محققان به‌دقت، تلومرها و کلاهک انتهایی کروموزوم‌ها را با هدف کشف نشانه‌ی پیری سلول مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که طول هر تلومر، به‌طور متوسط برای هر یک ساعت کسر خواب کودکان ۱.۵ درصد کاهش می‌یابد.
شفا آنلاین>سلامت>عدم خواب کافی شبانه در کودکانی که در سنین رشد قرار دارند، منجر به کوتاه شدن طول تلومرها و بروز نشانه‌های پیری در بافت سلولی می‌شود.
به گزارش شفا آنلاین، طبق تحقیق(Research) جدیدی که بر اهمیت میزان خواب صحیح کودکان تأکید دارد، آن دسته از کودکانی که کمتر از ۹ تا ۱۱ ساعت خواب توصیه‌شده‌ی شبانه داشته باشند، نشانه‌های پیری سریع‌تری در بافت سلولی نشان خواهند داد.
محققان به‌دقت، تلومرها و کلاهک انتهایی کروموزوم‌ها را با هدف کشف نشانه‌ی پیری سلول مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که طول هر تلومر، به‌طور متوسط برای هر یک ساعت کسر خواب کودکان ۱.۵ درصد کاهش می‌یابد.
مطالعه روی ۱۵۶۷ کودک نه‌ساله، نقش کوتاهی طول تلومر را در زندگی آینده‌ي کودکان پیش‌بینی نمی‌کند؛ اما تیمی از دانشگاه پرینستون، در مجله‌ی نیوساینتیست مطرح می‌کنند که نوسان میزان خواب به چه شکلی می‌تواند به سلامتی کودکان در سنین رشد لطمه بزند.
وجود تلومرهای کوتاه در گذشته به سرطان، بیماری‌های قلبی و کاهش شناختی ارتباط داده می‌شد و اگر این کودکان هیچ نشانه‌ای از مشکلات عمده‌ی سلامتی بروز ندهند، محققان در نظر دارند مطالعات بلندمدت را با هدف شناسایی هرگونه رابطه‌ای با بیماری‌های خاص در پیش گیرند. محققان در این باره می‌نویسند:
این کشف با مطالعات گسترده‌تر در این زمینه همخوانی دارد و نشان می‌دهد که مدت خواب نامطلوب با افزایش اضطراب‌های فیزیولوژیک و نقص سلامتی، خطری جدی به شمار می‌رود.
هیچ تفاوتی از نظر نژاد، جنس و وضعیت اقتصادی و اجتماعی کودکان در کوتاهی و بلندی تلومر وجود ندارد. بخشی از نقش تلومرها محافظت از کد دی‌ان‌ای و کمک به تقسیم سلولی در رشد و بازسازی بدن است. این کلاهک‌های کروموزومی در طول تقسیم سلولی، کوتاه و کوتاه‌تر می‌شوند و عمر مفیدشان کاهش می‌یابد.
وقتی تلومرها به پایان برسند، غیر فعال می‌شوند یا اینکه تحلیل می‌روند؛ همان روندی که به پیری و بیماری‌های متنوع منتهی می‌شود؛ با این حال هنوز به‌طور قطع ثابت نشده است که تلومرهای کوتاه‌شده، علت یا نشانه‌ای از پیری باشند. این همان حالتی است که در مورد موی سفید هم وجود دارد و داشتن موی سفید الزاما نشانه‌ی پیری نیست.
برخی سلول‌های خاص، شامل سلول‌های بنیادی، می‌توانند تلومرها را توسط آنزیمی به نام تلومراز احیا کنند، اما به بیان گسترده‌تر، می‌توان عملکرد تلومرها را مانند ساعت‌های کوچک فیزیولوژیک تصور کرد.
هرچند تأکید بر این موضوع که تحقیق اخیر، پیامدهای وحشتناک پزشکی را در کودکانی که کمتر می‌خوابند برجسته نکرده است، باارزش به نظر می‌رسد؛ اما بعید است پیوند میان تلومرهای کوتاه و برخی بیماری‌های خاص و شروع زندگی با منبع کوتاه‌تر، خبر خوبی برای ما باشد.
محققان از امکان تأثیر برخی عوامل محاسبه نشده و ساعات خواب گزارش‌شده از سوی مادران، بر دو عامل خواب و طول تلومر، در سنجش‌های مستقیم یاد کرده‌اند؛ بنابراین در حال حاضر، بحث روی این موارد به‌عنوان یافته‌‌های اولیه در نظر گرفته می‌شود و باید کارهای بیشتری در این حوزه صورت گیرد.
برای مطالعات فراتر با هدف کسب تصویری شفاف باید منتظر بمانیم؛ اما تا آن موقع می‌توانید هنگامی کودکانتان به خاطر ساعت خواب زود بهانه می‌گیرند، به آن‌ها در مورد تلومرها آموزش دهید.
و در نهایت، توجه به این نکته را به‌عنوان مورد اصلی در میان تمام دلایل دیگری ذکر می‌کنیم که بر پایه‌ی آن‌ها گفته می‌شود کودکان باید خواب منظم داشته باشند: عدم توجه به خواب به‌موقع، به چاقی و بیماری‌های عاطفی در آینده منجر می‌شود. در پایان، محققان این‌طور نتیجه‌گیری می‌کنند:
مطالعه‌ی طول تلومر ممکن است در مورد درک چگونگی گسترش، نگهداری یا تشدید ناهمخوانی‌های سلامتی در طول دوره‌ی زندگی نویدبخش باشد.
به گزارش شفا آنلاین، طبق تحقیق(Research) جدیدی که بر اهمیت میزان خواب صحیح کودکان تأکید دارد، آن دسته از کودکانی که کمتر از ۹ تا ۱۱ ساعت خواب توصیه‌شده‌ی شبانه داشته باشند، نشانه‌های پیری سریع‌تری در بافت سلولی نشان خواهند داد.
محققان به‌دقت، تلومرها و کلاهک انتهایی کروموزوم‌ها را با هدف کشف نشانه‌ی پیری سلول مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که طول هر تلومر، به‌طور متوسط برای هر یک ساعت کسر خواب کودکان ۱.۵ درصد کاهش می‌یابد.
مطالعه روی ۱۵۶۷ کودک نه‌ساله، نقش کوتاهی طول تلومر را در زندگی آینده‌ي کودکان پیش‌بینی نمی‌کند؛ اما تیمی از دانشگاه پرینستون، در مجله‌ی نیوساینتیست مطرح می‌کنند که نوسان میزان خواب به چه شکلی می‌تواند به سلامتی کودکان در سنین رشد لطمه بزند.
وجود تلومرهای کوتاه در گذشته به سرطان، بیماری‌های قلبی و کاهش شناختی ارتباط داده می‌شد و اگر این کودکان هیچ نشانه‌ای از مشکلات عمده‌ی سلامتی بروز ندهند، محققان در نظر دارند مطالعات بلندمدت را با هدف شناسایی هرگونه رابطه‌ای با بیماری‌های خاص در پیش گیرند. محققان در این باره می‌نویسند:
این کشف با مطالعات گسترده‌تر در این زمینه همخوانی دارد و نشان می‌دهد که مدت خواب نامطلوب با افزایش اضطراب‌های فیزیولوژیک و نقص سلامتی، خطری جدی به شمار می‌رود.
هیچ تفاوتی از نظر نژاد، جنس و وضعیت اقتصادی و اجتماعی کودکان در کوتاهی و بلندی تلومر وجود ندارد. بخشی از نقش تلومرها محافظت از کد دی‌ان‌ای و کمک به تقسیم سلولی در رشد و بازسازی بدن است. این کلاهک‌های کروموزومی در طول تقسیم سلولی، کوتاه و کوتاه‌تر می‌شوند و عمر مفیدشان کاهش می‌یابد.
وقتی تلومرها به پایان برسند، غیر فعال می‌شوند یا اینکه تحلیل می‌روند؛ همان روندی که به پیری و بیماری‌های متنوع منتهی می‌شود؛ با این حال هنوز به‌طور قطع ثابت نشده است که تلومرهای کوتاه‌شده، علت یا نشانه‌ای از پیری باشند. این همان حالتی است که در مورد موی سفید هم وجود دارد و داشتن موی سفید الزاما نشانه‌ی پیری نیست.
برخی سلول‌های خاص، شامل سلول‌های بنیادی، می‌توانند تلومرها را توسط آنزیمی به نام تلومراز احیا کنند، اما به بیان گسترده‌تر، می‌توان عملکرد تلومرها را مانند ساعت‌های کوچک فیزیولوژیک تصور کرد.
هرچند تأکید بر این موضوع که تحقیق اخیر، پیامدهای وحشتناک پزشکی را در کودکانی که کمتر می‌خوابند برجسته نکرده است، باارزش به نظر می‌رسد؛ اما بعید است پیوند میان تلومرهای کوتاه و برخی بیماری‌های خاص و شروع زندگی با منبع کوتاه‌تر، خبر خوبی برای ما باشد.
محققان از امکان تأثیر برخی عوامل محاسبه نشده و ساعات خواب گزارش‌شده از سوی مادران، بر دو عامل خواب و طول تلومر، در سنجش‌های مستقیم یاد کرده‌اند؛ بنابراین در حال حاضر، بحث روی این موارد به‌عنوان یافته‌‌های اولیه در نظر گرفته می‌شود و باید کارهای بیشتری در این حوزه صورت گیرد.
برای مطالعات فراتر با هدف کسب تصویری شفاف باید منتظر بمانیم؛ اما تا آن موقع می‌توانید هنگامی کودکانتان به خاطر ساعت خواب زود بهانه می‌گیرند، به آن‌ها در مورد تلومرها آموزش دهید.
و در نهایت، توجه به این نکته را به‌عنوان مورد اصلی در میان تمام دلایل دیگری ذکر می‌کنیم که بر پایه‌ی آن‌ها گفته می‌شود کودکان باید خواب منظم داشته باشند: عدم توجه به خواب به‌موقع، به چاقی و بیماری‌های عاطفی در آینده منجر می‌شود. در پایان، محققان این‌طور نتیجه‌گیری می‌کنند:
مطالعه‌ی طول تلومر ممکن است در مورد درک چگونگی گسترش، نگهداری یا تشدید ناهمخوانی‌های سلامتی در طول دوره‌ی زندگی نویدبخش باشد.
نظرشما
آخرین اخبار