نگاهی به تاثیر افزایش سن بر دست‌ها

شفا آنلاین:از دست‌های خود برای انجام کارهای بسیاری همچون بستن بند کفش، باز کردن در مربا، رانندگی کردن، استفاده از تلفن و ...استفاده می‌کنید.

به گزارش شفا آنلاین:انجام بسیاری از کارها بدون دست امکان‌پذیر نیست یا سخت است، اما هر چه مسن‌تر می‌شوید دست‌های شما ضعیف‌تر و کم انعطاف‌تر می‌شوند. بعضی از مشکلات مربوط به دست می‌توانند حتی نشانه‌هایی از مشکلات سلامتی خاصی باشند. بنابراین، برای آنکه دست‌های خود را سالم و خوش‌فرم نگه‌دارید باید از آن‌ها مراقبت کنید.


کاهش قدرت گرفتن: به‌طور طبیعی با بالا رفتن سن <Getting older>مخصوصا پس از 60 سالگی قدرت گرفتن دست‌های خود را از دست می‌دهید و انجام وظایف روزانه برای شما سخت‌تر می‌شود. اگر باگذشت زمان با کاهش قدرت دست‌های خود درگرفتن چیزها مواجه شدید احتمالا استخوان‌های شما شکننده شده‌اند، مبتلابه آرتروز شده‌اید یا عضله‌های خود را ازدست‌داده‌اید. کاهش ناگهانی قدرت می‌تواند نشانه یک مشکل خطرناک‌تر همچون دیابت، بیماری قلبی یا فشارخون بالا باشد.
درمان کاهش قدرت گرفتن: یک فیزیوتراپ یا یک درمانگر شغلی می‌تواند به شما کمک کند که این قدرت دست‌های خود را دوباره به دست آورید یا حفظ کنید. علاوه بر این، می‌توانید تمرین‌های بسیاری را در خانه انجام دهید. برای مثال، می‌توانید چیزی همچون توپ تنیس را تا آنجا که می‌توانید برای مدت 3 تا 5 دقیقه با دست‌های خود فشار دهید و سپس استراحت کوتاهی کنید و دوباره این تمرین را تکرار کنید. می‌توانید این تمرین را برای هر دست خود 10 بار تکرار کنید. با توجه به احساسی که در دست‌های شما شکل می‌گیرد می‌توانید این تمرین را با یک‌بار در روز آغاز کنید.
رعشه دست‌ها: این امکان وجود دارد که در هر سنی به هر دلیلی با رعشه یا لرزش دست مواجه شوید، اما رعشه دست پس از سن 50 سالگی مرسوم‌تر است. بعضی از داروها همچون داروهای تثبیت‌کننده خلق‌وخو که در درمان تشنج و میگرن موثر هستند می‌توانند باعث لرزش دست شوند یا آن را بدتر کنند. اضطراب، استرس، قند خون پایین، خسته بودن یا مصرف کافئین بسیار زیاد نیز می‌تواند باعث لرزش یا رعشه شود. یک رعشه «فعال» زمانی رخ می‌دهد که سعی می‌کنید تا از دست‌های خود استفاده کنید. رعشه «منفعل» زمانی رخ می‌دهد که دست‌های شما در حالت استراحت قرار دارند.
درمان رعشه‌ها: اگرچه رعشه فعال ممکن است که شما را به‌زحمت بیندازد، اما معمولا هیچ ضرری ندارد. تغیر در رژیم غذایی و سبک زندگی همچون کاهش مصرف کافئین می‌تواند سودمند باشد. اما رعشه منفعل می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل خطرناک همچون یک تومور یا یک بیماری مغزی همچون پارکینسون باشد. اگر با چنین رعشه‌هایی مواجه شدید فورا به پزشک خود مراجعه کنید.
آرتروز: آرتروز باعث التهاب مفاصل می‌شود و در نقاطی از بدن بروز آرتروز مرسوم‌تر است که قبلا شکسته یا دچار پیچ‌خوردگی شده باشند، حتی اگر این نقاط شکسته یا پیچ‌خورده درمان شده باشند. با بالا رفتن سن احتمال ابتلا به این بیماری افزایش می‌یابد و باگذشت زمان این بیماری می‌تواند منجر به درد، ورم و عدم حرکت شود.
درمان آرتروز: پزشک با شما در مورد میزان فعال بودن شما و چگونگی تاثیر درد شما و میزان انعطاف‌پذیری شما روی زندگی روزانتان صحبت می‌کند. او ممکن است داروهای ضدالتهابی را به شما پیشنهاد دهد یا یک داروی تزریقی استروئیدی برای شما تجزیه کند تا درد و ورم شما را برای هفته‌ها یا شاید ماه‌ها تسکین دهد. در بعضی از موارد، استفاده از آتل‌ها می‌توانند از مفصل‌های شما محافظت کند و مانع از استفاده بیش‌ازحد مفصل‌ها شود. اما استفاده طولانی‌مدت از آتل‌ها می‌تواند منجر به دست رفتن عضله شود.
پوست: همه ما لکه‌های کبدی یا لکه‌های سنی را دیده‌ایم که می‌توانند پس از سال‌ها تماس پوست با نور خورشید هویدا شوند. همان‌طور که پوست شما در حال پیر شدن و چین‌وچروک دار شدن است، حفظ رطوبت آن سخت‌تر می‌شود و درنتیجه منجر به پوست خشک و خارش‌دار می‌شود. با افزایش سن رگ‌ها نیز آشکارتر می‌شوند، چون بافت‌های نرم را از دست می‌دهید. آشکارتر شدن رگ‌ها در دست‌ها مرسوم‌تر است.
درمان: با استفاده از کرم‌های ضد آفتاب با طیف بالا (SPF 30 یا بالاتر) از دست‌های خود در برابر اشعه نور خورشید محافظت کنید. وقتی‌که در حال باغبانی هستید دست‌کش‌های نخی بپوشید یا برای شستن ظرف‌ها از صابون یا تمیزکننده‌های ملایم استفاده کنید تا روغن‌های طبیعی دست ازدست‌داده نشوند. مرطوب‌کننده‌ها و رژیم‌های غذایی سرشار از ویتامین‌ها، آنتی‌اکسیدان‌ها و اسیدهای چرب امگا 3 می‌توانند پوست و ناخن‌های شما را سالم نگه‌دارند.
سرطان پوست: باگذشت سال‌ها لایه‌های رویی پوست شما آفتاب زیادی جذب می‌کنند که همین امر می‌تواند موجب سرطان پوست شود. مشکلات مربوط به سیستم ایمنی بدن، انواع خاصی از خال‌ها و سابقه خانوادگی سرطان پوست می‌توانند احتمال ابتلا به سرطان پوست را افزایش دهند.
درمان و تشخیص سرطان پوست: یک‌پوست شناس لکه‌های غیرمعمول روی پوست شما را بررسی می‌کند یا به شما یاد می‌دهد که چگونه لکه‌های غیرمعمول روی پوست را تشخیص دهید. اگر پوست‌شناس تشخیص به سرطان پوست داد، باید برای خارج کردن سلول‌های سرطانی تحت عمل جراحی قرار بگیرید. علاوه بر این، پس از جراحی ممکن است به پرتودرمانی یا شیمی‌درمانی نیاز داشته باشید تا سلول‌های سرطانی احتمالی باقی‌مانده را نیز از بین ببرید.
کبودی: با بالا رفتن سن معمولا کبودی‌هایی روی پشت دست و بازوها ایجاد می‌شوند. یک ضربه آرام می‌تواند موجب این کبودی‌ها شود و بروز این کبودی‌ها روی پوست‌های نازک، چین‌وچروک دار و آسیب‌دیده از آفتاب مرسوم‌تر است. علاوه بر این، اگر داروهایی همچون آسپرین یا دیگر رقیق‌کننده‌های خونی مصرف کنید یا غالبا مشروبات الکلی می‌نوشید بیشتر در معرض این کبودی‌ها خواهید بود. این کبودی‌ها ابتدا به‌صورت لکه‌های قرمز شروع می‌شوند و سپس بنفش و سیاه می‌شوند و درنهایت ناپدید می‌شوند. این کبودی‌ها معمولا دردی ندارند، اما بیشتر از یک کبودی معمولی یعنی برای چند هفته طول می‌کشد.
درمان کبودی: اگر درجاهای گرم و همراه با آتش کار می‌کنید از دست‌ها و بازوهای خود محافظت کنید و دست‌کش‌های آستین‌دار مخصوصی بپوشید. یا پزشک شما می‌تواند کرم‌ها یا لوسیون هایی را پیشنهاد دهد که مانع از کبودی می‌شوند و پوست را کلفت‌تر می‌کنند. اگر رقیق‌کننده‌های خونی مصرف می‌کنید و فکر می‌کنید که این داروها باعث کبودی می‌شوند با پزشک خود در مورد این موضوع صحبت کنید تا در صورت امکان داروی شما را تغیر دهد یا دوز مصرفی شما را کاهش دهد.
بیماری کنتراکچر دوپویترن (Dupuytren's Contracture): بیماری دوپویترن به بیماری‌ای گفته می‌شود که در اثر آن پوست زیردست به‌طور غیرمعمولی ضخیم می‌شود. این بیماری باعث می‌شود که انگشت‌های شما مخصوصا انگشت‌های حلقه و انگشت کوچک به سمت کف دست خم شوند. علاوه بر این، ممکن است در کف دست خود با غده‌ها یا رشته‌های ضخیمی مواجه شوید. علاوه بر این، این بیماری گاهی از اوقات بالای بندهای انگشت یا کف پای شما را تحت تاثیر قرار دهد. پزشک‌ها مطمئن نیستند که چه چیزی باعث این بیماری می‌شود، اما این بیماری غالبا در مردهای بالا چهل سال مخصوصا مردهای از نژاد اروپای شمالی رخ می‌دهد.
درمان کنتراکچر دوپویترن: اگر این بیماری از نوع خفیف باشد، موجب دردهای شدید و مشکلات خطرناک نمی‌شود و در چنین وضعیتی پزشک‌ها از بیمار خود می‌خواهند که هیچ نوع نگرانی نداشته باشند. اما اگر این بیماری مشکلاتی را برای فرد به وجود آورد، پزشک‌ها تحریک از طریق سوزن، تزریق و جراحی را توصیه می‌کنند تا بدین‌وسیله حرکت دست‌های فرد بیشتر شود. باوجوداین، این درمان‌ها این بیماری را به‌طور کامل از بین نمی‌برند و گاهی از اوقات این بیماری دوباره به سراغ فرد می‌آید.سپید

 WebMD