به گزارش شفا آنلاین،دکتر حسن صفاریه با اشاره به ایجاد انواع معلولیتها(disability) به دلایل مختلفی مانند ضایعه نخاعی، ام‌اس، پارکینسون، سکته مغزی و..، و لزوم آموزش مهارت‌های روزمره زندگی برای بازگشت به زندگی اجتماعی و بازیابی توانایی‌ها، اظهارکرد: با توجه به اینکه کاردرمانی به عنوان یکی از نزدیک‌ترین اجزای تیم توانبخشی به خروج فرد از محیط توانبخشی و ورود به فضای زندگی واقعی است، ارایه خدماتی که بهبودی بیمار را به سمت استقلال فردی و مشارکت بیشتر در فعالیت‌های اجتماعی پیوند دهد، ضروری به نظر می‌رسد.
وی با اظهار تاسف در مورد عدم ارائه خدمات موثر در این عرصه، به دلیل وابستگی شدید این فعالیت‌ها به فرهنگ و پیشینه‌های اجتماعی، افزود: به رغم مشکلات و موانع موجود، در سال‌های اخیر توجه ویژه‌ای به این نوع فعالیت در رشته کاردرمانی شده و اقدامات شایسته‌ای در مرکز توانبخشی(Rehabilitation) هلال احمر به منظور ایجاد فضایی برای ارایه این خدمات به صورت مشخص و بارز انجام شده است.
صفاریه ادامه داد: برگزاری کارگاه‌های آموزشی تخصصی برای دانشجویان و پرسنلی که در این زمینه مشغول فعالیت هستند از جمله فعالیت‌هایی بود که با هدف شناساندن این خدمات به دانشجویان و علاقمندان در دانشگاه‌ها انجام شده است.
معاون بهداشت، درمان و توانبخشی جمعیت هلال احمر(Red Crescent) با اشاره به ایجاد مکانی برای استفاده از مدل ارایه شده توسط یکی از شرکت‌های معتبر توانبخشی اروپایی، افزود: تلاش کردیم این آموزش‌ها را در یک بخش مجزا، مشابه با محیط زندگی بیمار ارایه دهیم، که در آن به صورت واقعی‌تر، فعالیت‌های روزانه خود مانند آشپزی، مراقبت از خود، تعویض لباس، غذا دادن به کودک، انجام امور بهداشتی، جابجا شدن، رانندگی و غیره را آموزش دیده و تجربه کند.
صفاریه با بیان این مطلب که این سیستم به تنهایی برای ایجاد مهارت انجام فعالیت‌های روزمره زندگی در بیماران کافی نیست، گفت: لازم است با افزایش امکانات ساده و تطابق با محیط زندگی بیمار، ارایه مشاوره‌های مختلف و.. آموزش مهارت‌های زندگی بهطور مستقیم، موثر و اختصاصی انجام شود.
وی با تاکید بر اینکه فضای اختصاص یافته به آموزش فعالیت‌های روزمره (ADL) در توانبخشی هلال احمر از نظر خدمات و تجهیزات موجود، کامل‌ترین مرکز در مقایسه با مراکز مشابه در سطح کشور است، افزود: در حال حاضر در این بخش مهارت‌های لازم توسط کاردرمانگر به بیماران آموزش داده می‌شود تا در نهایت بتوانیم درجه استقلال بیمار را ارتقا داده و به هدف اصلی کاردرمانی، یعنی همان استقلال فردی دست پیدا کنیم.
