این دارو در اسپاسم گوارشی یا ادراری -تناسلی، قاعدگی دردناک همراه با اسپاسم، اسپاسم حاد، مانند قولنج صفراوی یا کلیوی به کار برده می شود
شفاآنلاین>سلامت>این دارو در اسپاسم گوارشی یا ادراری -تناسلی، قاعدگی دردناک همراه با اسپاسم، اسپاسم حاد، مانند قولنج صفراوی یا کلیوی به کار برده می شود.
به گزارش شفاآنلاین، بهبود دردهای روده ایی و تسکین برخی از دردهای شکمی از جمله موارد مصرف داروی هیوسین می باشد. در واقع این دارو انقباض و گرفتگی های عضلات جداره روده را رفع می کند و مستقیما روی دستگاه گوارش تاثیر می گذارد. به علاوه یکی از روش های کمکی درمان اسهال استفاده از داروی هیوسین می باشد.
برای استفاده بهتر است قرص هیوسین با یک لیوان آب(Water) مصرف شود. همچنین این دارو باید حداقل یک ساعت قبل از مصرف آنتی اسیدها یا داروهای ضد اسهال مانند نوع کائولن–پکتین استفاده شود.
هیوسین جزء داروهایی است که برای رفع گرفتگی های روده و یا مثانه تجویز می شود. قرص هیوسین و آمپول آن از جمله شکل های پرمصرف این دارو(medicine) به شمار میروند. مصرف این دارو نیز مانند سایر داروهای شیمیایی ممکن است عوارضی داشته باشد. در این مطلب با موارد مصرف این دارو و هر آنچه باید درباره هیوسین بدانید, آشنا می شویم.
▪مکانیسم اثر
این دارو به دلیل اثرات ضد موسکارینی، سبب شل شدن عضلات صاف اعضای حفرات شکمی و لگن می گردد.
▪فارماکوکینتیک
به مقدار کمی از مجرای گوارش جذب می شود. طول مدت اثر آن کوتاهتر از آتروپین می باشد.
▪ موارد منع مصرف
۱. به دلیل بروز احتمال اثر گشادکننده مردمک چشم، این دارو نباید در بیماران مبتلا به گلوکوم تجویز شود.
۲. این دارو در بیماران مبتلا به پورفیری نباید مصرف شود.
▪ هشدارها
۱. در افراد سالخورده با بیماری انسداد مجاری ادرار یا بزرگی پروستات با احتیاط مصرف شود.
۲. در موارد زیر با احتیاط مصرف شود:
تاکیکاردی، نارسایی قلبی، انسداد فلجی روده، کولیت اولسروز و تنگی پیلور.
▪عوارض جانبی
بروز خشکی دهان، کاهش موقت تطابق چشم و گاهی تاکیکاردی از عوارض جانبی این دارو هستند.
▪تداخل دارویی
▪نکات قابل توصیه
۱. در طول مصرف این دارو، به دلیل احتمال بروز خواب آلودگی از رانندگی و کار با ابزار و آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، خودداری گردد.
۲. محلول تزریقی این دارو را می توان با محلولهای تزریقی دکستروز و کلرور سدیم ۹/۰ درصد مخلوط نمود.
▪مقدار مصرف
خوراکی:
بزرگسالان : ۲۰ میلی گرم ۴ بار در روز مصرف می شود.
کودکان : در کودکان ۱۲-۶ سال مقدار ۱۰ میلی گرم سه بار در روز تجویز شود.
تزریقی: مقدار ۲۰ میلی گرم به صورت عضلانی و یا وریدی ( در اسپاسم شدید) تزریق می شود که در صورت لزوم پس از نیم ساعت قابل تکرار است.
شیاف:
بزرگسالان : روزی ۳-۱ شیاف در روز مصرف می گردد.
کودکان: یک شیاف در روز مصرف می گردد.
به گزارش شفاآنلاین، بهبود دردهای روده ایی و تسکین برخی از دردهای شکمی از جمله موارد مصرف داروی هیوسین می باشد. در واقع این دارو انقباض و گرفتگی های عضلات جداره روده را رفع می کند و مستقیما روی دستگاه گوارش تاثیر می گذارد. به علاوه یکی از روش های کمکی درمان اسهال استفاده از داروی هیوسین می باشد.
برای استفاده بهتر است قرص هیوسین با یک لیوان آب(Water) مصرف شود. همچنین این دارو باید حداقل یک ساعت قبل از مصرف آنتی اسیدها یا داروهای ضد اسهال مانند نوع کائولن–پکتین استفاده شود.
هیوسین جزء داروهایی است که برای رفع گرفتگی های روده و یا مثانه تجویز می شود. قرص هیوسین و آمپول آن از جمله شکل های پرمصرف این دارو(medicine) به شمار میروند. مصرف این دارو نیز مانند سایر داروهای شیمیایی ممکن است عوارضی داشته باشد. در این مطلب با موارد مصرف این دارو و هر آنچه باید درباره هیوسین بدانید, آشنا می شویم.
▪مکانیسم اثر
این دارو به دلیل اثرات ضد موسکارینی، سبب شل شدن عضلات صاف اعضای حفرات شکمی و لگن می گردد.
▪فارماکوکینتیک
به مقدار کمی از مجرای گوارش جذب می شود. طول مدت اثر آن کوتاهتر از آتروپین می باشد.
▪ موارد منع مصرف
۱. به دلیل بروز احتمال اثر گشادکننده مردمک چشم، این دارو نباید در بیماران مبتلا به گلوکوم تجویز شود.
۲. این دارو در بیماران مبتلا به پورفیری نباید مصرف شود.
▪ هشدارها
۱. در افراد سالخورده با بیماری انسداد مجاری ادرار یا بزرگی پروستات با احتیاط مصرف شود.
۲. در موارد زیر با احتیاط مصرف شود:
تاکیکاردی، نارسایی قلبی، انسداد فلجی روده، کولیت اولسروز و تنگی پیلور.
▪عوارض جانبی
بروز خشکی دهان، کاهش موقت تطابق چشم و گاهی تاکیکاردی از عوارض جانبی این دارو هستند.
▪تداخل دارویی
▪نکات قابل توصیه
۱. در طول مصرف این دارو، به دلیل احتمال بروز خواب آلودگی از رانندگی و کار با ابزار و آلاتی که نیاز به هوشیاری دارند، خودداری گردد.
۲. محلول تزریقی این دارو را می توان با محلولهای تزریقی دکستروز و کلرور سدیم ۹/۰ درصد مخلوط نمود.
▪مقدار مصرف
خوراکی:
بزرگسالان : ۲۰ میلی گرم ۴ بار در روز مصرف می شود.
کودکان : در کودکان ۱۲-۶ سال مقدار ۱۰ میلی گرم سه بار در روز تجویز شود.
تزریقی: مقدار ۲۰ میلی گرم به صورت عضلانی و یا وریدی ( در اسپاسم شدید) تزریق می شود که در صورت لزوم پس از نیم ساعت قابل تکرار است.
شیاف:
بزرگسالان : روزی ۳-۱ شیاف در روز مصرف می گردد.
کودکان: یک شیاف در روز مصرف می گردد.
نظرشما
آخرین اخبار