چه کسی مبتلابه سندرم پای بی‌قرار می‌شود؟

شفا آنلاین:حدود 10 درصد از مردم مبتلا به سندرم پای بی‌قرار (Restless Legs Syndrome;RLS) هستند. حدود 2 تا 3 درصد از این افراد علائم متوسط تا شدیدی دارند که کیفیت زندگی آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهند. علاوه بر این، احتمال ابتلای زنان به سندرم پای بی‌قرار اندکی بیشتر از مردان است.

به گزارش شفا آنلاین:اکثر افراد مبتلابه سندرم پای بی‌قرار شدید در سنین میان‌سالی یا سنین پیری قرار دارند.

کودکان نیز مبتلابه سندرم پای بی‌قرار می‌شوند.
افرادی که در خانواده خود یک فرد مبتلابه سندرم پای بی‌قرار دارند معمولاً در سنین پایین‌تر مبتلابه سندرم پای بی‌قرار می‌شوند.
چه چیزی باعث سندرم پای بی‌قرار می‌شود؟
دلیل سندرم پای بی‌قرار معمولاً ناشناخته است. کارشناس‌ها می‌گویند که RLS می‌تواند با نحوه استفاده مغز از دوپامین و آهن در ارتباط باشد. ژنتیک نیز می‌تواند در ایجاد RLS نقشی را ایفا کند. حدود نیمی از افراد مبتلابه سندرم پای بی‌قرار در میان اعضای خانواده خود فردی را دارند که به چنین مشکلی مبتلا است. بسیاری از مشکلات پزشکی همچون کمبود آهن، دیابت، مرحله پایانی بیماری کلیه، بیماری پارکینسون و بارداری با RLS مرتبط هستند. اما اکثر افراد مبتلابه سندرم پای بی‌قرار مبتلابه این مشکلات پزشکی نیستند. اگر مبتلابه یکی از این مشکلات پزشکی هستید، می‌توانید با درمان آن علائم RLS را بهبود ببخشید.
آیا سندرم پای بی‌قرار به‌خودی‌خود از بین می‌رود؟
مواردی وجود دارند که سندرم پای بی‌قرار بعضی از افراد به‌خودی‌خود ناپدیدشده است، اما چنین مواردی نادر هستند. در عوض، سندرم پای بی‌قرار اکثر افراد باگذشت زمان بدتر می‌شود. افرادی که سندرم پای بی‌قرار آن‌ها به دلیل یک مشکل پزشکی یا بیماری است، می‌توانند با درمان آن علائم سندرم پای بی‌قرار را بهبود ببخشند.
آیا سندرم پای بی‌قرار می‌تواند تبدیل به یک‌چیز خطرناک‌تر شود؟
سندرم پای بی‌قرار اکثر افراد از نوع ایدیوپاتیک است، یعنی دلیل آن ناشناخته است. برای چنین افرادی این خطر وجود ندارد که RLS تبدیل به یک‌چیز خطرناک‌تر همچون بیماری پارکینسون شود. اگر افراد مبتلابه دیگر مشکلات پزشکی مشکل خود را درمان نکنند، سندرم پای بی‌قرار آن‌ها بدتر خواهد شد.
باوجود ابتلا به سندرم پای بی‌قرار چگونه می‌توانم خواب خوب شبانه داشته باشم؟
کارشناس‌ها قبول دارند که یک فرد مبتلابه سندرم پای بی‌قرار می‌تواند با تغیر صرف رفتار خود غالباً خواب شبانه خوبی داشته باشد. برای افرادی که مبتلابه سندرم پای بی‌قرار خفیف تا متوسط هستند، گام‌های زیر می‌توانند علائم سندرم پای بی‌قرار را کاهش دهند یا از آن‌ها جلوگیری کنند.
کاهش مصرف کافئین
کاهش مصرف الکل
ترک سیگار یا کاهش استفاده از سیگار
رفتن به رخت خواب و بر خواستن از خواب در یک‌زمان مشخص، من‌جمله روزهای تعطیل
تمرین بدنی منظم، اما با شدت متوسط (تمرین‌های سنگین می‌توانند علائم سندرم پای بی‌قرار را بدتر کنند.)
استفاده از گرما یا یخ یا فرورفتن در وان حمام پر از آب گرم
چه زمانی باید برای سندرم پای بی‌قرار به پزشک مراجعه کنم؟
زمانی که سندرم پای بی‌قرار شما باعث مشکلاتی در زندگی شما می‌شود باید به پزشک مراجعه کنید. خود شما باید متوجه بروز مشکلات ناشی از RLS در زندگی خود شوید. به‌طورکلی، باید به پزشک مراجعه کنید اگر:
اغلب اوقات نمی‌توانید خواب خوبی داشته باشید.
احساسی افسردگی یا اضطراب می‌کنید.
در تمرکز کردن دچار مشکل شدید.
در صورت ابتلا به RLS نباید منتظر بروز این مشکلات باشید و سپس به پزشک مراجعه کنید. اگر صرفاً می‌خواهید که احساس بهتری داشته باشید به پزشک مراجعه کنید.
آیا برای سندرم پای بی‌قرار درمان‌هایی وجود دارد؟
برای درمان سندرم پای بی‌قرار چهار داروی مورد تایید سازمان غذا و دارو وجود دارند که شامل هوریزانت (Horizant)، میراپکس (Mirapex)، نئوپرو (Neupro) و رکوئیپ (Requip) است. علاوه بر این، پزشک‌ها داروهای دیگری را نیز تجویز می‌کنند که صرفاً برای درمان RLS درست نشده‌اند. این داروها شامل داروهای زیر است:
داروهای ضد تشنج، مانند گاباپنتین (Gaba pentin)
داروهای مخدر ضد درد، مانند هیدروکدون (Hydrocodone)، پروپکسیفن (Propoxyphen) و ترامادول (Tramadol)
داروهای مسکن خواب آور، مانند کلونازپام (Clonazepam) و زولپیدم (Zolpidem)
برای مقابله با سندرم پای بی‌قرار چه‌کارهای دیگری می‌توانم انجام دهم؟
افسردگی و اضطراب از نتایج مرسوم سندرم پای بی‌قرار هستند. اگر مبتلابه RLS متوسط تا شدید هستید، یافتن شیوه‌هایی به‌منظور مقابله با استرس ناشی از این بیماری دارای اهمیت است. برای کنترل بهتر علائم ناشی از RLS می‌توانید شیوه‌های زیر را بکار ببرید:
با دکتر خود همکاری کنید. غالباً برای کنترل علائم به یک داروی متفاوت یا ترکیبی از داروها نیاز است.
عضو یک گروه حمایتی شوید.
اگر RLS شمارا به ستوه آورده است، می‌توانید به فردی همچون یک روان‌شناس یا یک روان‌پزشک مراجعه کنید که متخصص سلامت روانی است.
ارتباط میان آهن و سندرم پای بی‌قرار چیست؟
عدم وجود آهن کافی در رژیم غذایی یکی از دلایل سندرم پای بی‌قرار است. خوردن قرص‌های آهن می‌تواند به بهبود RLS در این افراد کمک کند. حتی در افرادی که مبتلابه کم‌خونی نیستد یا سطوح نرمال آهن‌دارند نیز سطوح آهن می‌تواند عاملی در ایجاد سندرم پای بی‌قرار محسوب شود. بعضی از تحقیق‌ها نشان دادند که بسیاری از افراد مبتلابه سندرم پای بی‌قرار «کمبود آهن مغز» دارند. یک پزشک می‌تواند حتی وقتی‌که سطوح آهن یک فرد در محدوده نرمال است برای او مکمل‌های آهن را تجویز کند. باوجوداین، آهن بسیار زیاد می‌تواند منجر به آسیب کبدی و دیگر مشکلات سلامتی شود.
ارتباط میان سندرم پای بی‌قرار و اختلال حرکت دوره‌ای اندام چیست؟
بیش از 80 درصد از افراد مبتلابه سندرم پای بی‌قرار مبتلابه اختلال حرکت دوره‌ای اندام (Periodic limb movemendisorder;PLMD) هستند. افرادی که مبتلابه این اختلال حرکتی هستند در طول شب با پرش یا تکان دست‌ها یا پاهای خود مواجه می‌شوند. این حرکت‌ها خواب فرد را دچار اختلال می‌کنند و می‌توانند موجب خواب‌آلودگی مزمن شوند.
بسیاری از افراد صرفاً مبتلابه اختلال حرکت دوره‌ای اندام هستند و هرگز مبتلابه سندرم پای بی‌قرار نمی‌شوند. باوجوداین، اگر فکر می‌کنید که مبتلابه PLMD هستید به پزشک خود مراجعه کنید.سپید

WebMD