کد خبر: ۱۴۹۷۸۸
تاریخ انتشار: ۰۵:۳۰ - ۰۵ ارديبهشت ۱۳۹۶ - 2017April 25
آخـریـن رده‌بنـدی ضـریـب رفـاه لگـاتـوم که وضعیت بهداشت کشورها را هم در برمی‌گیرد، بیانگر خصوصیات مشابهی در کشورهای با بهترین نظام‌های بهداشتی است.
شفا آنلاین:ضریب رفاه لگاتوم<Legatum Prosperity Index) > یک رده‌بندی سالانه است که به‌وسیله انستیتوی لگاتوم وابسته به شرکت سرمایه‌گذاری لگاتوم انجام می‌شود.

به گزارش شفا آنلاین: این رده‌بندی بر اساس مجموعه‌ای از عوامل شامل ثروت، رشد اقتصادی، وضعیت آموزشی، بهداشت، بهزیستی فردی و کیفیت زندگی است. در این رده‌بندی در بخش بهداشت وضعیت بهداشت پایه جسمی و روانی، زیربنای بهداشتی و مراقبت‌های پیشگیری در کشورها را در نظر گرفته می‌شود. در رده‌بندی سال ۲۰۱۶ در میان ۱۴۹ کشور نیوزیلند در راس فهرست قرار گرفت.

روش‌شناسی ضریب رفاه لگاتوم
در آخرین رده‌بندی ۱۰۴ متغیر در ۱۴۹ کشور در سراسر جهان انالیز شد. این ۱۰۴ متغییر در ۹ زیرضریب گروه‌بندی شدند و با وزن یکسان از آنها میانگین گرفته شد: این ۹ زیرضریب شامل اینها هستند:
کیفیت اقتصادی
محیط تجاری
تولیت
آموزش
بهداشت
ایمنی و امنیت
آزادی فردی
سرمایه اجتماعی
دارایی‌های شخصی
محیط طبیعی
خصوصیات کشورهای با زیرضریب بالای بهداشتی
از جمله شباهت‌هایی که میان کشورهایی که از لحاظ مراقبت‌های بهداشتی در راس قرار می‌گیرند، وجود دارد، می‌توان به این موارد اشاره کرد:
همه این کشورها با پدیده پیر شدن جمعیت مواجه هستند.
اغلب این نظام‌ها پوشش همگانی مراقبت‌های سلامت را فراهم می‌کنند، به این معنا که همه شهروندان بدون دچار شدن به مشکلات مالی به خدمات سلامت دسترسی دارند.
سهم هزینه‌های بهداشتی در اقتصاد با کیفیت مراقبت‌ها تطابق ندارد. برخی از کشورهایی که نظام‌های سلامت‌شان در رده بالا قرار دارد، کمتر از میانگین ۱۰ درصد تولید ناخالص داخلی برای بخش سلامت خرج می‌کنند. بر اساس آمار بانک جهانی آمریکا با ۱۷ درصد تولید ناخالص داخلی بیشترین میزان صرف هزینه در بخش سلامت در میان کشورهای جهان را دارد.
مصرف الکل و دخانیات عوامل اصلی خطرساز برای بهداشت هستند.
اغلب بیماران از درمان‌هایشان راضی هستند.
در ادامه به وضعیت نظام بهداشتی 4 کشور از ۱۰ کشوری را که از لحاظ مراقبت‌های بهداشتی در راس قرار گرفته بودند، می‌پردازیم:
۱.سنگاپور
کارشناسان می‌گویند عامل اصلی دستاوردهای بهداشتی در دولت- شهر سنگاپور «هماهنگی اجتماعی» است. سنگاپوری‌های معتقدند هیچ‌کس، حتی خارجیان مقیم این کشور، نباید بدون مراقبت بهداشتی باقی بمانند. دولت سنگاپور هر دوی بیمه‌های بهداشتی عمومی و خصوصی را تحت نظارت دارد.
خصوصیات نظام بهداشتی سنگاپور
نوع نظام: با بودجه دولتی اداره می‌شود
رده‌بندی: ۲
جمعیت: 6/5 میلیون
امید به زندگی در هنگام تولد: مردان ۸۰، زنان ۸۶ سال.
نسبت کل هزینه‌های سلامت از تولید ناخالص داخلی (درصد): 9/4
عوامل خطرساز اصلی بهداشتی: الکل و دخانیات
۲. سوییس
مردم سوئیس هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی را از طریق پرداخت حق بیمه تامین می‌کنند. دولت برای مراقبت‌های بهداشتی برای افراد کم‌درآمد یارانه می‌دهد. البته مهاجران بدون مدرک وضعیتی مشکلی پیدا می‌کنند، زیرا افراد وقتی می‌توانند از بیمه بهداشتی استفاده کنند که مدارک اقامت قانونی بیش از سه ماه را داشته باشند.
نوع نظام: پرداخت به‌وسیله ساکنان
رده‌بندی: ۳
جمعیت: ۸ میلیون
امید به زندگی در هنگام تولد: مردان ۸۱، زنان ۸۵ سال.
نسبت کل هزینه‌های سلامت از تولید ناخالص داخلی (درصد): 7/11
عوامل خطرساز اصلی بهداشتی: الکل، دخانیات
۳. ژاپن
گرایش گروهی از بیماران در ژاپن برای رفتن به بیمارستان برای شکایات جزئی مانند سرماخوردگی برخی از بیمارستان‌ها را واداشته است تا برای افرادی که بدون ارجاع پزشک مراجعه می‌کنند، تا ۳۰ دلار هزینه تعیین کند. ساکنان این کشور که ملزم به داشتن بیمه بهداشتی عمومی هستند تا ۳۰ درصد هزینه درمان و داروهای نسخه شده را می‌پردازند. افراد کم‌درآمد از حمایت دولت برخوردار هستند.
نوع نظام بهداشتی: دورگه (هیبرید)، به‌وسیله مالیات‌ها و بیمه بهداشت عمومی تامین مالی می‌شود.
رده‌بندی: ۴
جمعیت: ۱۲۷ میلیون
امید به زندگی در هنگام تولد: مردان ۸۰ سال، زنان ۸۷ سال
نسبت کل هزینه‌های سلامت از تولید ناخالص داخلی (درصد): 2/10 درصد
عوامل خطرساز اصلی بهداشت: الکل و دخانیات.
۴. استرالیا
گرچه وضعیت بهداشتی کلی جمعیت استرالیا عموما خوب است، برخی از گروه‌ها وضعیت بهداشتی خوبی ندارند- به‌خصوص مردم بومی و جزیره‌نشینان تنگه تورس. استرالیا دارای یک بخش خصوصی بهداشتی است که با مدیکر (Medicare)، یک نظام بهداشت عمومی همگانی تکمیل می‌شود. دولت حدود ۳۰ درصد به افرادی که بیمه‌های خصوصی بهداشتی می‌خرند، یارانه می‌دهد.
نوع سیستم: عمدتا با بودجه دولتی
رده‌بندی: ۸
جمعیت: ۲۴ میلیون
امید به زندگی در هنگام تولد: مردان ۸۱ و زنان ۸۵ سال
نسبت کل هزینه‌های سلامت از تولید ناخالص داخلی (درصد): 4/9 درصد
عوامل خطرساز اصلی بهداشت: الکل، تصادفات جاده‌ای، دخانیات
سپید
منبع: MedicalXpress

نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: