برخی افراد به دلیل داشتن کف پای صاف در فاصله ۱۱ تا ۱۲ سالگی ، شست پای آنها انحراف پیدا می کند و استخوان آن بیرون می زند. این افراد، کسانی هستند که زمینه این بیماری را به صورت مادرزادی داشته اند. در افراد دیگر که معمولا از ۳۰ سالگی به بالا برای درمان اقدام می کنند، دلایل بروز این بیماری به صورت اکتسابی بوده که آن هم به دلیل پوشیدن کفش نامناسب به خصوص کفشهای تنگ و پاشنه بلند به وجود می آید.
در مرحله اول باید علت به وجود آمدن این عارضه برطرف شود، سپس با راهکارهایی که پزشک به بیمار می دهد، از پیشرفت آن جلوگیری شود و در نهایت، در صورتی که بیمار به دلیل درد شدید، انحراف بیش از حد، دررفتگی انگشت نتواند به راحتی از کفش استفاده کند، اقدام به جراحی این ناحیه می شود.
بیمارانی که کف پای آنها صاف باشد، با انجام حرکات مناسب، نرمش های مخصوص و ماساژ، همچنین استفاده از کفشهای مناسب با دستور پزشک به بهبود این بیماری کمک می کنند.
این بیماران علاوه بر انجام حرکات ورزشی معین، از وسایل پلاستیکی مخصوصی که در بین دو انگشت شست و انگشت کناری قرار می گیرد هم باید استفاده کنند، همچنین شبها نیز باید از وسیله ای مخصوص استفاده شود که با کمک این وسیله کشیدن انگشت شست به بیرون از محدوده انگشتان صورت می گیرد.
برگشت عارضه پس از درمان، به انجام دستورات تجویزشده توسط پزشک، نحوه مراقبت و رعایت مواردی بستگی دارد که محرک و تشدیده کننده این بیماری است.