. در آمریکا، بیمارن گفته‌اند که آنان سر صحبت ر اینباره را باز کرده‌اند، اما در اسپانیا، این پزشکان بوده‌اند که پیشقدم صحبت درباره مسائل جنسی با بیمار خود شده‌اند، این یعنی بیش از 85 درصد از بیماران هیچ توصیه‌ای از پزشک خود درباره از سرگیری روابط جنسی دریافت نکرده‌اند.
مطالعه می‌گوید، بیشتر بیماران در سال منتهی‌به حمله قلبی زندگی جنسی فعالی داشته‌اند و به ارتباط جنسی به‌عنوان بخش مهمی از زندگی نگاه می‌کنند.
مطالعه درباره به‌خصوص انگیزه‌های پزشکان بررسی نکرده است، اما به نظر می‌رسد که تفاوت‌های فرهنگی و جنسیتی در مشاوره برای روابط جنسی تاثیر می‌گذارند. در مطالعات بعدی می‌توان درباره انگیزه‌های پزشکان و تفاوت‌های فرهنگی در جریان مشاوره بیشتر بررسی کرد.
نقص رابطه بین پزشک و بیمار در مشاوره‌های روابط جنسی سبب ناراحتی بیماران می‌شود. 84 درصد از بیماران زن و 91 درصد از بیماران مرد گفته‌اند، می‌توانند به راحتی درباره روابط جنسی با پزشک خود صحبت کنند، اما نکته نگران‌کننده این است که 15درصدی که توصیه‌های پزشکی را دریافت کرده‌اند، این توصیه‌ها نامعتبر بوده است.
دوسوم افرادی که با پزشک خود درباره روابط جنسی صحبت کرده‌اند، توصیه شده‌است که می‌توانند روابط خود را با نوعی محدودیت از سر بگیرند، مثلا با روابط محدود، داشتن نقش غیرفعال در این راه یا پایین نگه داشتن ضربان قلب در طول زمان ارتباط، اما در حقیقت، رابطه جنسی نوعی تحرک بدنی است. پس از حمله قلبی پزشک به‌طور معمول می‌پرسد که آیا می‌تواند فعالیتی متوسط و ملایم بدنی مانند چمن‌زنی یا بالا رفتن از 2 طبقه با پله را تحمل کند، بی‌آنکه درد قفسه سینه یا برخی علائم مشهود قلبی داشته باشد.
مطالب علمی منتشرشده از سوی انجمن قلب آمریکا می‌گوید، یک هفته پس از حمله قلبی که پیچیده نباشد، می‌توان ارتباط جنسی را از سر گرفت.
اگر حمله قلبی با برخی پیچیدگی‌ها توام شود، مانند کم آوردن نفس یا درد متناوب قفسه سینه، آنگاه باید ابتدا به درمان این مشکلات پرداخت. در این مطالب درباره داشتن نقش انفعالی یا پایین نگهداشتن ضربان قلب حین برقراری رابطه چیزی گفته نشده است. این محدودیت‌ها کاملا غیرعملی هستند. چطور می‌توان از بیمار انتظار داشت، حین ارتباط جنسی ضربان قلب خود را کنترل کند و آن را پایین نگاه دارد؟
این نوع محدودیت‌ها که از سوی پزشکان حاضر در این مطالعه یا احتمالا از سوی بسیاری از پزشکان دیگری که در مطالعه حضور نداشته‌اند، صورت گرفته است، مبنای علمی ندارند و محدودیت‌های غیرلازمی را پیش روی بیمار قرار می‌دهند.
امید می‌رود که پس از مطالعه نتایج اعلام شده، پزشکان بتوانند نقشی فعال‌تر برای مشاوره درباره روابط جنسی بیماران قلبی خود ایفا کنند و توصیه‌هایی که ارائه می‌کنند، به جای مردد کردن بیمار بتواند کیفیت زندگی بیمار را حفظ کند. در مجموع، اگر بیماری بتواند یک فعالیت ورزشی معتدل را تحمل کند، برقراری رابطه جنسی هم مشکلی برایش به وجود نخواهد آورد.سپید

Newsweek