شفا آنلاین:عضو سابق هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و
توانبخشی گفت: بسیاری از والدین گمان می کنند اگر به خواسته کودک خود «نه»
بگویند، پدر و مادر شایسته ای نیستند، در حالی که برای پیشگیری از لجبازی
کودک، والدین باید به کودک اجازه دهند تا ناکامی را تجربه کند.
به گزارش شفا آنلاین:دکتر نسرین امیری افزود: زمانی که کودک با ناکامی آشنا می شود، پی می برد که قرار نیست هر آنچه که اراده می کند و دوست دارد، در همان لحظه در اختیار او قرار گیرد. والدین در درک این موضوع توسط کودک، نقش مهمی ایفا می کنند.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: به مرور زمان، پدر و مادر باید تلاش کنند تا گاهی کامروایی کودک را به تعویق بیندازند. به این معنا که با قرار دادن قوانینی خاص، پاداش خاصی را برای او در نظر بگیرند.
وی ادامه داد: مثلا والدین می توان این قانون را تصویب کنند که اگر کودک، سه شب متوالی در ساعت 9 مسواک بزند، فلان اسباب بازی محبوبش را برایش خریداری کنند.
امیری اظهار داشت: تمامیت خواهی که به طور طبیعی و سالم در ذات انسان وجود دارد، در همان بدو تولد، نمود پیدا می کند، چرا که وقتی نوزاد متولد می شود، با دنیایی مواجه می شود که تصور می کند این دنیا، تمام و کمال برای اوست.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ادامه داد: در نتیجه همین تمامیت خواهی، نوزاد به محض اینکه گرسنه می شود، با گریه تقاضای خود را به مادر می فهماند. این قضیه تا چند ماه پس از تولد، امری عادی و طبیعی است.
امیری تاکید کرد: پس از دوران نوزادی، اگر والدین درست عمل کنند و تقاضای کودک را در زمان مناسب پاسخگو باشند، می توانند به کودک بفهمانند که در این دنیا چیزهای دیگری هم وجود دارد و تنها او نیست که باید خواسته هایش اجابت شود.
به تاخیر انداختن کامیابی کودک، می تواند تا حد زیادی مشکل تمامیت خواهی کودکان را حل کند تا لجباز نشوند.
عضو سابق هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تصریح کرد: زمانی که کودک صحبت کردن را آغاز می کند، تمامیت خواهی یا به عبارتی، لجبازی او برای به دست آوردن خواسته هایش بیشتر می شود. حال اگر والدین، پیش از اینکه کودک به این سن برسد، تربیت رفتاری مناسبی را با او پشت سر گذاشته باشند، دوره سختی را نخواهند داشت.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان یادآور شد: زمانی که والدین با فرزند لجباز سروکار دارند، باید عزم خود را جزم کنند و برای اصلاح رفتار کودک خود تلاش کنند. البته چنین والدینی باید بدانند که در مراحل اولیه مقابله با لجبازی، امکان دارد بچه ها لجبازتر شده و حتی شاید جیغ های بلندتری سر دهند.
وی عنوان کرد: اگر واکنش والدین به رفتارهای لجبازانه کودک، اجابت خواسته کودک باشد، با این کارشان، نه تنها کمکی به حل مشکل لجبازی کودک نکرده اند، بلکه این رفتار او را نیز تثبیت می کنند.
امیری هشدار داد: معمولا مشکلات رفتاری خود والدین به لجبازی کودک، دامن می زند. درواقع، این خود والدین هستند که باید برای اصلاح رفتار خود، صبوری بیشتری برای حل مشکل به خرج دهند تا لجبازی کودک را کنترل کنند.
وی خاطرنشان کرد: به تاخیر انداختن کامیابی کودک، می تواند تا حد زیادی مشکل تمامیت خواهی کودکان را حل کند تا لجباز نشوند. مثلا در این راه می توان از بازی «ستاره های طلایی» استفاده کرد، به گونه ای که با هر رفتار مثبت کودک، والدین یک ستاره طلایی به دفتر کودک می چسبانند. سپس وقتی تعداد ستاره ها به حد نصاب رسید، در آن صورت کودک به خواسته اش می رسد.
همچنین امیری توصیه کرد: والدین باید واقع بینانه تر به زندگی نگاه کنند. به عبارت دیگر باید باور فکری خود را تغییر دهند و این تفکر که نسبت به کودکان خود، حس مالکیت دارند را کنار بگذارند. همین نوع نگاه می تواند به والدین در تربیت درست فرزندان خود، کمک شایان توجهی کند.
