به گزارش شفا آنلاین:به نقل از شبکه خبری ICTPRESS، گزارش این عمل چندین ماه قبل ارائه شد و اکنون به زمان انجام این عمل مهم نزدیک شده ایم.
بر اساس گزارش های اعلام شده پیشین،
انتقادها و جنجالهای زیادی درباره پیوند سر <Head transplant>وجود دارد اما گروه پزشکی این
عمل جراحی در حال پیشبردن برنامههای خود و ساخت تجهیزات لازم و ویژه خود
هستند.
در قدمی دیگر برای این عمل بیمارستانی در چین برای جراحی
انتخاب شده و یک پزشک متخصص چینی هم به اعضای اصلی تیم جراحی پیوسته
است.
عمل پیوند سر آن قدر جنجالی بوده که انجام آن در هر جایی ممکن نباشد و دکتر سرجو کاناورو جراح ایتالیایی که ایده پیوند سر روی انسان را بیش از 3 سال قبل مطرح کرد مجبور به انتخاب چین شده است. پیوند سر در اروپا با آمریکا هم با انتقادهای جدی روبرو شده و آن را غیر اخلاقی میدانند.
دکتر کاناورو در این رابطه گفته است: اگر مردم چنین عملی را
نمی خواهند من این کار را نخواهم کرد. اگر مردم در اروپا یا آمریکا آن را
نمی خواهند به این معنی نیست که نباید در جای دیگری انجام شود.
گزارشها
نشان میدهد که دکتر رن ژیائوپینگ به تیم جراحی سرجو کاناورو پیوسته است و
قرار است در دسامبر ۲۰۱۷ این عمل که میتواند در صورت موفقیت تاریخ پزشکی
را تغییر دهد در بیمارستان دانشگاهی هاربین چین صورت بگیرد. دکتر رن
ژیائوپینگ تاکنون سر هزار موش را پیوند زده و به همین خاطر تجربه بسیار
زیادی برای این عمل دارد.
دکتر کاناورو نخستین بار در سال ۲۰۱۳ این ایده
را مطرح کرد و داوطلب اولین پیوند سر انسانی جهان هم والری اسپریدانوف،
کارشناس کامپیوتر اهل روسیه است. او از یک بیماری ژنتیک نادر تخریب کننده
عضلات رنج میبرد و امیدوار است که بتواند یک بدن جدید برای خود پیدا کند.
پزشکان تخمین زدهاند که این عمل حداقل ۳۶ ساعت طول خواهد کشید و هزینه آن
هم بیشتر از ۱۱ میلیون دلار برآورد شده است.
در این جراحی سر فردی که
دچار مرگ مغزی شده اما بدنش سالم است با سر فردی دیگر که دچار ضایعه نخاعی
یا بیماری های تخریب کننده عضلات و اعصاب است جابجا می شود.
برای
این جراحی بدن فرد دهنده و گیرنده سر در ابتدای جراحی سرد می شود تا مدت
زمانی که سلول ها می توانند کمبود اکسیژن را تحمل کنند افزایش یابد.
سپس
بافتهای گردن جدا می شوند و رگهای بزرگ با لوله هایی ظریف به هم متصل می
شوند. بعد نخاع فرد دهنده پیوند را قطع کرده و سر او را روی بدن فرد گیرنده
قرار می دهند، سپس نخاع با ماده ای به نام پلی اتیلن گلایکول که مثل چسب
عمل میکند به نخاع بدن جدید متصل میشود.
سپس فرد حدود چهار هفته در اغمای مصنوعی فرو خواهد رفت تا در مدتی که بافتها ترمیم میشوند تکان نخورد.
در
این مدت اعصاب و نخاع با شوک های الکتریکی خفیف تحریک می شوند تا پیوندها و
ارتباطات آنها بین سر و بدن جدید محکم شود. اما برای اینکه بدن، سر پیوند
شده را پس نزند باید فرد تحت درمان با داروهای قوی سرکوب کننده سیستم ایمنی
قرار داشته باشد.
دکتر کاناورو معتقد است فرد بعد از به هوش آمدن
قادر است سر خود را تکان دهد و صورتش را حس کند، با صدای قبلی صحبت کند و
در عرض یک سال قادر به راه رفتن خواهد بود.
بسیاری از همکاران
دکتر کاناورو هم اما ایده او را تخیل محض میدانند و میگویند موفقیت چنین
عملی غیرممکن است. پزشکان گروه جراحی میگویند مهمترین چالش پیش روی آنها
اکنون انتقادهای اخلاقی است. کسی نمیداند تاثیر چنین عملی از نظر
روانشناسی چطور خواهد بود. اینکه بدن فرد دیگری با سر فرد دیگری به حیات
بازگردد چه عواقبی را به دنبال دارد ؟
نخستین پیوند سر در سال ۱۹۷۰ در
کلیولند آمریکا انجام و طی آن، سر یک میمون به بدن میمون دیگر پیوند زده
شد. جراحان اما در آن زمان نتوانستند نخاع را به درستی پیوند بزنند و میمون
قادر به حرکت نبود.
سیستم ایمنی میمون هم پس از مدت کوتاهی،
پیوند را پس زد و او ۹ روز بعد جانش را از دست داد. داوطلب روسی این عمل
میگوید اما چیزی برای از دست دادن ندارد و حاضر است به پزشکان برای این
عمل جنجالی اعتماد کند.
دکتر کاناورو میگوید در صورتی که این عمل موفقیت آمیز باشد به بسیاری از افرادی که دچار فلج نخاعی یا بیماریهای ناتوانکننده هستند امکان راه رفتن و زندگی تازه ای را می دهد. او حتی اعلام کرده که این عمل برای کسانی مثل پروفسور هاوکینگ که مبتلا به بیماری نورونهای حرکتی است هم می تواند انجام شود.