کد خبر: ۱۶۰۱۴۲
تاریخ انتشار: ۰۹:۴۰ - ۰۲ مرداد ۱۳۹۶ - 2017July 24
از مجموعه تخلفاتی که در آرایشگاه‌ها اتفاق می‌افتد، اول استفاده از مواد آرایشی نامناسب و فاسد است و سپس نداشتن مجوز و پایبند نبودن به تعرفه‌های مصوب صنف و ارائه خدماتی همچون پیلینگ و بوتاکس که طبیعتا نباید در این نوع محیط‌ها عرضه شود.
شفاآنلاین>اجتماعی>آخر ماه، عروسی برادر مریم بود و او اصرار داشت در این جشن به زیباترین چهره خود دست یابد. به همین دلیل، تحقیق مفصلی از دوست و رفیق و فامیل و آشنا به عمل آورد تا بتواند آرایشگاهی مشهور و کار درست پیدا کند. تحقیقاتش نتیجه داد و چند روز قبل از مراسم برای رنگ و مش و اصلاح ابرو، عازم آرایشگاه معروف و مجللی در خیابان اختیاریه شد. از همان لحظه اول دکوراسیون گرانقیمت و کادر شیک آرایشگاه نظر او را جلب کرد. سالن مملو از مشتری بود.

مریم رنگ و مدل خاصی برای مو و ابروان خود در نظر داشت، اما اصرار آرایشگر و کارمندانش او را متقاعد کرد که بنا بر آخرین مد، رنگ دیگری را انتخاب کند. مریم چند ساعتی در صف مشتریان معطل شد و کارش حسابی طول کشید. درنهایت،‌ پس از اتمام کار یکی از بدترین چهره‌ها را در آینه دید. رنگ مو و مدل ابرو با چهره او سازگاری نداشت و هیچ زیبایی به او نبخشیده بود. خانم آرایشگر و کادر او اصرار بر عالی بودن کار داشتند تا حدی که مریم فکر کرد،شاید آنها بهتر می‌دانند. وقتی برای محاسبه قیمت پای صندوق رفت قبضی نجومی به دست او دادند. قیمت همه چیز سه برابر آرایشگاه‌های معمول بود و جالب اینجا بود که بابت استکان چای که به او تعارف کردند، 10 هزارتومان پول می‌خواستند!

این وضعیت بسیاری از آرایشگاه‌های مجلل و معروف(Luxurious boutiques) است. قیمت‌ها به بهانه‌های مختلف بسیار بالاست درحالی که کیفیت کار تعریف چندانی ندارد. آرایشگاه از طریق تبلیغات فراوان به شهرت دست یافته و هر هزینه‌ای را که صلاح می‌داند، برای مشتری تعیین می‌کند. بسیاری از مشتریان، بعد از یکی دو بار مراجعه دیگر به آن سالن نمی‌روند، اما جالب اینجاست که بسیاری دیگر همچنان مراجعه می‌کنند. علت چیست؟ آنچه در پی می‌آید مجموعه‌ای از تخلفاتی است که آرایشگاه‌ها مرتکب می‌شوند و ما در گشت و ‌گذاری چند روزه به آنها دست یافته‌ایم؛ تخلفاتی که معمولا از چشم صنف آرایشگرها دور می‌ماند.

تعرفه سرخاب سفیداب چقدر است؟

مبلغ دقیق خدمات آرایشگاه‌های زنانه از سوی اتحادیه صنف مربوطه به‌دقت تعیین شده و آرایشگران ملزم به رعایت آن هستند. برخی قیمت‌ها به این نحو برشمرده شده است:

کوتاهی مو 30 هزار تومان

اصلاح صورت 15 هزار تومان

اصلاح ابرو 15 هزار تومان

براشینگ 30 هزار تومان

شینیون مو 50 هزار تومان

آرایش عروس یک میلیون و 500 هزار تومان

رنگ، مو، مش و هایلایت بین 50 تا 100 هزار تومان

بسیاری از آرایشگاه‌های معمولی به نرخ مصوبه توجه دارند و مطابق آن از مشتری مبلغ دریافت می‌کنند، اما در هیچ یک از آرایشگاه‌های مجلل و معروف نرخ دریافت شده، ارتباطی به جدول مصوبه ندارد. مش و هایلایت مو تا 700 هزار تومان، آرایش عروس تا 7 میلیون تومان، کوتاهی مو 120 هزار تومان و سایر قیمت‌ها هم به همین نحو نجومی است. آرایشگران دلایل مختلفی برای این تفاوت قیمت می‌آورند و در درجه اول، کیفیت کار خود را بسیار متفاوت از سالن‌های معمولی برمی‌شمارند، اما حقیقت غیر از این است. کیفیت کار چندان متفاوت نیست بلکه این آرایشگاه‌ها، دکوراسیون سنگینی دارند و هزینه مکانشان در شمال شهر را به هزینه خدماتشان اضافه می‌کنند و از طریق تبلیغات بخصوص در فضای مجازی این گونه به مشتری‌ها القا کرده‌اند که ویژه و متفاوت هستند و بنابراین به خودشان حق می‌دهند در ازای کارشان، مبالغ سنگین دریافت می‌کند.

وقتی کار را جیره‌بندی می‌کنند

در یکی از آرایشگاه‌های بزرگ نیاوران تمام کارها به طور سریالی انجام می‌شود. آرایشگری که مو کوتاه می‌کند، به مشتری می‌فهماند که این مدل مو تنها دو هفته دوام دارد و او برای حفظ زیبایی مدل مو باید دوهفته دیگر به آرایشگاه مراجعه کند و دوباره نوک موها را بچیند.

هر مویی که رنگ می‌کند، از مشتری می‌خواهد یک هفته بعد مراجعه و مویش را رنگ کند تا رنگ مو تثبیت شود. ماسک صورت و ویتامینه مو باید هفته‌ای یک بار انجام شود وگرنه جواب نمی‌دهد. به همین ترتیب همه چیز باید در اسرع وقت انجام شود وگرنه آرایشگر جوابگوی خراب شدن کار نیست. بعضی مشتریان بتدریج به آن آرایشگاه نمی‌روند، اما بسیاری به این روند عادت کرده‌اند و حرف آرایشگر را می‌پذیرند. این وضعیت محدود به این آرایشگاه نیست و فراوانند سالن‌های زیبایی که بخش اصلی درآمد خود را از طریق امور ترمیمی تامین می‌کنند.

فروش مواد در آرایشگاه

در یک سالن زیبایی حوالی یوسف‌آباد که خدمات رنگ و مش در آن انجام می‌شود، پس از اتمام کار، مشتری را مجبور به خرید شامپوی موهای رنگ شده، مواد ویتامینه، نرم‌کننده، تقویت‌کننده و مواد دیگر می‌کنند. مواد در آرایشگاه گران‌تر از داروخانه به فروش می‌رسد و تضمینی برای تازه بودن مواد وجود ندارد، اما آرایشگر با زبان خاص خود می‌داند چگونه مشتری را متقاعد کند. اگر موادی که برای رنگ و مش به کار می‌رود، خوب باشد موها شکننده نمی‌شود و تخریب نخواهد شد. این آرایشگر موادی مناسب استفاده نمی‌کند و از مشتری می‌خواهد با تهیه مواد تقویتی از جیب خود، اهمال کاری آرایشگر را جبران کند. بسیاری از مشتریان به گمان آن که آرایشگر یک متخصص است، حرف او را می‌پذیرند و خرید را انجام می‌دهند. بخشی از درآمد آرایشگاه ازطریق همین فروش تامین می‌شود.

کار فقط در دست حرفه‌ای‌ها

در دهه‌های قبلی بسیاری از خانم‌ها سررشته‌ای از آرایشگری داشتند و تا حدودی کارهای خود را انجام می‌دادند. بند انداختن، رنگ مو، ابرو، رسیدگی به پوست، اپیلاسیون و دیگر موارد در خانه‌ها انجام می‌شد و حتی بسیاری از خانم‌ها کوتاهی موی اعضای خانواده خود را هم انجام می‌دادند. به این ترتیب، هزینه آرایشگاه بخش خاصی از بودجه خانواده را به خود اختصاص نمی‌داد و تعداد آرایشگاه‌ها بمراتب از امروز کمتر بود، اما در حال حاضر در هر خیابان چند آرایشگاه وجود دارد و بیشتر خانم‌ها ترجیح می‌دهند به این سالن‌ها مراجعه کنند. اصلی‌ترین علت این مساله اصرار خود آرایشگرهاست. آنها این فرهنگ را اشاعه داده‌اند که کار در خانه بسیار غیرحرفه‌ای و اشتباه انجام می‌شود و هر کس حتما باید به سالن زیبایی مراجعه کند. اگر مشتری یک بار خودش موهایش را رنگ یا صورت را اصلاح کند، آنها چنان ایرادهای حرفه‌ای ذکر می‌کنند که مشتری دیگر جرات انجام این کار را نخواهد داشت. فرهنگ انجام امور زیبایی در خانه از جامعه نقش بربسته و اکثریت تلاش می‌کنند به سالن مراجعه کنند، هر چند با بودجه شان تناسب نداشته باشد.

اینجا آرایشگاه است یا...

یک سالن زیبایی در نارمک، ابتدا کار خود را با خدمات ناخن و انجام کارهای اولیه زیبایی شروع کرد. کمی که گذشت، تمام خدمات زیبایی را انجام می‌داد. مدتی بعد تخت ماساژ و سونا خشک را در گوشه‌ای از سالن قرار داد و در کنار کار آرایشگری، خدمات لاغری هم انجام می‌داد. چندی بعد یک تردمیل به مجموعه افزود. بتدریج تتو، خدمات پوست، سولاریوم، قرص‌های لاغری و چاقی و بوتاکس هم به آن افزوده شد.

آرایشگر محترم خوش خیال بود که با ارائه تمام خدمات درآمدی خوب کسب کرده، اما یک روز شکایتی از سوی یکی از مشتریان دریافت کرد. بوتاکسی که آرایشگر برای او انجام داده بود منجر به آسیب جدی شده بود. در این گونه سالن‌ها که خدماتی غیر از موارد درج شده برای آرایشگاه انجام می‌شود، دریافت مجوز از وزارت بهداشت دور زده می‌شود. به همین دلیل شاید آرایشگر خدمات جانبی مانند بوتاکس یا تناسب اندام را با قیمتی ارزان‌تر ارائه کند، اما فعالیت او تحت نظارت نیست و احتمال بروز خطر وجود دارد.

آینده را پیش‌بینی می‌کنند

چند سالی است که فال و فالگیری هم به خدمات برخی سالن‌های زیبایی اضافه شده. گاهی فالگیر می‌آورند و گاهی هم همان خانم آرایشگر فال می‌گیرد.

بسیاری که اعتقادی به فال ندارند، سراغش نمی‌روند، اما فراوانند خانم‌هایی که بعد از انجام کارهای زیبایی در همان سالن باقی می‌مانند و چند دقیقه‌ای پای صحبت‌های جناب فالگیر می‌نشینند. به خیال خود، امور زیبایی را همراه با لذت انجام می‌دهند در حالی که با این اشتباه، هزینه مربوط به زیبایی را دوبرابر می‌کنند و تمام اطلاعات راجع به زندگی خود را در دست فالگیر و در ادامه، کل کادر آن آرایشگاه قرار می‌دهند.

خدمات از دو نوع

در بسیاری از آرایشگاه‌ها نرخ خدمات مطابق تعرفه انجام می‌شود، اما درمقابل مسئول سالن راهی برای دورزدن قانون پیدا کرده است. خدمات به دو دسته معمولی و ویژه تقسیم می‌شود. معمولی طبق همان قیمت تعرفه است، اما ویژه دو برابر هزینه را در بر دارد. مشتری برای رنگ مو یا آرایش صورت مراجعه می‌کند. آرایشگر هم به او اعلام می‌کند، قیمت این است، اما اگر کار ویژه بخواهید دو برابر هزینه دارد. در عوض، کار ویژه ما بسیار عالی است و به نفع شماست که مورد ویژه را انتخاب کنید. بسیاری با این حرف موافقت می‌کنند در حالی که انتخابی صددرصد اشتباه است. به جای پذیرفتن مورد ویژه مشتری باید دنبال آرایشگاهی بگردد که همان خدمات ویژه را با تعرفه مرسوم ارائه کند. خدمات ویژه نوعی گرانفروشی با عنوان متفاوت است.

وقت مشتری، ارزشی ندارد

فتانه علیمرادی، یک مشتری است که در آرایشگاهی معروف در خیابان پاسداران به ساعتش نگاه می‌کند. با او همکلام می‌شوم، می‌گوید: یک بار شب عید برای کوتاهی و رنگ مو به همراه اصلاح صورت وقت گرفتم. به طور معمول، انجام این سه کار همراه هم حداکثر حدود سه ساعت زمان می‌برد. من هفت صبح وقت گرفته بودم و وارد آرایشگاه شدم. کادر آرایشگاه هنوز مشغول خوردن صبحانه بود. بعد از من، مشتریان یکی یکی آمدند و سالن پر شد. برای کارکنان آرایشگاه امکان رسیدگی به همه وجود نداشت و اکثر ما باید صبر می‌کردیم. در نهایت ساعت هفت شب از آرایشگاه خارج شدم. کاری که باید ظرف سه ساعت انجام شود، برای من 12 ساعت به طول انجامید. این طور که متوجه شدم، در این آرایشگاه معروف به انتظار نشستن مشتری طبیعی است. این هم یکی از مشکلات سالن‌های مجلل و معروف است و این مساله بویژه در اوقات خاص مانند اعیاد شدت می‌یابد. به ده مشتری در ساعتی خاص وقت داده می‌شود، اما امکان رسیدگی به همه آنها همزمان نیست. هریک از افراد کادر به کاری مشغول می‌شود و نهایتا به امور نیمی از آنها می‌رسند. نیم دیگر باید ساعت‌ها منتظر بمانند تا وقت به آنها برسد. کسی که وقت تعیین می‌کند، به این می‌اندیشد که هر روز آرایشگاه مملو از مشتری باشد تا سوددهی بدرستی انجام پذیرد و کسی به فکر زمانی که از مشتری تلف می‌شود، نیست. عنوان آرایشگاه بسیار معروف است و این مساله برای مشتریان جاافتاده که برای انجام هر کاری باید ساعت‌ها به انتظار بنشینند.

پشت صحنه چه خبر است ؟

آیا آرایشگاه‌های گران و سالن‌های زیبایی معروف به‌راستی بالاترین کیفیت کار را دارند یا موادی گران و خدماتی فوق‌العاده به مشتری عرضه می‌کنند؟ با گشتی در آرایشگاه‌های مناطق مختلف درمی‌یابید، حقیقتا این گونه نیست. قیمت بی‌منطق و بالای خدمات معمولا به دلیل دکوراسیون و اجاره بهایی است که برای آن سالن پرداخت می‌شود، نه خدمات خاص و ویژه. از آن سو آیا موادی که در این سالن‌ها استفاده می‌شود، خاص است؟ این هم مصداق ندارد. اگر برای دکلره مو مواد عالی استفاده شود، مو پس از هر بار حمام گره نمی‌خورد و حالتی تخریب شده و شکننده پیدا نمی‌کند در حالی که بسیاری از سالن‌های مجلل با خدمات گران وجود دارند که بیشترین مبلغ را برای دکلره مو از مشتری می‌گیرند و از همان مواد ارزان و مضر استفاده می‌کنند. در برخی سالن‌ها ماده‌ای که برای وکس صورت استفاده می‌شود، بی‌اطلاع مشتری دوباره گرم می‌شود و به صورت نفر بعدی چسبانده می‌شود. این کاراحتمال انتقال بیماری را در بر دارد. متاسفانه برخی حتی در برخی سالن‌های معروف و مجلل این نوع تقلب‌ها انجام می‌شود. بسیاری از آرایشگاه‌های گرانقیمت، شهرت خود را از طریق تبلیغات یا ظاهر شیک خود به دست آورده‌اند و خدماتشان با کیفیتی پایین عرضه می‌شود.

باندهای فساد و مواد فروشی در آرایشگاه‌ها

از مجموعه تخلفاتی که در آرایشگاه‌ها اتفاق می‌افتد، اول استفاده از مواد آرایشی نامناسب و فاسد است و سپس نداشتن مجوز و پایبند نبودن به تعرفه‌های مصوب صنف و ارائه خدماتی همچون پیلینگ و بوتاکس که طبیعتا نباید در این نوع محیط‌ها عرضه شود. این موضوعات یک طرف، سال گذشته علیرضا جمشیدی، رئیس سازمان تعزیرات حکومتی کشور از خلافی دیگر پرده برداشت. او هشدار داد در برخی آرایشگاه‌ها باندهایی برای اغفال و فریب دختران وجود دارد که سازمان تعزیرات در پیگیر انداختن آنهاست. طبیعی است، چنین باندهایی در آرایشگاه‌های بدون مجوز بیشترند چراکه این نوع آرایشگاه‌ها دور از چشم ناظران و به شکل پنهان فعالیت می‌کنند. ازجمله مسائل دیگری که سال‌هاست متولیان مبارزه با مواد مخدر درباره آن نگرانند، توزیع مواد مخدر صنعتی همچون شیشه به عنوان پودر لاغری در آرایشگاه‌های مجوز دار و بدون مجوز است.جام جم آنلاین

نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: