اوتیسم یکی از اختلالاتی است که در جامعه آمریکا به سرعت در حال رشد است. این اختلال احساس همدردی را از بین می‌برد و تاکنون درمان دارویی خاصی برای بهبود تاثیرات این اختلال بر رفتارهای اجتماعی مبتلایان یافت نشده است.
شفا آنلاین>سلامت>محققان دانشگاه علوم پزشکی رزالین فرانکلین
شیکاگو توانستند از طریق دستکاری مدارهای مغزی افراد مبتلا به اوتیسم، نوعی
احساس همدردی در آن‌ها ایجاد کنند.
به گزارش شفا آنلاین،
اوتیسم یکی از اختلالاتی است که در جامعه آمریکا به سرعت در حال رشد است.
این اختلال احساس همدردی را از بین می‌برد و تاکنون درمان دارویی خاصی برای
بهبود تاثیرات این اختلال بر رفتارهای اجتماعی مبتلایان یافت نشده است.
اوتیسم یک اختلال عصبی است که عملکرد مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. این معلولیت رشدی معمولا در سه سال اول زندگی به طور کامل آشکار می شود. معمولا این سه سال اول، دوره طلایی قلمداد می شود و چنانچه در این دوره مربیان و والدین کودک این عارضه را شناسایی کنند و در صورت درمان و رسیدگی می‌توان کودک را به مدرسه فرستاد و مهارت های زیادی را به او آموخت.
مطالعات جدید نشان می‌دهد بخش آمیگدال مغز با اوتیسم ارتباط دارد. این بخش از مغز رفتار اجتماعی را کنترل می‌کند. در این تحقیقات محققان سناریویی را اجرا کردند که در آن از جوندگان استفاده شد. در جریان کار بخش‌هایی از آمیگدال مغز یک جانور غیرفعال شد و سپس به عنوان ناظر در برابر تعدادی از همنوعان خود قرار گرفت که در واکنش به یک خطر قریب‌الوقوع، کاملا وحشت‌زده شدند؛ اما جونده ناظر نسبت به این احساس همنوعان خود هیچگونه واکنشی نشان نداد. در روند آزمایش محققان به این نتیجه رسیدند که عملکرد آمیگدال بر نحوه همدردی نسبت به احساس همنوعان تاثیر می‌گذارد، بنابراین با تغییر مدارهای مغزی می‌توان احساس همدردی را در بیماران مبتلا به اوتیسم تقویت کرد.
برخی از مهمترین نشانه های این بیماری عبارتند از :
•دیر به حرف افتادن یا عدم تمایل به صحبت کردن؛ 40 درصد از افراد مبتلا به اوتیسم هرگز صحبت نمی کنند.
• مشکل در درک دیدگاه گوینده
• استفاده از کلمات و عبارت های تکراری
• تکرار رفتارهای کلیشه ای مانند تکان دادن دست یا بدن
• تمرکز طولانی مدت روی اشیا
• خودزنی
• پرخاشگری
• ناتوانی در بیان اسم
• ناتوانی در برقراری ارتباط چشمی
• علاقه به بازی های تکراری
• خیره شدن به یک شی یا تصویر
• فقدان حس همدلی و به اشتراک گذاشتن احساسات
• عدم تمایل به ایجاد دوستی با هم سن و سالان
معمولا تشخیص بیماری اوتیسم بین 21 ماهگی تا 24 ماهگی نوزاد صورت می گیرد؛ البته گاهی اوقات این زمان تا چهار سالگی کودک نیز طول می کشد.
***** آمار ها چه می گویند
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آمریکا، گزارش جالبی را در مورد اوتیسم در سراسر جهان منتشر کرده است
-از هر 68 کودک در سراسر جهان، یک نفر به اختلال اوتیسم (ASD) مبتلاست
-احتمال بروز این بیماری در تمام گروه های نژادی، قومی، اجتماعی و اقتصادی وجود دارد
-اوتیسم در پسران (از هر 42 پسر یک نفر) شایع تر از دختران (از هر 189 نفر یک نفر) است
-تحقیقات انجام شده در آسیا، اروپا و آمریکای شمالی، شمار کودکان مبتلا را حدود یک درصد و در کره جنوبی حدود 2.6 درصد نشان می دهد
اوتیسم یک اختلال عصبی است که عملکرد مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. این معلولیت رشدی معمولا در سه سال اول زندگی به طور کامل آشکار می شود. معمولا این سه سال اول، دوره طلایی قلمداد می شود و چنانچه در این دوره مربیان و والدین کودک این عارضه را شناسایی کنند و در صورت درمان و رسیدگی می‌توان کودک را به مدرسه فرستاد و مهارت های زیادی را به او آموخت.
مطالعات جدید نشان می‌دهد بخش آمیگدال مغز با اوتیسم ارتباط دارد. این بخش از مغز رفتار اجتماعی را کنترل می‌کند. در این تحقیقات محققان سناریویی را اجرا کردند که در آن از جوندگان استفاده شد. در جریان کار بخش‌هایی از آمیگدال مغز یک جانور غیرفعال شد و سپس به عنوان ناظر در برابر تعدادی از همنوعان خود قرار گرفت که در واکنش به یک خطر قریب‌الوقوع، کاملا وحشت‌زده شدند؛ اما جونده ناظر نسبت به این احساس همنوعان خود هیچگونه واکنشی نشان نداد. در روند آزمایش محققان به این نتیجه رسیدند که عملکرد آمیگدال بر نحوه همدردی نسبت به احساس همنوعان تاثیر می‌گذارد، بنابراین با تغییر مدارهای مغزی می‌توان احساس همدردی را در بیماران مبتلا به اوتیسم تقویت کرد.
برخی از مهمترین نشانه های این بیماری عبارتند از :
•دیر به حرف افتادن یا عدم تمایل به صحبت کردن؛ 40 درصد از افراد مبتلا به اوتیسم هرگز صحبت نمی کنند.
• مشکل در درک دیدگاه گوینده
• استفاده از کلمات و عبارت های تکراری
• تکرار رفتارهای کلیشه ای مانند تکان دادن دست یا بدن
• تمرکز طولانی مدت روی اشیا
• خودزنی
• پرخاشگری
• ناتوانی در بیان اسم
• ناتوانی در برقراری ارتباط چشمی
• علاقه به بازی های تکراری
• خیره شدن به یک شی یا تصویر
• فقدان حس همدلی و به اشتراک گذاشتن احساسات
• عدم تمایل به ایجاد دوستی با هم سن و سالان
معمولا تشخیص بیماری اوتیسم بین 21 ماهگی تا 24 ماهگی نوزاد صورت می گیرد؛ البته گاهی اوقات این زمان تا چهار سالگی کودک نیز طول می کشد.
***** آمار ها چه می گویند
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آمریکا، گزارش جالبی را در مورد اوتیسم در سراسر جهان منتشر کرده است
-از هر 68 کودک در سراسر جهان، یک نفر به اختلال اوتیسم (ASD) مبتلاست
-احتمال بروز این بیماری در تمام گروه های نژادی، قومی، اجتماعی و اقتصادی وجود دارد
-اوتیسم در پسران (از هر 42 پسر یک نفر) شایع تر از دختران (از هر 189 نفر یک نفر) است
-تحقیقات انجام شده در آسیا، اروپا و آمریکای شمالی، شمار کودکان مبتلا را حدود یک درصد و در کره جنوبی حدود 2.6 درصد نشان می دهد
نظرشما
آخرین اخبار