کشـف ارتبـاط بیـن داروی مسکـن و حملـه قلبـی

به گزارش شفا آنلاین:در این مطالعه، پژوهشگران چندین داروی NSAID یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن که از جمله داروهای مسکن بسیار رایج در جهان هستند و خیلی از آن داروها به راحتی در دسترس هستند را مورد بررسی قرار دادند. مطالعات قبل نشان داده بود که بین NSAID و نارسایی قلبی ارتباط وجود دارد و اکنون در آخرین مطالعه یک ایده جالب دیگر مورد بررسی قرار گرفت و دوزهای دارویی نیز تجزیه و تحلیل شد.

یک تیم از دانشمندان کانادایی از طریق پایگاه داده‌های پزشکی در مطالعات مربوط به داروهایی مانند ایبوپروفن، دیکلوفناک، سلوکسیب، ناپروکسن سوال پژوهشی خود در مورد ارتباط داروهای مسکن و خطر حمله قلبی را مورد بررسی قرار دادند. پژوهشگران استفاده از مسکن در همه دوزها را در دنیای واقعی تجزیه و تحلیل کردند. بسیاری از ما یک ورق داروی مسکن را از داروخانه‌ها تهیه می‌کنیم و اصلا به مصرف طولانی مدتی که در کارآزمایی‌های بالینی مورد بررسی قرار گرفته است توجه نمی‌کنیم و خود سرانه مصرف خود را قطع می‌کنیم. داده‌ها تقریبا مربوط به نیم میلیون نفر بود که هر دوزی از داروهای مسکن با افزایش خطر ابتلا به حمله قلبی حنی درهفته اول ارتباط معناداری داشته است. بررسی افرادی که داروی مسکن مصرف می‌کردند، در مقایسه با افرادی که داروی مسکن دریافت نمی‌کردند نشان داد که ۲۰ تا ۵۰ درصد افزایش خطر ابتلا به حمله قلبی وجود دارد.
محققان دریافتند که یک افزایشی در خطر نسبی (نه خطر مطلق) در حملات قلبی است. خطر نسبی به این معناست که چقدر احتمال دارد که یک گروه در مقایسه با گروه دیگر دچار بیماری شود. در این مورد خاص منظور گروه افرادی است که داروی مسکن مصرف می‌کنند در مقایسه با افرادی که داروی مسکن مصرف نمی‌کنند. از سویی دیگر، خطر مطلق به معنای این است که چقدر احتمال وجود دارد که شما دچار بیماری شوید، در واقع بروز بیماری را در جامعه نشان می‌دهد. بنابراین، اگر بدست بیاید که ایبوپروفن در افزایش خطر مطلق حمله قلبی ۵۰ درصد است، پس خبر هولناکی خواهد بود.

اما نکته اینجاس ه افرادی کمی شانس داشتن یک حمله قلبی را خواهند داشت و در این میان، داروهای مسکن هنوز سهم کوچکی در بروز حمله دارند. خطر نسبتا کم است و برای بیشتر مردم که در معرض خطر بالای حمله قلبی نیستند این یافته‌ها پیامدهای کمی دارد. همه داروهای موثر، اثرات ناخواسته‌ای نیز دارند، گرچه به راحتی در دسترس هستند این بدان معنا نیست که خطر ندارند. به هر حال این مطالعه دلیل نمی‌شود که القاء اضطراب در بسیاری از مصرف کنندگان داروی مسکن شود.

جدای از تمایز حیاتی بین خطر مطلق و خطر نسبی، لازم است ذکر شود که گرچه تعداد افراد مورد بررسی زیاد بوده‌اند، اما این مطالعه هنوز یک مطالعه مشاهده‌ای است. پژوهشگران یک همبستگی مستقیم که نشان دهد داروها دلیل حمله قلبی شده‌اند پیدا نکرده‌اند و هرچند تعداد ویژگی‌هایی که مورد بررسی قرار گرفته است بسیار زیاد است، اما هنوز پژوهشگران نتوانسته‌اند به طور کامل همه عوامل مداخله گر مانند چاقی و سیگار کشیدن را رد کنند. حتی این احتمال وجود دارد که داروهای مسکن مسبب حملات اضافی نباشند. هرچند این نتایج اخیر کمی وحشتناک به نظر می‌رسند، اما بسیاری از ماها مجبوریم که به مصرف داروی مسکن ادامه دهیم! داروهای مسکن می‌تواند بسیاری از دردها و رنج‌هایی که از بیماری‌ها می‌بریم را تسکین دهند، در مقایسه با خطر نسبی کوچکی که وجود دارد برای ابتلا به حمله قلبی، به نظر می‌رسد که کفه ترازوی مصرف داروهای مسکن سنگین‌تر است. البته باید دقت داشت که مصرف خودسرانه دارو عوارض جانبی به همراه دارد.سپید