هنگامي كه بدن باندازه كافي داراي چربي و پروتئين بوده و غذاها نيز اكثراً از اين مواد تشكيل شوند متابوليسم و سوخت و ساز چربيها و پروتئينها افزايش مييابد
شفاآنلاین>سلامت> هنگامي كه بدن باندازه كافي داراي چربي و پروتئين بوده و غذاها نيز اكثراً از اين مواد تشكيل شوند متابوليسم و سوخت و ساز چربيها و پروتئينها افزايش مييابد آنزيمهاي اين تركيبات در بدن افزايش مييابد و اين تركيبات باندازه نياز بدن انرژي توليد ميكنند و قندها مخصوصاً انواع قندهاي مصنوعي كه بدون املاح و مواد لازم معدني ميباشند به آساني در بدن نميسوزند و يا به گليكوژن تبديل نشده در كبد(liver) ذخيره نميگردد مقدار آنها در خون افزايش مييابد و موجب خرابي رگها و عروق ميشوند.به گزارش شفاآنلاین، از سوي ديگر مصرف مواد نشاستهاي مخصوصاً برنج(Rice) بدون پوست كه داراي ويتامنها و املاح لازم نميباشند بدواً به ذخيره مواد نشاستهاي تبديل سپس چربيها و قند بدن را افزايش ميدهد كه عوارض مصرف نشاستهاي براي بيماران قندي از قند معمولي بيشتر ميباشد چون هر ذره مواد نشاستهاي چندين ذره قند توليد مينمايد كه از آن قند بسيار در خون حاصل ميگردد.مصرف مواد پروتيدي بجاي مواد نشاستهاي قند بدن را جذب كرده مقدار آن را در بدن كاهش داده و نسوج را فعال ميسازد. افرادي كه از تركيبات پروتيدي بيشتر بهره ميگيرند ولي كمتر از مواد نشاستهاي و قند و چربي بهره ميگيرند ممكن است داراي عضلات فربه باشند ولي كمتر به بيماريهاي خوني و تغذيهاي دچار ميشوند. پروتئينها و اسيدهاي آمينه بصورت گلوكزامينها در نقاط مختلف بدن داراي كارآئي ميباشند در مفاصل، تاندونها و گرفتگي و شل شدن عضلات، آسم و تنگي نفس، گرفتگي سينه و مشكلات قلبي در كمكاري عضلات و خستگي، خشكي و سختي مفاصل و تحركها بطور محرك و ديگر موارد داراي كارآئي ميباشد.گلوكزامين با كندروئيتين كه در كندرين و كلاژن موجود است ميتوانند كارآئي مفاصل را افزايش دهند.قند خون در اثر مصرف باندازه انواع پروتئينها كاهش مييابد و در اثر فشار و گرما و تحريكات ديگر قند به الكل و اسيد تبديل ميشود.