وی اظهار کرد که 80 تا 90 درصد این کودکان اگر به موقع تشخیص داده شوند و اقدامات درمانی مناسب که عمدتا غیر دارویی و مبنتی بر آموزش است برروی آنان انجام شود، می تواند به تکاملی مشابه کودکان سالم دست یابند.
عضو هیات
علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران بیان کرد: برآوردی که در کشورهای غربی از
بیماری اوتیسم گزارش شده بین 1.5 تا 2 درصد کودکان شامل انواع شدید و خفیف
آن است اما در ایران آمار دقیقی نداریم و برآورد می شود حدود یک درصد
کودکان به آن مبتلا هستند.
این روان پزشک(Psychiatrist) به روند افزایشی این بیماری
اشاره کرد و گفت: براساس آمار گزارش شده در 10 سال گذشته این بیماری دارای
رشد بسیاری بوده و در همه جای دنیا شاهد روند افزایش بروز و شیوع آن هستیم.
وی ادامه داد: اگر اوتیسم زود تشخیص داده شود (به خصوص در ابتدای کودکی)، مداخلات درمانی سبب می شود تا کودک هرچه سریع تر به رشد و تکامل طبیعی خود برسد.
احمد زاد، راهبرد اصلی مقابله با این بیماری را افزایش آگاهی در جامعه اعلام کرد و گفت: خانواده ها باید با علائم و نشانه های این بیماری آشنایی داشته باشند و در صورت مشاهد این علائم به پزشک یا مرکز بهداشت محل خود مراجعه کنند.
وی به ارتقا سیستم غربالگری و شناسایی افراد مبتلا به اختلال تکاملی در قالب نظام مراقبت از کودکان اشاره کرد و گفت: براساس این سیستم، کودکان از بدو تولد تا پنج سالگی، شش بار به صورت غربالگری و 12 بار به صورت پایش تحت معاینه اختلال تکاملی از جمله اوتیسم قرار می گیرند.
این روان پزشک اعلام کرد که ماماها، بهورزان، کارشناسان مراقب سلامت(Health) و پزشکان عمومی و آموزش های لازم را در این زمینه فراگرفته اند تا در صورت مشاهد نشانه های این بیماری، کودک را برای پایش دقیق تر به متخصصان اطفال و روان پزشکی ارجاع می دهند.
وی با اشاره به اینکه در حدود 20 سال گذشته هدف اصلی نظام سلامت کاهش مرگ و میر کودکان بود، افزود با اقدامات انجام شده به آن دست یافت و هدف دوم کاهش سو تغذیه و اختلالات رشد کودکان بود که شاهد کاهش بیماری های ابتدای دوره کودکی با انجام غربالگری هستیم و در قالب هدف سوم به دنبال افزایش کیفیت جمعیت می باشیم .
وی با اشاره به اینکه براساس این سیاستگذاری به دنبال کودکان سالم و تندرست هستیم ، گفت: کودکانی که دچار اختلال یا بیماری هستند، باید در اسرع وقت شناسایی شده و به آنان کمک کنیم تا در اسرع وقت به انسان توانمند تبدیل شوند.
