شفاآنلاین>جامعه پزشکی>عضو انجمن آنستزیولوژی و مراقبت‌های ویژه ایران طرح تحول نظام سلامت را برگی زرین در برقراری عدالت بین رشته‌ای خواند و در عین حال درباره کاهش تعرفه‌های بیهوشی، گفت: کاهش تعرفه و استثناء کردن یک یا چند گروه از روند افزایشی معمول سالانه، پیام خوشایندی برای اعضای آن گروه‌ها ندارد.
به گزارش شفاآنلاین، دکتر رضا امین‌نژاد - استادیار دانشگاه علوم پزشکی قم و عضو انجمن آنستزیولوژی و مراقبت‌های ویژه ایران در مطلبی با عنوان "متخصصین بیهوشی از چه چیزی آزرده‌اند؟" آورده است:« طرح تحول نظام سلامت با هدف کاهش آمال و دغدغه‌های مردم و به منظور نزدیک‌تر کردن تعرفه‌های پزشکی به واقعیتی که باید باشد، کلید خورد.
با همه نقدهایی که از دوست و غیردوست بر این طرح وارد شده اما، بی‌تردید باید آن را طرحی جسورانه و در راستای تحقق عدالت اجتماعی شناخت که قطعا برای کارنامه اجرایی دولت روحانی، نقطه‌ای درخشان و برای وزیر محترم بهداشت ایشان در همت به برقراری عدالت بین رشته‌ای، برگی زرین دانست.
این طرح اما برای تداوم نیاز به ملزوماتی داشت که به رغم پیش بینی‌ها به دلایل موجه و غیرموجه متعدد، محقق نشد.
طبیعی است که در چنین شرایطی هر مدیری به فکر چاره باشد!
اما این چاره چه باشد، قطعا محل مناقشه و بحث است!
من کارشناس اقتصاد درمان نیستم؛ تنها یک متخصص بیهوشی (Anesthesiologist)هستم. اما این را نیک می دانم که وقتی تعرفه‌های رشته‌ای تخصصی دو سال پیاپی مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد، پیامی ندارد جز کم اهمیت دانسته شدن در نظر مسوولین تصمیم ساز که برای کاهش هزینه‌ها همیشه ابتدا یاد تو می‌افتند!
حال آنکه در بحرانی‌ترین و بر بالین وخیم‌ترین بیماران، همکاران فرهیخته تو پیش از نام هر کسی، نام تو را به یاد می‌آورند!
متخصصین بیهوشی و مراقبت‌های ویژه امروز از این آزرده‌اند که با وجود پرچمداری آن‌ها در همراهی با طرح عدالت محور تحول سلامت، اینگونه مورد تبعیض واقع می‌شوند و متولیان بیمه و موافقان این تبعیض در شورای عالی بیمه دلیل کارشناسی شده برای این تبعیض بیان نمی‌کنند!
متخصصین بیهوشی از این آزرده‌اند که در بزنگاه حساس انتخابات
اخیر ریاست جمهوری، بی‌هیچ مصلحت اندیشی صنفی، ادامه راه تدبیر و امید را
برگزیدند اما با تغییر شعارها و وعده‌ها روبرو شدند!
در اینکه کشور ما امروز گرفتار هزار و یک دغدغه اقتصادی است تردیدی نیست،
پزشکان هم جزئی از این جامعه بزرگ و فهیم و استوار هستند. اگر قرار بر این
است که کاهش تعرفه راه چاره باشد، چرا چند رشته محدود و چرا بیهوشی برای
سال دوم؟ چرا تبعیض؟!
کاهش تعرفه و استثناء کردن یک یا چند گروه از روند افزایشی معمول سالانه، پیام خوشایندی برای اعضای آن گروه‌ها ندارد.
چرا "نسبیت" صحیح در ارزشگذاری خدمات رعایت نشود و از همه جامعه همیشه
فداکار پزشکی، درخواست رعایت اوضاع اقتصادی حاکم بر جامعه نگردد؟!
البته فراموش نکنیم که همیشه کاهش هزینه‌ها با کاستن از دستمزد کارکنان حاصل نمی‌شود. بازنگری در عمده هزینه‌های طرح تحول، دارو و تجهیزات و نحوه تخصیص آن‌ها بر مبنای دستورالعمل‌های بالینی ملی یکی از راه‌های برون رفت از این معضل است.»
