دارویی جدید در واضح‌سازی بافت بدخیم گلیوما

شفا آنلاین:سازمان غذا و داروی آمریکا اخیرا آمینولوولینیک اسید هیدروکلراید، با نام تجاری گلئولان(Gleolan) را به عنوان داروی تصویربرداری چشمی <Optical imaging agent>در مبتلایان به گلیوما (تصویربرداری قبل جراحی گلیومای گرید 3 و 4) به عنوان داروی اضافی برای قابل رویت و واضح‌سازی بافت بدخیم طی جراحی، مورد تایید قرار داده است. دوزاژ تایید شده، شکل خوراکی گلئولان 20 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن است که 3 ساعت (بین 2 تا 4 ساعت) قبل از القای بیهوشی تجویز می‌شود.

به گزارش شفا آنلاین:طی جراحی سیستم عصبی، گلئولان همراه با میکروسکوپ جراحی با یک منبع نور آبی مورد استفاده قرار می‌گیرد. به دلیل خطر واکنش‌های فوتوتوکسیک، بهتر است داروهای فوتوتوکسیک طی 24 قبل از جراحی مورد استفاده قرار نگیرند. همچنین توصیه می‌شود مواجهه با نور آفتاب و نور اتاق طی 24 ساعت قبل از جراحی کاهش داده شود.
 
تجویز برون زاد آمینولوولینیک اسید هیدروکلراید، به تجمع متابولیت آن پروتوپورفیرین( protoporphyri- IX) در سلول‌های تومور منتهی می‌شود. در زیر میکروسکوپ جراحی با یک منبع نور آبی و فیلترها، بافت تومور به صورت فلورسانس قرمز دیده می‌شود. بافت‌هایی که به میزان کافی پروتوپورفیرین IX در آنها وجود ندارد، به رنگ آبی دیده می‌شوند. فراهمی زیستی آمینولوولینیک اسید هیدروکلراید، به دنبال تجویز دوز توصیه محلول گلئولان، 100درصد است. حداکثر غلظت پلاسمایی آمینولوولینیک اسید طی 0.8 ساعت به دست آمد. میزان اتصال به پروتئین آمینولوولینیک اسید در غلظت‌های تا 25درصد دارو، 12 درصد است. نیمه عمر آمینولوولینیک اسید نیز در حدود یکساعت تخمین زده شده است.
آمینولوولینیک اسید اگزوژن به پروتوپورفیرین IX متابولیزه می‌شود اما میزانی از آمینولوولینیک تجویزی که به پروتوپورفیرین IX متابولیزه می‌شود معلوم نیست.
متوسط سطح زیر منحنی برای پروتوپورفیرین IX، کمتر از 6درصد آمینولوولینیک اسید است. میزان ترشح آمینولوولینیک اسید در ادرار طی 12 ساعت پس از مصرف آن در دوزاژ تایید شده برای گلئولان، 34درصد بود.
بیماران در مواجهه با یک داروی حساس کننده به نور، در معرض خطر واکنش‌های پوستی فوتوتوکسیک نظیر آفتاب‌سوختگی شدید قرار دارند. بنابراین، باید از تجویز داروهای فوتوتوکسیک نظیر گریزئوفولوین، دیورتیک‌های تیازیدی، سولفونیل اوره، فنوتیازین‌ها، سولفونامیدها، کینولون‌ها، تتراسایکلین‌ها و نیز محلول‌ها و ترکیبات موضعی حاوی آمینولوولینیک اسید طی 24 ساعت قبل و 24 ساعت پس از تجویز گلئولان خودداری کرد. اثر نارسایی کبدی و کلیوی بر فارماکوکینتیک آمینولوولینیک اسید به دنبال تجویز دوز مجاز گلئولان نامشخص است.
اثربخشی آمینولوولینیک اسید با دوز 20 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، در 3 مطالعه بالینی با شرکت بیماران 18 تا 75 ساله که یک ام‌آر‌آی قبل از جراحی اثبات کننده تشخیص گلیوما داشتند و قرار بود که تحت جراحی قرار گیرند بررسی شد. هر دو مطالعه اول از نوع باز بودند.
در اولین مطالعه، 33 بیمار با تشخیص جدید گلیوما و در مطالعه دوم، 36 بیمار با گلیومای عود کرده شرکت داشتند. هر دوی این مطالعات، شرایط فلورسانس (مثبت و منفی) را با وضعیت تومور(درست و غلط) با استفاده از هیستوپاتولوژی به عنوان رفرانس استاندارد مورد استفاده قرار دادند. مطالعه سوم، از نوع تصادفی چندمرکزی با شرکت 415 بیمار بود که با کمک ام‌آر‌آی قبل از جراحی برای آنها تشخیص گلیوم گرید بالا گذاشته شده بود.
در یک بازوی مطالعه، مبتلایان به گلیومای گرید بالا قرار داشتند. حضور فلوروسانس در سطح بیوپسی قابل قیاس بود با وضعیت تومور با استفاده از هیستوپاتولوژی به عنوان رفرانس استاندارد. در 4 بیمار مبتلا به گلیومای گرید پایین که آمینولوولینیک اسید دریافت کرده بودند، 9 مورد از هر 10بیوپسی فلورسانت منفی کاذب بودند.
به ترتیب در مجموع 295، 370 و 479 بیوپسی در مطالعات 1، 2 و 3 انجام شد. بیوپسی‌های مثبت واقعی(بیوپسی‌هایی که هیستوپاتولوژی و فلورسانس آنها مثبت بودند)، به ترتیب 176، 342 و 312 مورد بودند.
بیوپسی‌های مثبت کاذب(بیوپسی‌هایی که در هیستوپاتولوژی منفی بودند و در فلورسانس مثبت)، به ترتیب 7، 12 و 7 مورد بودند. بیوپسی‌های منفی واقعی به ترتیب 27، 3 و 30 مورد بودند. بیوپسی‌های منفی کاذب، به ترتیب 85، 13 و 130 مورد بودند. ایمنی گلئولان در 5 مطالعه بالینی با شرکت 527 بیمار با تشخیص گلیوما که آمینولوولینیک اسید دریافت کرده بودند و 21 داوطلب سالم بررسی شد. عوارض ناخواسته گزارش شده در بیش از 1درصد از بیماران در هفته اول پس از جراحی عبارت بودند از پیرکسی، افت فشارخون، تهوع و استفراغ. عوارض با شیوع کمتر از 1 درصد در بیماران در 6 هفته اول پس از جراحی عبارت بودند از لرز، واکنش‌های حساسیت به نور، درماتیت به دنبال مواجهه با آفتاب، افت فشارخون، آزمون‌های عملکردی مختل کبدی و اسهال. در یک بیمار به دلیل مصرف بیش از حد مجاز دارو، نارسایی تنفسی رخ داد.سپید
PRNewswire