بازسازی این عضو با بهره گیری از فناوری پیشرفته مهندسی بافت، نانوتکنولوژی با همکاری محققان دانشگاه تربیت مدرس، شرکت بن یاخته و دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران درحال انجام است.
شفا آنلاین:معاون پژوهشی مرکز تحقیقات بیماریهای کلیه ومجاری
ادراری دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی بااشاره به تلاش محققان این مرکزبرای
به نتیجه رساندن تحقیقات بازسازی بافت عضله ومخاطی مثانه با استفاده ازنوعی
نانوپلیمر،گفت: بازسازی بافت عضله ومخاطی مثانه وارد مرحله آزمایش حیوانی
شده است.
به گزارش شفا آنلاین،دکتر ناصر شخص سلیم افزود:بازسازی این عضو با بهره گیری از فناوری پیشرفته مهندسی بافت،
نانوتکنولوژی با همکاری محققان دانشگاه تربیت مدرس، شرکت بن یاخته و
دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران درحال انجام است.وی با اشاره به اینکه،
تلاش محققان ایرانی گام بلندی برای درمان برخی از بیماریهای مثانه از جمله
'مثانه عصبی' محسوب می شود، اظهار کرد: محققان بااستفاده از این روش می
توانند حجم ذخیره مثانه که براثر این بیماران کاهش یافته را به حالت عادی
برگردانند. شخص سلیم در باره بیماری مثانه عصبی توضیح داد: این مثانه
ها خود به خود منقبض می شوند. مشخصات این بیماری تکرر یا بی اختیاری ادار
است که درصورت فشار بالای مثانه، کلیه ها هم دچار نارسایی می شوند.وی گفت: اگر این طرح با موفقیت به نتیجه برسد زمینه برای جایگزینی مثانه برای مبتلایان به سرطان پیشرفته این عضو، هم فراهم خواهد شد.معاون
پژوهشی مرکز تحقیقات بیماری های کلیه و مجاری ادراری ادامه داد:درچند سال
پیش برای رشد بافت مخاطی مثانه از پرده آمنیوتیک رحم استفاده شد که این
اقدامات در راستای بازسازی مثانه انجام گرفت و نتایج خوبی هم به همراه
داشت.وی تصریح کرد: تقریبا هشت سال برروی این موضوع مشغول تحقیق و پژوهش هستیم و تاکنون پنج مقاله از آنها در مجلات معتبر منتشر شده است.شخص
سلیم با اشاره به اینکه این طرح به معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری
ارسال شده است، گفت: درصورت ملی اعلام شدن این طرح و دریافت حمایتهای لازم،
شرایط برای ساخت مثانه مصنوعی در کشور فراهم می شود.در صورت حمایت مالی و
معنوی از این طرح در چند سال آینده این کار مهم در کشور به نتیجه خواهد
رسید.معاون پژوهشی مرکزتحقیقات بیماریهای کلیه و مجاری ادراری دانشگاه
علوم پزشکی شهید بهشتی افزود:مهندسی بافت از جمله موضوعاتی است که در آن
پیشرفتهای خوبی داشته ایم؛ بهره گیری از مهندسی بافت برای رفع معضل بیماران
مثانه از جمله بی اختیاری ادرار، کاری جدید است.شخص سلیم با اشاره به
اینکه در حال حاضر جایگزین مناسبی برای مثانه وجود ندارد، گفت: مراکز علمی
بزرگ دنیا که در زمینه مهندسی بافت کار می کنند، مشغول فعالیت در این حوزه
هستند و در برخی موارد هم وارد مرحله انسانی شدند اما نتیجه کار آنها رضایت
بخش نبوده است.