به گزارش شفا آنلاین، شایعاتی در مورد «اماس» این روزها بین افراد بسیار رواج پیدا کرده و بسیاری از افراد از تصور میکنند که "اماس" موجب مرگ زودرس میشود و این که فکر میکنند که سرنوشت تمام بیماران "اماس" این است که بهزودی فقط با عصا یا ویلچر حرکت میکنند؛ این اطلاعات غلط در مورد بیماری "اماس" عوارض بسیار زیادی بهدنبال دارد.
بیماری مولتیپل اسکلروزیس یا بهاصطلاح ام.اس. (MS) با شیوع روزافزونش بهخصوص بین جوانان، این روزها ذهن بسیاری را به خود مشغول کرده تا حدی که بیوقفه در صفحات اینترنت و کانالهای شبکههای اجتماعی در پی جمعآوری اطلاعات در مورد این بیماری هستند؛ بسیاری نیز با کنکاش در وجود خود دنبال علایم این بیماری میگردند.
بعضی حتی علایم شایع و عمومی مثل تهوع و یبوست خود را نیز به این بیماری نسبت میدهند و با اصرار از متخصصان مغز و اعصاب تقاضای انجام MRI دارند.
تأثیر القایی حالات روحی و روانی افراد در ایجاد و تشدید بیماریهای اعصاب مؤثر است
طبق نظر حکمای طب ایرانی مانند بوعلی سینا و حکیم جرجانی، تأثیر القایی همین ترس, نگرانی و انتظار واقعه بد که مجموعاً از اعراض نفسانی یا حالات روحی و روانی به حساب میآیند در ایجاد و تشدید بیماریهای مختلف بهخصوص بیماریهای اعصاب و روان، بسیار جدی و قابل توجه است.
شایعات میتواند موجب تشدید بیماری بیماران MS شود
بنابراین خود این شایعات میتواند موجب تشدید بیماری بیماران MS شود بهویژه در کسانی که تازه به این بیماری دچار شدهاند و هنوز اطلاعاتشان در مورد آن زیاد نیست، پس نباید به آنچه در فضای مجازی درباره یک نوع بیماری منتشر میشود, اعتماد کنیم چرا که اطلاعات غلط درباره بیماریها میتواند مشکلات زیادی را ایجاد کند.
مریم عباسی؛ متخصص بیماریهای مغز و اعصاب و دانشجوی دکترای تخصصی طب سنتی ایران درباره بیماری اماس میگوید: باید دانست که متأسفانه مطالبی که در مورد MS در اینترنت وجود دارند، اکثراً توسط افراد ناآگاه و غیرمتخصص نوشته میشوند و قابل اعتماد نیستند.
بهگفته وی اعتنا و استناد به اطلاعات غیرمستند در مورد MS، میتواند موجب رعب, وحشت و نگرانی بیجا در سطح جامعه شود که طبق نظر حکمای طب ایرانی خود زمینه ایجاد بیماریهای مختلف است.
اطلاعات غلط در مورد بیماری "اماس" عوارض بسیار زیادی بهدنبال دارد
این دانشجوی دکترای تخصصی طب سنتی ایران تصریج کرد: اطلاعات غلط در مورد بیماری اماس عوارض بسیار زیادی بهدنبال دارد, مثلاً شرایط زندگی را برای این بیماران سخت میکند تا حدی که مانع اشتغال و ازدواج آنان میشود، حتی بیمارانی که کاملاً سرپا هستند و میتوانند زندگی عادی داشته باشند و چهبسا منجر به طلاق و از هم پاشیدن کانون خانوادهها نیز میشود.