آنچه باید در مورد افسردگی بدانیم

شفا آنلاین:افسردگی را می‌توان شبیه به یک پتوی کهنه دانست، چیزی که گاهی از اوقات یک پوشش آرامش‌بخش میان شما و جهان است. متاسفانه رها شدن از علائم افسردگی <Symptoms of depression>به‌آسانی بیرون خزیدن از زیر پتو نیست. بسیاری از افراد در سفر افسردگی بالا و پایین‌هایی را تجربه می‌کنند. این بالا و پایین‌ها یا همان افت‌وخیزها یک‌چیز نرمال هستند و افراد متخصص روش‌هایی را ارائه می‌دهند که برای از عهده برآمدن از آن‌ها مناسب هستند.

به گزارش شفا آنلاین:چرا قرص‌های ضدافسردگی همواره کارایی ندارند؟ دکتر جاناتان ای آلپرت، رئیس روان‌پزشکی بالینی در بیمارستان عمومی ماساچوست می‌گوید: «میزان برگشت افسردگی پس از مصرف داروی ضدافسردگی پروزاک (Prozac) حدود 30 درصد است.» او می‌گوید که برای این درصد بالای برگشت افسردگی توضیحات بسیاری می‌توان داد. اما بیشتر اوقات چیزی وجود دارد که باعث اختلال در کارایی داروی ضدافسردگی می‌شود. داروهای دیگری همچون استروئیدها یا آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند اثر متقابل با داروی ضدافسردگی داشته باشند یا اثر آن را کاهش دهند. مصرف زیاد سیگار و مشروبات الکلی نیز می‌توانند در اثرگذاری داروی ضدافسردگی اختلال ایجاد کنند. استرس نیز می‌تواند آرامش خاطر شما را به هم بزند. طلاق، اسقاط حق دعوی، مشکلات مالی، بگومگو با فرزندان و دیگر مشکلات می‌توانند باعث ترشح مواد شیمایی نامناسب مغزی شوند که استرس را به بار می‌آورند. حتی تغییراتی همچون تولد یک کودک یا یک شغل جدید می‌توانند باعث سطوحی از استرس شوند. باوجوداین، گاهی از اوقات داروی ضدافسردگی به‌طور کامل کارایی خود را از دست می‌دهد. شاید باگذشت زمان از حساسیت دریافت‌کننده‌های مغزی به اثر داروهای ضدافسردگی کاسته می‌شود و منجر به یک نوع مقاومت در مقابل داروی ضدافسردگی می‌شود. زیست‌شیمی این اثر هنوز موردمطالعه قرار نگرفته است، اما به نظر می‌رسد که چنین تاثیری در بیمارانی صادق هست که نمی‌توان برای عدم تاثیر داروی ضدافسردگی در آن‌ها توضیحی ارائه داد.
قطع خودسرانه مصرف داروی ضدافسردگی چه مشکلی ایجاد می‌کند؟ بعضی از اوقات افراد به دلیل شدت اثرات جانبی داروی ضدافسردگی مصرف آن را متوقف می‌کنند. یا افراد سعی می‌کنند که برای مقابله با اثرات جانی مصرف داروی ضدافسردگی این دارو را به‌طور متناوب مصرف کنند. دکتر میرنا ویسمن، استاد اپیدمولوژی و روان‌پزشکی در دانشگاه کلمبیا می‌گوید: «واکنش‌های جنسی تضعیف شده—ناتوانی جنسی در مردها، عدم توانی در رسیدن به ارگاسم در زنان و نبود میل جنسی در مردها و زن ها—در میان عوارض جانبی مصرف داروی ضدافسردگی هستند که فرد را بر این می‌دارد که مصرف آن‌ها را متوقف سازد.»
اضافه‌وزن یکی دیگر از مشکلاتی که باعث می‌شود افراد از برنامه درمان افسردگی خود پیروی نکنند. دکتر ویسمن می‌گوید که اگر در پرداختن به چنین مشکلاتی با مشکل مواجه هستید، می‌توانید با پزشک خود در مورد تغیر داروی افسردگی خود و تجویز یک داروی افسردگی جدید صحبت کنید. دکتر ویسمن می‌گوید که اگر با چنین مشکلاتی مواجه شدید تغیر دارو شاید بتواند موثر واقع شود. دکتر گابریل ملین، روان‌پزشک بالینی در مرکز مایو کلینیک شهر روس‌تر ایالت مینه‌سوتا می‌گوید که بازگشت افسردگی در میان افرادی مرسوم است که داروهای خود را به نحو مناسبی مصرف نمی‌کنند. او می‌گوید: «افراد می‌گویند که به نحو مناسبی از داروها استفاده می‌کنند، اما اگر آن‌ها را تحت‌فشار قرار دهید می‌گویند که سه یا چهار بار در هفته این قرص‌ها را نمی‌خورند. همین عدم استفاده درست داروی ضدافسردگی باعث عدم کارایی آن می‌شود، چون دارو برای اثرگذاری خود در بدن به زمان نیاز دارد و مصرف هرازگاهی آن فایده‌ای ندارد.»

آیا داروی ضدافسردگی هیجان‌ها را فرومی‌نشاند؟ دکتر آلبرت خاطرنشان می‌کند که درصد کوچکی از بیماران مبتلابه افسردگی احساس می‌کنند که بازدارنده‌های باز جذب سروتونین (Selective Serotoni- Reuptake Inhibitors;SSRIs)، اولین داروهای استفاده‌شده در اکثر موارد فرایند درمان افسردگی، احساس‌های آن‌ها را تضعیف می‌کنند یا فرومی‌نشانند. او می‌گوید: «تعداد کمی از این افراد می‌گویند که با مصرف این داروها نه‌تنها دیگر مثل قبل احساس غم نمی‌کنند بلکه به‌مانند قبل نیز شاد نیستند.» دکتر آلبرت می‌گوید که در بعضی از این بیمارها داروها برای دوپامین (یک ماده شیمیایی مغزی که روی احساس‌های لذت و خوشحالی تاثیر می‌گذارد) مزاحمت ایجاد می‌کنند. در این‌گونه موارد دکتر آلبرت داروی (bupropio- Wellbutrin) را تجویز می‌کند که می‌تواند اثر داروهای SSRIs را تعدیل دهد. برخلاف داروهای SSRIs هدف داروی bupropio- روی سیستم‌های سروتونین و دوپامین است تا آن‌ها را به تعادل درآورد. دکتر ملین می‌گوید: «من بیمارانی داشتم که می‌گفتند احساس بی‌حسی می‌کنند، یا نمی‌توانند گریه کنند یا احساس‌های آن‌ها به‌مانند سابق نیستند. بیشتر این بیماران عمدتاً مردها بودند اما تعداد چنین بیمارانی کم بود.»

در صورت برگشت یا عود افسردگی چه‌کاری می‌توان انجام داد؟ وقتی‌که علائم افسردگی شما برگشتند با پزشک خود صحبت کنید. دکتر آلبرت می‌گوید: «شاید نیاز باشد که دوز مصرفی خود را افزایش دهید یا شاید نیاز باشد که داروهای خود را تغیر دهید یا یک داروی جدید مصرف کنید یا روان‌درمانی را در فرایند درمانی خود بگنجانید.» دکتر آلبرت می‌گوید که گاهی از اوقات وقتی‌که افسردگی شما شدید است، شوک‌درمانی می‌تواند یک گزینه درمانی مفید باشد. دکتر ویسمن نیز با نظر دکتر آلبرت موافق است. او می‌گوید: «اگر بیماری که داروی ضدافسردگی استفاده می‌کند با کاهش علائم خود مواجه نشد باید با پزشک خود صحبت کند تا دوز مصرفی او را افزایش دهد، یک داروی دیگر را برای او تجویز کند یا روان‌درمانی را امتحان کند.»

آیا برای درمان افسردگی خود باید گفتگو درمانی را انجام دهید؟ غالباً گفتگو درمانی چندماهه می‌تواند به یک فرد کمک کند تا زمان‌های پراسترس زندگی خود را سپری کند. ازآنجایی‌که بسیاری از شرکت‌های بیمه‌ای روان‌درمانی را تحت پوشش قرار نمی‌دهند، درمان گرهایی همچون دکتر ویسمن نگرش‌های درمانی کوتاه‌تر و هدفمندتر را خلق کردند که کارایی سریعی دارند. یکی از این نگرش‌ها روان‌درمانی بین فردی (Interpersoan- Psychotherapy;IPT) است که دکتر ویسمن در شکل‌گیری آن دخیل بود. این نگرش افراد را وامی‌دارد تا رویدادهایی از زندگی خود را بررسی کنند که باعث افسردگی آن‌ها شده است. درمان شناختی یکی دیگر از نگرش‌ها است. این نگرش افراد را وامی‌دارد که افکار مخدوش شده و افکار منفی غیرضروری خود را شناسایی کنند. دکتر ویسمن می‌گوید: «درمان شناختی شخصیت‌ها را تغیر نمی‌دهد و ازلحاظ زمانی محدود است و بر اساس یک مدل پزشکی است.» دکتر ویسمن فکر می‌کند که این نگرش برای والدین افسرده نیز مفید است. تحقیقات او نشان می‌دهند که وقتی والدین از شر افسردگی خلاص می‌شوند، کودکان آن‌ها خوشحال‌تر می‌شود و کمتر در معرض ابتلا به افسردگی یا دیگر مشکلات روان‌پزشکی قرار می‌گیرند. علاوه بر این، او می‌گوید: «والدینی که احساس ناتوانی و ناامیدی کمتری دارند دل‌بستگی و محبت بیشتری دارند. و وقتی‌که یک فرد خونگرم، دلسوز و پرانرژی هستید احتمال افسرده شدن شما سخت است.»

این را بنویسید: افسردگی تقصیر شما نیست. روان‌پزشک‌ها نمی‌خواهند که بیماران آن‌ها به دلیل ننگ افسردگی یا احساس مقصر بودن در ابتلا به افسردگی از درمان افسردگی خود گریزان باشند. این را باید به افراد افسرده گفت که شما مسئول افسردگی خود نیستید و درمان آن چیزی نیست که شرمسارش باشید. بر اساس نتایج تحقیق محققان مختلف افرادی که داروی ضدافسردگی مصرف کردند و سپس به دارونماها روی‌آورند در مقایسه با افرادی که مصرف داروی خود را ادامه دادند دو تا سه برابر بیشتر در معرض بازگشت افسردگی بودند. دکتر آلپرت می‌گوید: «ما می‌دانیم که داروهای ضدافسردگی از بازگشت افسردگی جلوگیری می‌کنند. اگر با پزشک و درمانگر خود همکاری کنید و درمان خود را ادامه دهید، اصلاح‌ها یا تغییراتی که در طول فرایند درمان انجام می‌گیرند می‌توانند تاثیر درمان شما را ادامه‌دار سازند.»سپید

webmd