وی گفت: یکی از معضلات اساسی در طی چند دهه اخیر و صنعتی شدن جوامع پدیده فشار روانی است که سلامتی شاغلان را تحت تاثیر قرار میدهد که فشار روانی ناشی از شغل سبب عوارض جسمی، روانی و رفتاری برای فرد شده و سلامت وی و اهداف سازمانی را تهدید میکند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی(Rehabilitation) بیان کرد: اثر بخشی آموزش اصول ارگونومی بر اختلالات اسکلتی، عضلانی و فشار روانی از موضوعاتی است که باید در مشاغل گوناگون به تبیین این موضوع بپردازیم که غفلت از این موضوع سبب کاهش افت عملکرد کارکنان، سلامت شاغلان و کاهش کیفیت زندگی افراد جامعه میشود.
وی تصریح کرد: ریز فاکتورهایی گوناگونی مانند عوامل بیومکانیکی بدنی نامطلوب، اعمال نیرو، کارهای توام با حرکت تکراری و کار ساکن، خمش و چرخش مداوم، عوامل فردی مثل سن و جنس که با علائم دردناک در نواحی مختلف بدن نظیر گردن، شانه، آرنج، مچ، کمر، مفصل ران و ضایعات ارگانیک دیگر در برخی نواحی و اندامها تظاهر میکند از عوامل تهدید شغلی محسوب میشوند که سهم هزینههای درمان را دوچندان میکنند.
طباطبایی افزود: تعداد بسیاری از افراد شاغل هستند و نباید بطور کلی شغل را یک آسیب و تهدید دانست بلکه اگر متولیان سلامت، متولیان مراکز کار و رفاه اجتماعی از دانش ارگونومی مشاغل استفاده کنند، اشتغال(Employment) تهدیدی برای سلامت جسمی و روانی نیست بلکه ارتقای روحی و مالی فرد و جامعه را در برخواهد داشت.
وی گفت: توصیهها برای کاهش خطر اسکلتی، عضلانی بر این نکته تاکید میکنند که بهسازی ارگونومی باید با فعالیتهای ارتقای سلامت که هدف آن تغییر رفتار است ترکیب شود و تلاش مضاعفی برای آموزش و آگاه کردن نیروهای کار داشته باشیم.
این کارشناس ارگونومی یادآور شد: آموزش ارگونومی یکی از اجزای اساسی رویکرد ارگونومی است و نقش کلیدی در یکی شدن هدفها واعمال ارگونومی دارد که در این راستا نباید مفاهیم ارگونومی در قالب پایان نامههای دانشگاهی باقی بماند.