بیورزونانس یک روش کمک تشخیصی است که به زودی به ابزاری ضروری برای پزشکان تبدیل می شود.
شفا آنلاین>سلامت>قائم مقام آزمایشگاه تحقیقاتی فناوری های تشخیصی
بیورزونانس دانشگاه امیرکبیر می گوید: بیورزونانس یک روش کمک تشخیصی است
که به زودی به ابزاری ضروری برای پزشکان تبدیل می شود.
به گزارش شفا آنلاین،در حالیکه هر روزه بیماری های
جدید و مزمنی به دردهای انسان امروزی اضافه می شود، طبیعی است پزشکان و
متخصصان رشته های مختلف به دنبال راه های جدیدتر برای تشخیص و درمان بیماری
ها باشند.روش فرکانس درمانی یا بیورزونانس (Bioresonance therapy) یکی از روش های پزشکی جایگزین، روش تازه ای نیست. این روش در دنیا به صورت رسمی چند دهه سابقه دارد و از مدتی قبل در دانشگاه امیرکبیر با افتتاح آزمایشگاه تحقیقاتی فناوری های تشخیصی بیورزونانس به شکل جدی در کشور مطرح شده و توجه رسانه ها و مردم را به خود جلب کرده است.
برای آشنایی بیشتر با این روش با دکتر «حمیدرضا طاهری یگانه» قائم‌مقام این آزمایشگاه و رییس بخش سلامت آن گفت وگو کرده ایم.
در مورد تاریخچه و شیوه تشخیصی روش بیورزونانس توضیح مختصری بفرمایید.
طاهری: یک دانشمند آمریکایی به نام «رویال رایف» نخستین بار در سال 1926 اولین دستگاه بیورزونانس را اختراع کرد. این دستگاه می توانست با ارسال فرکانس هایی باعث از بین بردن میکروارگارنیسم ها شود. وی این دستگاه را بر اساس یافته های دکتر نیکلای تسلا و لاخووسکی روس ساخت. لاخوفسکی به طور اتفاقی و از رشد بیشتر گلدانی که یک آهن ربا نزدیک آن بود، متوجه شد تمام سلول های زنده میدان مغناطیسی دارند.
«رایف با استفاده از ارتعاشات امواج ماورای بنفش که با چشم دیده نمی شود میکروسکوپی ساخت که توانایی بزرگنمایی میکروارگانیسم ها را تا 60 هزار برابر داشت و با تابش انواع اشعه ماورای بنفش توانست به فرکانسی از این اشعه برسد که میکروارگانیسم را به رزونانس در می آورد؛ به شکلی که قابل رویت باشد.»
«وی همین روش را در از بین بردن ویروس به کار برد و مدت ارسال فرکانس را نسبت به میکروارگانیسم بیشتر نگه داشت، به این ترتیب میکروسکوپ توانایی دیدن میکروارگانیسم ها را پیدا می کرد.»
این میکروسکوپ(microscope) آنها را نمی کشت و رایف می توانست به صورت زنده ویروس را ببیند. با وجود این پیشرفت ها بعد از آزمایش بزرگ و موفقیت آمیز تشخیص و درمان سرطان به دلیل درگیری رایف با سازمان غذا و داروی امریکا- FDA در سال 1940، آزمایشگاه و میکروسکوپ او به کلی نابود شد و در نهایت وی در سال 1982 در امریکا گذشت. »
«اما آلمان ها مطالعه روی روش رایف را ادامه دادند و در سال 1950 فرانتس مورل دانشمند آلمانی متوجه شد نقاطی در بدن از لحاظ قدرت الکترومغناطیس از بقیه نقاط قوی تر است. وی دستگاهی طراحی کرد که وقتی روی این نقاط می گذاشت میزان تاثیرات الکترومغناطیس را اندازه می گرفت.»
«این نقاط را اصطلاحا الکتروپونکتور نام گذاشت که برای تشخیص علت بیماری باید 200 تا 500 نقطه را در نقاط مختلف بدن اندازه گیری می کرد. هلموت اشمیل در آلمان حوالی سال 1980 دستگاه دیگری اختراع کرد که از یک نقطه از پوست اندازه گیری این فرکانس ها را انجام داد. روشی که ما به کار می گیریم نیز بر این اساس است. اشمیل متوجه شد زمانی که یک سلول بیمار می شود، فرکانس آن تغییر می کند و فکر کرد اگر دستگاهی اختراع کند که تغییر فرکانس را نشان دهد می فهمد سلول بیمار است یا سالم.»
«با آنکه فرکانس های سلول ها بسیار ضعیف و در محیط بیولوژیکی بدن بالغ بر میلیون ها فرکانس وجود دارد وی توانست دستگاهی طراحی کند که فرکانس های ضعیف را نیز شناسایی می کند.»
«در روسیه به طور موازی در سال 1946 و در سال 1969 اولین دستگاه بیورزونانس را ساختند؛ اما آلمان ها جلوتر بودند. تا آنکه یوری والرویچ گاتوفسکی در سال 1991 زیر نظر سازمان غذایی روسیه اولین و قوی ترین دستگاه واقعی بیورزونانس را با توانمندی نرم افزاری رایانه ای ساخت که حتی در حال حاضر هم در رابطه بیورزونانس پیشروترین دستگاه است و ما هم در ایران از همین سیستم استفاده می کنیم.»
چطور بعد از بیش از 20 سال دستگاه جدیدی در این زمینه طراحی و تولید نشده است؟
طاهری: اصول اولیه همان است که اشمیل و گاتوفسکی طراحی کردند؛ اما فرکانس های بیشتر استفاده می شود و یافتن آنها راحت تر شده است. البته گسترده ترین کتابخانه فرکانس های انسانی در زمان جنگ دوم جهانی در آلمان نازی به دست آمد؛ زیرا از فرکانس های چندین میلیون اسیر جنگی استفاده و کتابخانه فرکانسی گسترده ای ثبت شد. ما هم در جهت بومی سازی این علم فرکانس های بومی را با روش های جدید آماده می کنیم.
از چه زمانی این کار را در دانشگاه امیرکبیر آغاز کردید؟
طاهری: در دانشگاه امیرکبیر 4 سال قبل برای نخستین بار پژوهشکده سلامت الکترونیکی ایجاد کردیم که در سال گذشته منجر به تاسیس آزمایشگاه فناوری تخصصی بیورزونانس شد.
آیا این روش تنها برای تشخیص مفید است یا برای درمان هم کمک می کند؟
طاهری: بیورزونانس یک روش ساب اکتیو است و نه اکتیو. روش های آزمایشگاهی تشخیص بیماری فعلی اکتیو است. در روش بیورزونانس نمی دانیم چه تعداد باکتری یا ویروس در عضو مشخص وجود دارد؛ اما می دانیم این باکتری ها در کدام عضو هستند و جواب بله یا خیر را به دست می آوریم.
«مثلا می فهمیم باکتری هست یا خیر یا کیست در فلان عضو هست یا نه؛ اما نمی توانیم بگوییم اندازه آن چقدر است یا چند کیست وجود دارد. در روش های آزمایشگاهی فعلی برای تشخیص مثلا عفونت باید از خون یا ادرار آزمایش شود اما در بیورزونانس استفاده از ارتعاشات مغناطیسی کمک می کند حدود عفونت را در یک عضو بفهمیم یا بدانیم در کدام عضو عفونت لوکالیزه شده است.
«برای نمونه در بسیاری موارد نازایی که دلیل آن مشخص نیست، عفونت در قسمتی از رحم یا تخمدان لوکالیزه شده که قابل دسترسی نیست و با روش های آزمایشگاهی فعلی نمی توان آن را تشخیص داد. ضمن اینکه کلیه سیستم های آزمایشگاهی سیستم هایی هستند که پزشک نمی تواند با آنها کار کند؛ اما سیستم بیورزونانس برای پزشک ها است و پزشک می تواند در مطب خود از آن استفاده کند. ما روی جایگاه بیورزونانس بسیار تاکید داریم و جایگاه آن مثلا در اورژانس ها نیست.»
آیا شما در این روش اقدام به درمان هم می کنید؟
طاهری: در روش بیورزونانس بعد از تشخیص بیماری بر اساس استانداردهای بین المللی، مشاوره هایی به بیمار داده می شود تا علائم بیماری رفع شود. مثلا به یک کودک دیابتی که به لاکتوز شیر حساس بود و به این دلیل به دیابت مبتلا شده بود توصیه شد شیر مصرف نکند و به این شکل دیابت او حل شد.
این روش بیشتر برای بیماری های روانی و یا جسمی مفید است؟
طاهری: دید ما به علت ابتلا به بیماری های روانی این است که مغز و روان انسان منشا همه بیماری هاست و وقتی مغز انسان در اثر مسائل روحی و روانی به ارتعاش در می آید، در مقابل ارتعاشی ایجاد می کند که با یکی از اندام ها مرتبط است. مثلا دلهره و نگرانی در مغز موجب ارتعاشی می شود که کلیه ها را تحت تاثیر قرار می دهد و به این دلیل وقتی کودکان می ترسند غیرارادی ادرار می کنند.
«در این شرایط PH در عضوی که به ارتعاش درآمده تغییر و موجب بیماری آن عضو می شود. ما علت تغییر PH را در مغز در پی مسائل روحی و روانی پیدا می کنیم و به صورت مشاوره به بیمار توضیح می دهیم کدام مشکل موجب این بیماری شده است. حتی کتاب های خوبی را پیدا کرده ایم که پیشنهاد می کنیم برای حل مشکلات خود بخوانند.»
بیورزونانس بیشتر یک نوع روش سلامت روانی و تنظیم مسائل روحی و روانی انسان هاست. جایگاه بعدی در زمینه پیشگیری است که می توانیم فرکانس هایی را که در آینده فرد می تواند به آنها مبتلا بشود تشخیص دهیم.
بر اساس تجربیات در آزمایشگاه دانشگاه امیرکبیر کدام بیماری ها را با این روش بهتر می توان تشخیص داد؟
طاهری: به طور کلی از نتایجی که به دست آمده این روش در زمینه تشخیص و مشاوره بیماری های آلرژیک، استرس ها و عفونت ها مفید است و با آگاهی هایی که به وجود می آورد توان مقابل با استرس ها را در افراد بالاتر می برد.
آینده روش بیوروزنانس را چطور می بینید؟
طاهری: هر دانشی که با الکترونیک همراه شود، با سرعت بسیار بیشتری رشد می کند؛ مثال واضح آن بانکداری الکترونیکی است که نسبت به سال های قبل با رشد بسیار بیشتری روبروست. روش بیورزونانس هم همین است؛ سیستم پزشکی را به سمت یک روش مغناطیسی پیش می برد و وقتی به این سمت برود، چه پزشک ها بخواهند چه نخواهند به زودی در مطب ها این دستگاه ها باید وجود داشته باشد و اگر نباشد مردم مراجعه نمی کنند. پزشکان از قدیم با گوشی و چراغ قوه و...معاینه می کردند و امروزه با آزمایش و ام آر آی اما بین پزشک و مکان های تشخیص فاصله وجود دارد و سیستم بیورزونانس این فاصله را از بین می برد.
یعنی به این شکل روش های تشخیصی آزمایشگاهی از بین می روند؟
شفا آنلاین>سلامت>طاهری: همه روش های ازمایشگاهی را تایید می کنیم و می دانیم در بسیاری مواقع کمک می کند؛ اما کمبودهایی دارند که با توجه به سیستم های بیورزونانس قابل جبران هستند.
نظرشما
آخرین اخبار