شفا آنلاین:یک روش لقاح خارج رحمی ( IVF ) و انتخاب جنین سالم با روش های ژنتیکی می باشد. در این روش نمونه تخمک و اسپرم در خارج رحم لقاح داده می شوند. پس از اینکه جنین به مرحله 8 سلولی رسید ، با دستگاه های ویژه یکی از سلول های جنین را برداشته و تست های ژنتیک روی آن انجام می شود تا از سلامت جنین اطمینان حاصل نمایند. سپس جنین سالم به داخل رحم انتقال داده می شود.می دانیم افزایش سن مادر و همچنین وجود بیماری های ژنتیکی در زوج های در معرض خطر می تواند باعث افزایش خطر بروز ناهنجاری های کروموزومی در نوزاد شود.
در واقع PGD فرآیندی است که برای غربالگری بیماریهای ژنتیکی استفاده میشود تا از تولد فرزند بیمار جلوگیری شود. ولی میتوان از آن برای تعیین جنسیت جنین قبل از بارداری هم استفاده کرد. با استفاده از روش PGD می توان از بروز بسیاری اختلالات ژنتیکی شامل نقایص ژنتیکی کروموزومی مانند سندروم داون و بیماری های تک ژنی مانند تالاسمی ، سیستیک فیبروزیس ، کم خونی داسی شکل و … پیشگیری کرد.
زوج هایی که در بررسی سابقه خانوادگی مشخص شده است در معرض بروز معلولیت با مشکلات ژنتیکی هستند یا خانواده هایی که در معرض بیماری هایی قرار دارند که اجازه ختم حاملگی به آنها داده نمی شود، می توانند از این روش استفاده نمایند. روش PGD می تواند در درمان برخی انواع ناباروری و سقط مکرر به کار گرفته شود.
موارد کاربرد PGD
1) بیمارانی که بیش از 3 بار عمل IVF یا میکرواینجکشن انجام داده اند، اما منجر به حاملگی نشده است.
2) هنگامی که سن خانم بیش از 35 سال باشد.
3) مواقعی که ناهنجاری های ساختاری مانند ترانس لوکیشن ( جابه جا شدن قطعات کروموزومی ) در آزمایش کاریوتایپ زوجین وجود دارد.
4) در سقط های مکرر که عوامل دیگری برای سقط وجود نداشته است.
5) تشخیص جنسیت در بیماری هایی مانند هموفیلی که وابسته به جنس است و بروز آن به خصوص در پسران بیشتر از دختران است.
6) بیماری های تک ژنی مانند تالاسمی که ممکن است در نوزاد بروز کند.
پزشک آنلاین
