عوارض مصرف زیاد استامینوفن در بارداری

به گزارش شفا آنلاین: مادران بارداری که دچار سردرد یا تب می‌شوند، وقتی به سراغ داروهای مسکن می‌روند اغلب با مشکل دیگری روبرو می‌شوند. معمولا مادران باردار از استامینوفن برای تسکین سردرد یا تب استفاده می‌کنند زیرا داروهای مسکن مانند آسپرین، ناپروکسن وایبوپروفن در دوران بارداری توصیه نمی‌شود.

یک بررسی جدید نشان می‌دهد،زنان بارداری که برای تسکین درد از استامینوفن استفاده می‌کنند، با احتمال بیشتری صاحب فرزندانی خواهند شد که مبتلا به اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی باشند. استامینوفن رایج‌ترین داروی بدون نسخه‌ای است که برای تسکین درد یا تب در زنان باردار استفاده می‌شود.

تحقیقی که بر ۶۴۰۰۰ مادر و فرزند دانمارکی انجام شد، نشان می‌دهد، فرزندانِ مادرانی که در دوران بارداری از استامینوفن استفاده می‌کرده‌اند به احتمال ۴۰ درصد بیشتر مبتلا به ADHD شده‌اند. این کودکان بین سال‌های ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۲ به دنیا آمده‌اند.

همچنین بر اساس همین تحقیق،این کودکان در سن ۷ سالگی، با احتمال بیشتری از داروهای ADHD استفاده می‌کنند و مشکلات رفتاری مشابه ADHD بروز می‌دهند. البته این تحقیق رابطه علت و معلولی بین استفاده از استامینوفن در دوران باردای و ابتلای کودکان به ADHD را ثابت نمی‌کند، برای اثبات ارتباط علت و معلولی به تاییدات بیشتری برای این یافته‌ها نیاز داریم.

بعلاوه این تحقیق نشان می‌دهد که با افزایش میزان مصرف استامینوفن، خطر بروز ADHD در فرزندان نیز افزایش می‌یابد. اثرات شدیدتر هنگامی مشاهد شد که زنان باردار به مدت شش هفته یا بیشتر از استامینوفن استفاده کردند و پس از ۲۰ هفته استفاده، اثرات باز هم شدیدتر شد.

محققان می‌گویند، ما همیشه تصور می‌کردیم که استفاده از استامینوفن در دوران بارداری بی‌ضرر است و چندان بد نیست و البته اگر یک یا دو بار باشد احتمالاً خطری ندارد. اما در صورتی‌ که بطور مداوم استفاده شود، احتمال خطر نیز افزایش می‌یابد.

متاسفانه داروی مسکن جایگزینی نیز برای آن نداریم. البته بعضی از کارشناسان در قطعی بودن نتیجه‌ی این تحقیق شک دارند. البته هنگام مشاهده‌ی چنین ارتباطی بین استامینوفن و ADHD باید محتاط بود و پیش از استفاده از این دارو باید با پزشک معالج مشورت کرد.

بنابراین محققان توصیه می‌کنند که مادران باردار تا حد امکان از مصرف دارو پرهیز کنند. البته دشوار است که از مادران بخواهیم، دردهای شدید را تحمل کنند و از مسکن استفاده نکنند، اما توصیه می‌شود که پیش از استفاده حتماً با پزشک معالج خود مشورت کنند و از مسکن‌های دیگر استفاده نکنند چون عوارض جانبی بیشتری به همراه دارند.

ADHD شایعترین اختلال رفتاری در سنین کودکی و بلوغ است، و حدود ۳٪ تا ۵٪ کودکان قبل از هفت سالگی به آن مبتلا می‌شوند. این عارضه بیشتر در دوران ابتدایی مدرسه برای کودکان و در هنگام بلوغ رخ می‌دهد و با افزایش سن بسیاری از بیماران بهتر می‌شوند.

اختلال کم‌توجّهی – بیش‌فعالی (به انگلیسی: Attention-deficit hyperactivity disorder)(به صورت مخفف: ADHD) یک اختلال رفتاری رشدی است. معمولاً کودک توانایی دقّت و تمرکز بر روی یک موضوع را نداشته، یادگیری در او کند است و کودک از فعّالیّت بدنی غیر معمول و بسیار بالا برخوردار است.

این اختلال با فقدان توجه، فعّالیت بیش‌ازحد، رفتارهای تکانشی، یا ترکیبی از این موارد همراه است. هر کودکی با شک ADHD باید به دقت تحت نظر یک پزشک معاینه گردد.

بسیاری از این کودکان، یک یا چند اختلال رفتاری دیگر نیز دارند. همچنین ممکن است یک مشکل روانی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی داشته باشند.پزشکان بدون مرز