توصیه‌های استفاده از اپی‌نفرین برای آنافیلاکسی روزآمد شد

شفا آنلاین:نویسنده ارشد این گایدلاین از انستیتو Jaffe Food Allergy در مونت‌سینایی می‌گوید: «همه داروهای دیگر، از جمله H1- آنتی‌هیستامین‌ها و برونکودیلاتورها، مانند آلبوترول، درمان‌های کمکی هستند ولی جایگزین اپی‌نفرین نمی‌شوند.»

به گزارش شفا آنلاین:همزمان با این گایدلاین، گزارش بالینی دیگری در مورد آماده‌سازی و ارزش برنامه‌های عملکردی آلرژی نیز در نشریه Pediatrics به چاپ رسیده است.

در گایدلاین مربوط به اپی‌نفرین، توصیه شده اگر آنافیلاکسی در یک مرکز مراقبت سلامت رخ دهد، اپی‌نفرین باید با این دوزها تجویز شود: 01/0 میلی‌گرم/کیلوگرم (حداکثر دوز: 3/0 میلی‌گرم) در کودکان پیش از سن بلوغ و تا 5/0 میلی‌گرم در نوجوانان.
اپی‌نفرین باید در عضله ران، قسمت میانی ـ خارجی آن تزریق شود، زیرا کمک می‌کند تا به حداکثر اثربخشی خود برسد و نسبت به تزریق بولوس داخل وریدی آن، ایمن‌تر است.
اگر شوک آنافیلاکسی در خارج از محیط بیمارستانی رخ داد، اتواینجکتورهای اپی‌نفرین ترجیح داده می‌شوند، زیرا استفاده از آنها نسبتا آسان بوده و دقت و تنظیم دوز آن، نسبت به اینکه خود فرد سرنگ را پر کند یا از سرنگ‌های ازپیش پر شده استفاده کند، قابل‌اعتمادتر خواهد بود. البته بعضی از پزشکان برای بیماران در معرض خطر خود از تجویز این اتواینجکتورها سرباز می‌زنند.
بیماران در معرض خطر، شامل افرادی می‌شوند که سابقه آنافیلاکسی داشته و می‌توانند با محرک‌های خود، همچون غذاها یا نیش حشرات، دوباره روبرو شوند، افرادی که مبتلا به آنافیلاکسی ایدیوپاتیک هستند و کسانی که در معرض خطر بیشتر آنافیلاکسی قرار دارند، اما تا کنون دچار این وضعیت نشده‌اند، مانند بیمارانی که در مناطق دوردست زندگی می‌کنند و حداقل دسترسی را به اقدامات اورژانسی دارند.
در حال حاضر، فقط دو دوز از اتواینجکتورهای اپی‌نفرین دردسترس هستند: 15/0 و 3/0 میلی‌گرم. به هرحال، حتی دوز کم هم می‌تواند برای بسیاری از نوزادان بالا تلقی شود، خصوصا نوزادانی که وزن آنها 5/16 پوند یا کمتر است.
نویسندگان متذکر می‌شوند که گایدلاین‌های بین‌المللی پیشنهاد کرده‌اند بیمارانی که وزنی بین 5/16 و 55 پوند دارند، باید دوز 15/0 میلی‌گرمی را دریافت کنند. آنها مطلع هستند که این دوز برای نوزادانی با وزن کمتر از 33 پوند مناسب نیست، اما متذکر می‌شوند که آلترناتیوها ممکن است به معنای دوزهای تاخیری یا غیردقیق باشند.
گایدلاین جدید توصیه می‌کند تاریخ انقضای اتواینجکتورهای اپی‌نفرین به دقت چک شده و در شرایط مناسب نگهداری شوند.
در گزارش بالینی که همراه با این گایدلاین منتشر شده، آکادمی کودکان آمریکا برنامه‌ای را برای بیماران و خانواده آنها، مدارس و جامعه منتشر کرده تا بتوانند با سرعت تمام، به این واکنش‌های آلرژیک تهدید کننده زندگی پاسخ مناسب دهند.
نویسندگان این مقاله متذکر می‌شوند که در حال حاضر، نسخه‌های متعددی را از برنامه‌های عملکردی اورژانس به کار می‌برند و همین مساله می‌تواند گیج‌کننده باشد. Allergy and Anaphylaxis Emergency Pla- جهانی مربوط به آکادمی کودکان آمریکا در گایدلاین جدید گنجانده شده که مطالعه آن به همه پزشکان توصیه می‌شود.
به نظر می‌رسد برنامه‌های شخصی باید به‌طور منظم و براساس تغییر وضعیت‌ها به‌روز شوند. نویسندگان پیشنهاد داده‌اند در ابتدای هر سال تحصیلی و براساس تغییرات ایجاد شده در دوزهای داروها، محرک‌های آلرژیک یا شرایط ترکیبی، برنامه جدیدی تهیه شود.
برنامه‌ها باید تاریخ داشته باشند تا مشخص شود دقیقا چه زمانی تهیه شده‌اند. همچنین وزن کودک هم باید ثبت شود و برای اطمینان از اینکه دوز دارو به درستی استفاده شده، وزن وی مرتب به‌روز شود.
در فرم‌های مربوط به هر کودک باید دقیقا ذکر شود که مجاز است داروهای اورژانسی را همراه داشته باشد و/یا خود آنها را تزریق کند.
به هر حال، نویسندگان می‌نویسند، حتی اگر به کودکی اجازه داده شود که خود داروی مذکور را تزریق کند، بزرگسالانی که مجاز به استفاده از دارو هستند، باید در فرم‌های مربوط به هر کودک، مواردی را مانند پانیک‌ها و شدت علایم را یادداشت کنند.
این برنامه عملکردی تاکید دارد که دو عدد اتواینجکتورهای اپی‌نفرین همیشه باید در دسترس باشند، زیرا گاهی اوقات دوز اولیه اثربخشی لازم را ندارد.
برای علایم خفیف، این برنامه عملکردی توصیه می‌کند، اول آنتی‌هیستامین‌های خوراکی تجویز شوند یا اگر بیش از یک سیستم ارگانی درگیر شده، اپی‌نفرین اندیکاسیون می‌یابد.
فرم‌ها، محل مخصوصی برای نوشتن کامنت‌های ارایه دهندگان خدمات مراقبتی، بسته به سابقه بیمار، هم دارند. مثلا در مواردی که علایم بیمار خفیف هستند، اما نیاز به تزریق اپی‌نفرین وجود داشته یا برعکس، زمانی که هیچ علامتی وجود ندارد، اما کودک با محرک‌های غذایی یا نیش حشرات مواجهه داشته است.
یک نمونه از نیاز به اپی‌نفرین پیش از ظاهر شدن علایم، ممکن است این باشد که کودک پس از مواجهه با یک آلرژن، سابقه کلاپس قلبی‌عروقی داشته است.
این گایدلاین در شماره فوریه 2017 نشریه معتبر Pediatrics، متعلق به آکادمی کودکان اطفال، منتشر شده است.سپید