به گزارش شفاآنلاین، این مطالعه نشان داد افراد مبتلا به کم خونی و فقر آهن نسبت به افرادی که کم خونی ندارند، بیش از دو برابر در معرض ابتلا به ناشنوایی قرار دارند.
ارتباط بین از دست دادن شنوایی و کم خونی و فقر آهن به ویژه برای دو نوع از دست دادن شنوایی قوی بود که یکی به نام ناشنوایی حسی و دیگری ناشنوایی ترکیبی از حسی و هدایتی بودند.
طبق گفته انجمن گفتار، زبان و شنوایی (ASHA) آمریکا، ناشنوایی حسی هنگامی رخ می دهد که گوش داخلی یا مسیرهای عصبی از گوش داخلی به مغز آسیب دیده باشد.
ناشنوایی هدایتی، نوعی است که صداها به طور موثر از گوش خارجی به پرده گوش یا گوش میانی هدایت نمی شوند. ناشنوایی ترکیبی مخلوطی از این دو است.
طبق گزارش ASHA، کاهش شنوایی حسی به طور کلی، دائمی تلقی می شود. اما اگر کم خونی و فقر آهن نقش مهمی در از دست دادن شنوایی داشته باشد، این امکان وجود دارد که تصحیح وضعیت منجر به بهبود شنوایی شود.
پژوهشگر تحقیق کاتلین شیفر، دانشجوی کارشناسی ارشد در دانشگاه پزشکی ایالتی پنسیلوانیا در این باره می گوید: «در حال حاضر هیچ شواهدی وجود ندارد که تایید کند درمان کم خونی و فقر آهن موجب بهبود سلامت شنوایی شود.»
او گفت که این یافته ها تنها یک ارتباط بین کم خونی و فقر آهن و از دست دادن شنوایی را نشان می دهد ولی ثابت نمی کند که یکی باعث دیگری می شود.
