1- تقویت عضلات سرینی
تحقیقات نشان می دهد که آسیبهای رایج زانو نظیر پارگی ACL وقتی اتفاق می افتند که عضلات بزرگ ران ضعیف هستند. پارگی ACL ( که از جمله در زنان ورزشکار 8 برابر بیشتر احتمال وقوع دارد) می تواند منجر به آسیب های دیگر شده و در دراز مدت با آرتروز زانو ارتباط پیدا می کند. ضعف عضلات gluteus maximus می تواند با هر قدمی که بر میداریم باعث عدم تعادل و فشار دردناک به سمت پایین بر مفصل ران، زانو و مچ بشود.

2- تقویت عضلاتی که زانو را حمایت می کنند
با ضعف و یا عدم تعادل عضلات gluteus maximus در اثر تمایل بیش از حد به نشستن، همسترینگ و عضلات داخلی ران (hip adductors) بیش از حد به کار گرفته شده و نیروی زیادی بر مفصل زانو وارد می شود. با تقویت این عضلات پشتیبان شانس گرفتگی و عدم تعادل را کاهش می دهید. بنابر این به خاطر داشته باشید این دو فرآیند مکمل و دارای اثر متقابل می باشند.

3- عضلات مرکزی بدن
ضعف عضلات شکم باعث چرخش لگن به جلو شده و انحنای بیش از حد در شکم ایجاد کرده و باعث جابجایی استخوانهای پا به سمت داخل می شود. میتوانید این موضوع را امتحان کنید: قوس زیادی به کمر خود بدهید و دقت کنید که چگونه پا ها و زانو های شما تمایل به چرخش به سمت خط وسط بدنتان پیدا می کنند. با آزاد سازی قوس کمر به حرکت معکوس پاهایتان دقت کنید. تقویت عضلات مرکزی بدن به استقرار کمر در وضعیت طبیعی کمک می کند، و این باعث می شود در هنگام حرکت فشاری بر مفاصل بخصوص بر زانو وارد نشود.علاوه بر آن تمرینات پیلاتیز (Pilates workouts) یا حتی یوگا و تمرینات عضلات مرکزی با المانهای رقص گونه هم می توانند این تقویت را بدنبال داشته باشند.

4- وزن خود را کنترل نمایید.
وزن بیش از حد برای مردان 5 برابر و برای زنان 4 برابر احتمال آرتروز زانو را افزایش می دهد. بر اساس تحقیقات 10% کاهش وزن 28% بهبود عملکرد زانو را در پی دارد. در یک تحقیق دیگر هر 11 پوند کاهش وزن 50% احتمال آرتروز زانو را کاهش میدهد. زیرا چربی قدرت عضلات را کاهش می دهد و وزن اضافه فشار بر مفصل زانو را زیاد می کند.

5- ملاحظه پاهای خود را بکنید.
کفشهای پاشنه بلند فشار بر مفصل زانو را تا 23% افزایش می دهد. علاوه بر آن عضلات ساق را هم مستعد گرفتگی می نماید. که این به نوبه خود از عوامل درد زانو نیز هست. زیرا منجر به وضعیتی می شود که به نام pronation شناخته می شود و باعث فشار بر زانو و مچ می شود. به تعویض کفش ورزشی خود به ازای هر 300 مایل (به طور متوسط 3 ماه) نیز توجه نمایید زیرا زیرسازی ضعیف برخی از این کفشها می تواند در روند مشکل آفرین باشد.

پزشک آنلاین

مرتضی شریفی [ فیزیوتراپیست ]