شفا آنلاین>سلامت>بعضی از پزشکان به بیمار خود میگویند که ما آزمایشگاه خاصی را قبول داریم، این حرف کاملاً غلط است زیرا تمامی آزمایشگاهایی که مجوز دارند مورد تائید هستند و متفاوت بودن نتایج آزمایشها نیز به مسئله دیگری بر میگردد.
به گزارش شفا آنلاین،هاشمی مدنی عضو هیأت مدیره انجمن علوم آزمایشگاهی کشوردر نشست خبری دهمین کنگره بینالمللی و پانزدهمین کنگره کشوری ارتقاء کیفیت خدمات آزمایشگاهی تشخیص پزشکی ایران، گفت: تعرفههای گروههای پزشکی در ایران با تعرفه همه کشورها تفاوت قابل توجهی دارد. تعرفه علوم آزمایشگاهی کشور یک چهارم تعرفه کشورهای اروپایی و آمریکایی است در حالیکه ما از همان تست، نوار و دستگاهها استفاده میکنیم.
وی افزود: در سمینار اقتصاد سلامت(Health) مقایسهای بین کیفیت آزمایشگاههای کشور و کشورهای دیگر انجام شد و نتایج این گفته را تائید میکرد حتی تعرفه افغانستان 3 برابر تعرفه علوم آزمایشگاهی ایران است.
هاشمی مدنی اضافه کرد: در ایران از سال 86 در استانداردسازی آزمایشگاه مرجع سلامت آغاز شد و به تمامی آزمایشگاههای خصوصی و دولتی مواد لازم ابلاغ شد. یک پزشک حق دارد که بخواهد آزمایشی مجدد تکرار شود اما این به این معنی نیست که لزوماً آزمایش نقص دارد و مورد تأیید نیست. آزمایشگاههایی که مجوز دارند یعنی مورد تائید وزارت بهداشت هستند و پزشکی حق ندارد بگویم که من فلان آزمایشگاه را قبول دارم و آزمایشگاه دیگری مورد تائید من نیست.
عضو هیأت مدیره انجمن علوم آزمایشگاهی(Laboratory sciences) کشور اضافه کرد: همه آزمایشگاهها توسط دانشگاه و انجمنها کنترل میشود و آزمایشگاهی که جواب درست ندهد تعطیل خواهد شد. طبق اعلام نظام پزشکی کشور، در بین گروههای پزشکی کمترین شکایت از آزمایشگاهها بوده است.
عاشمی گفت: وقتی تست آزمایشگاهی قرار است وارد بازار شود ابتدا توسط شرکتهای تولیدی طراحی میشود و بعد مجوز لازم را میگیرد و زمانی که وارد بازار شد آزمایشگاهها میتوانند از آن استفاده کنند.
وی ادامه داد: پزشکان بسته به اینکه تستی در کتاب مرجع پزشکی وجود دارد آن را درخواست میدهند و آزمایشگاهها نیز دنبال وارد کردن تستها به کشور میروند. فاصله زمانی ورود تستها متفاوت است مثلاً بعضی بعد از گذشت 4-5 سال از طراحی آنها وارد میشود و بعضی بلافاصله و این به درخواست از سمت پزشکان بستگی دارد.
عضو انجمن علوم آزمایشگاهی کشور گفت: نبود بعضی تستها در کشور مشکل ایجاد میکند زیرا بعضی از آنها تحت پوشش بیمه(Insurance) قرار ندارند و وارد کردن آنها به کشور هزینه زیادی را به بیماری تحمیل میکند.