عضو هیات مدیره سندیکای صنایع دارویی ایران تاکیدکرد :
ما در جامعه داروسازان و جامعه پزشکی‌مان، انجمن‌ها و سندیکاهای صنفی داریم که با آرای مستقیم مردم تشکیل شده‌اند و با قوانین و مقررات آنها را خودشان تعیین می‌کنند و با همان پیش می‌رود.
شفا آنلاین:مرتضی خیرآبادی، عضو هیات مدیره سندیکای صنایع داروییبرخی همکاران به این موضوع اشاره می‌کنند که بودن یا نبودن سازمان نظام پزشکی چه فرقی دارد و چرا باید بریم و در این انتخابات شرکت کنیم؟ پاسخ شما به این پرسش‌ها چیست؟
جواب خیلی متقن و مشخص است. ما در جامعه داروسازان و جامعه پزشکی‌مان، انجمن‌ها و سندیکاهای صنفی داریم که با آرای مستقیم مردم تشکیل شده‌اند و با قوانین و مقررات آنها را خودشان تعیین می‌کنند و با همان پیش می‌رود. یکسری هم نهاد‌های دولتی داریم که مانند سازمان‌های مدیریتی، برنامه‌ریزی کشور، بهداشت درمان که مسائل بودجه‌ای و ... در اختیارشان است. سازمان نظام پزشکی هم ما بین این دو قرار دارد. یعنی حلقه ارتباطی بین تشکل‌های صنفی با مقامات حکومتی (مجریه، قضاییه و مقننه) و چون بر اساس قانون انتخاب می‌شود قانون حیطه اختیارات آن را مشخص کرده است که من فکر می‌کنم مهم‌ترین دغدغه سازمان نظام پزشکی بحث جوانان و دستیاران است. چون دوستان می‌توانند برای آینده شغلی‌شان بیایند، سرمایه‌گذاری کنند و ایده بدهند و سازمان نظام پزشکی به مراجع این ایده‌ها را ببرد و مصوب کند و برای اجرا منتقل کند. چون ممکن است برای یک دستیار پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی مسائلش، مشکلاتش و ظرفیت‌هایش امکان این نباشد که مستقیماً با دولت طرف صحبت شود. در مورد دردهایش، مسائلش، مشکلاتش و ظرفیت‌هایش و ... حرف بزند.
شما این ظرفیت‌ها را در نظام پزشکی فعلی می‌بینید؟
دقیقاً. در شورای عالی نظام پزشکی اسبق که بودیم با همکاری این شورا قانون فعلی نظام پزشکی نوشته شد. به مجلس برده و مصوب شد. این قانون این ظرفیت را برای این بخش‌ها مشخص کرده است. ما نیاز داریم این قانونی که 14 سال پیش نوشته شده در قدم اول تصحیح بشود. ولی در همین وضعیت فعلی مطمئناً اگر افراد مقتدری در نظام پزشک قرار بگیرند، تمام این‌ها متصور است و باید تمام این کار‌ها انجام شود.
آیا به نظر شما دولت فعلی اجازه می‌دهد این امور انجام شود و سازمان نظام پزشکی به این سطح از اقتدار و کیفیت عملکرد برسد؟
بستگی به حضور افراد دارد. اگر افرادی که به این سازمان می‌پیوندند افرادی مقتدر باشند انجام خواهد شد. این افراد باید بتوانند درد گروهی جامعه پزشکی را منتقل کند همراه با راه حل. ما می‌گوییم درد دل‌ها باید با راه حل باشد.
این بخشی از اقتدار که شما از آن یاد می‌کنید از تعداد آرای منتخبین به دست نمی‌آید؟
قطعاً همین‌طور است.
پس بنابراین پشتوانه اقتدار برای منتخبین، رایشان خواهد بود؟
بله! قطعاً!
به نظر شما منع یا ارجحیتی برای حضور سیاسیون در انتخابات وجود ندارد؟
اصلاً هیچ منعی وجود ندارد. خیلی از دوستان این سوال را دارند که اگر سیاسیون در نظام پزشکی باشند و در مقابل دولت قرار گیرند، مسائل صنفی را قربانی مسائل سیاسی می‌کنند ولی بنده نظرم مخالف این است.
در دوره‌های قبلی افرادی خلاف این اقدام را انجام دادند و سازمان را پله‌ای برای دست‌یابی به مقاصد سیاسی خود کردند، پاسخ شما به این انتقاد چیست؟
این حرف شما درست است، اما عده‌ای هم بودند که این کار را نکردند. به اعتقاد بنده جامعه پزشکی ضریب هوشی بالایی دارند و می‌توانند این موارد را به‌طور قطع از هم تشخیص بدهند. ولی این بحث هم هست که ما باید راه‌حل‌های گروه‌های مختلف را بگیریم و به حکومت ارائه دهیم. حال این حکومت هم قوه قضائیه می‌شود و هم قوه مجریه و مقننه، و برای اینکه وارد این سیستم شویم و بتوانیم اهداف خود را پیش ببریم نیازمند نفوذ سیاسی هستیم.
به نظر شما انتظار جامعه داروسازی از خروجی سازمان نظام پزشکی در 4 سال آینده چه باید باشد؟
من فکر می‌کنم بیشتر همکاران من در صنف داروسازی نگران تعرفه هستند. در طرح تحول نظام سلامت تعرفه‌های خوبی برای گروه‌های مختلف پزشکی در نظر گرفته شد ولی متاسفانه جامعه داروسازی از این امر مستثنی شد و این امر موجب بروز مشکلات جدی برای این صنف گردید. بحث دوم بحث ایجاد اشتغال فارغ‌التحصیلان است. با همکاری انجمن‌ها و تشکل‌های صنفی باید برای این مشکلات چاره‌ای اندیشیده شود. بحث تعرفه مهم‌ترین مشکلی است که در حال حاضر با آن مواجه هستیم زیرا طبق قانون این حق نظام پزشکی است که تعرفه گذاری خدمات پزشکی را انجام دهد و این یک حق مسلم برای این سازمان است. همچنین سازمان نظام پزشکی باید در مسائل اشتغال فارغ‌التحصیلان داروسازی نیز ورود کند.
به نظر شما مهم‌ترین مشکل حال حاضر جامعه داروسازی چیست؟
مهم‌ترین مشکل جامعه داروسازی کشور بحث نقدینگی است. زیرا ما نتوانستیم با بالا رفتن تورم هزینه‌ها و مشکلات اقتصادی داروخانه‌ها را حل کنیم. در حال حاضر مشکل و معضل این شرکت‌ها عدم پرداخت به‌موقع مطالبات از سوی سازمان‌های بیمه‌گر و مشکل وصول مطالبات است. زیرا این عقب‌افتادگی به بیش از 8 ماه رسیده و برای این جامعه مشکل‌ساز شده است. مشکل دیگر این صنف بحث مالیات است و سازمان امور مالیاتی با این مشکل به بدون انعطاف برخورد می‌کند.
:پاسخ شما به گلایه داروسازان و داروخانه‌داران که به دلیل پرداخت نشدن مطالبات مجبور هستند هزینه های مالی سنگینی را متحمل شوند و در عین حال مالیات‌های سنگینی پرداخت کنند، چیست؟
متاسفانه در ایران هزینه مالی از سوی دولت و سازمان‌های بیمه‌گر به صنعت داروسازی و به تبع آن به داروخانه‌داران منتقل شده است. به‌عنوان مثال اگر فردی برای تقسیط مالیات خود به دولت مراجعه کند دولت ماهی 2.5 درصد از او می‌گیرد ولی از سوی دیگر دولت 8 ماه بدون پرداخت هیچ‌گونه وجهی پول داروسازان را نگهداشته است. لذا یکی از مسائلی که وجود دارد این است که سازمان نظام پزشکی باید برای حل این مشکلات با سازمان امور مالیاتی وارد مذاکره شود.
آیا شما در صنعت داروسازی ظرفیتی برای ایجاد اشتغال جوانان فارغ‌التحصیل می‌بینید؟
در مجلس ششم که بنده در کمیسیون برنامه و بودجه بودم و برای تنظیم قانون نظام پزشکی با مرحوم آقای دکتر علیرضا نوری و آقای دکتر شکوری راد و آقای دکتر محمدرضا خاتمی تلاش فراوانی کردیم. یکی از مسائلی که ما 14 سال پیش پیش‌بینی کردیم بحث تشکیل صندوقی در این زمینه بود و طبق قانون این امکان برای سازمان نظام پزشکی فراهم شد. بحث دیگر این است که مطمئناً در صنعت ظرفیت برای ایجاد اشتغال برای این قشر را داریم. در حال حاضر در بسیاری از بخش‌های صنعت داروسازی مانند بخش R&D می‌توانیم از ظرفیت داروسازان فارغ‌التحصیل استفاده کنیم. ولی متاسفانه به علت حذف بخش زیادی از سرمایه‌های صنعت در این بخش امکان اشتغال از بین رفته است. یا طرح داروسازان بالینی که در بیمارستان‌ها اجرا شد و در این بخش هم به موفقیت‌های فراوانی دست یافته‌اند. البته بنده معتقد هستم سازمان نظام پزشکی باید در این موارد ورود جدی بکند و این مشکلات را حل نماید. البته در بحث مشکلات مالی می‌توان با تغییر تعرفه خدمات ویژه دارویی این مشکل را حل کرد. تعرفه عددی برای دولت نیست و به اعتقاد بنده مردم دولت را از این رقم ترسانده‌اند.
در حال حاضر این انتقاد از صنعت داروسازی وجود دارد که تبدیل به تولید نما شده‌اند، نظر شما چیست؟
شما در یک تخته سفید یک نقطه سیاه را می‌بینید؛ واقعاً همه صنعت داروسازی این نیست. شاید درصدی از این مشکلات وجود داشته باشد ولی این مشکلات بسیار جزئی است. بیش از 99 درصد کارخانه‌های داروسازی در حال کار و اشتغال‌زایی هستند و با این اقدامات بسیاری از هزینه‌های دولت کنترل شده است. صنعت داروسازی صرفه جویی هایی قابل ملاحظه ای برای کشور داشته است. به‌عنوان مثال یک کارخانه تولید محصولات بیوتکنولوژی در سال گذشته 720 میلیارد تومان صرفه‌جویی برای دولت داشته است. این بی‌انصافی است که یک کارخانه که لایسنس یک شرکت خارجی را دریافت کرده و در کشور اقدام به بسته‌بندی می‌کند را به همه تولیدکنندگان تسری بدهیم. صنعت داروسازی یک صنعت اشتغال‌زا است و شما کمتر کارخانه داروسازی می‌بینید که رقمی زیر 500 نفر را مشغول کرده باشد.
انتقاد وارد شده به این صنایع این است که کار انتقال فن‌آوری در این صنایع صورت نگرفته است. نظر شما در این مورد چیست؟
البته مواردی هم هست که انتقال فن‌آوری صورت گرفته است. به‌عنوان مثال داروهای نازایی و HMG و FSH از این قبیل هستند که در حال تولید در کشور هستند.
با توجه به فرصت کم باقی مانده به انتخابات انتظار شما از جامعه پزشکی و داروسازی چیست؟
انتظار از جامعه داروسازی و پزشکی، حضور هوشمندانه در پای صندوق‌های رای است. حضور جامعه پزشکی در این انتخابات در مقابله با مشکلاتی که دارند، دو اثر در پی دارد: یکی اینکه به مسئولان اجرایی این پیام را دارد که جامعه پزشکی در حل مشکلات خود ثابت‌قدم هستند و در این راه ایستاده‌اند. دوم اینکه فرد منتخب با اقتدار کامل به این سمت وارد می‌شود و در برهه‌های حساس اعلام می‌کند که نماینده تعداد قابل توجهی از جامعه است و اگر اظهارنظری صورت می‌گیرد صحبت خود فرد نیست بلکه نظر جامعه پزشکی است.
پس با تاکید می‌گویم که ضرورت حضور در انتخابات فارغ از گرایش و رای به یک جریان خاص اصل اساسی در انتخابات است. البته بحث اصلی دیگر رای به افراد دارای برنامه است. افراد باید در این انتخابات به کسانی که دارای برنامه و ارتباط با انجمن‌ها و تشکل‌های صنفی هستند رای بدهند.سپید
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار