افسردگی را بشناسیم

شفا آنلاین:هدف روز جهانی بهداشت ۲۰۱۷ که در ۷ آوریل گرامی داشته می‌شود، بسیج نیروها برای اقدام درباره افسردگی است.

به گزارش شفا آنلاین:به نقل از سپید این بیماری افراد را در همه سنین و در همه رده‌های جامعه و در همه کشورها مبتلا می‌کند. این بیماری بر توانایی افرادی در انجام کارهای روزمره تاثیر می‌گذارد و پیامدهایی برای خانواده‌ها، دوستان و حتی جوامع، محل‌های کار و نظام‌های مراقبت بهداشتی دارد. افسردگی در بدترین حالت ممکن است به آسیب زدن به خود و خودکشی بینجامد. شناخت بهتر افسردگی که می‌تواند به پیشگیری و درمان این بیماری کمک کند، به کاهش انگی که با این بیماری همراه هست کمک خواهد کرد و باعث خواهد شد افراد دچار آن بیشتر به جستجوی کمک بروند.

افسردگی چیست؟
افسردگی بیماری است که با احساس اندوه مداوم و از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که به‌طورمعمول باعث لذت فرد می‌شده، مشخص می‌شود و با ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره برای دست‌کم دو هفته همراهی دارد.

به علاوه افراد افسرده معمولاً این چند علامت را دارند: از دست دادن انرژی، تغییر اشتها، خوابیدن کمتر یا بیشتر، اضطراب، کاهش تمرکز، ناتوانی در تصمیم‌گیری، احساسی بی‌ارزش بودن، گناه یا ناامیدی و افکار آسیب زدن به خود یا خودکشی. این بیماری ممکن است برای هر کسی رخ دهد.
نکاتی که باید درباره افسردگی بدانید

افسردگی یک بیماری است و نه یک ضعف شخصیتی.
افسردگی را می‌توان درمان کرد. انتخاب بهترین درمان و مدت ادامه آن به‌شدت افسردگی بستگی دارد.
حمایت مراقبان، دوستان و خانواده بهبودی از افسردگی را تسهیل می‌کند. صبر داشتن و خویشتن‌داری ضروری است چراکه بهبود آن زمان می‌برد.
استرس می‌تواند افسردگی را بدتر کند.
افسردگی نشانه ضعف نیست.
افسردگی قابل‌درمان است، با گفتگو درمانی یا داروهای ضد افسردگی یا ترکیبی از این دو؛ بنابراین اگر احساس می‌کنید افسرده هستید، کمک بخواهید.
همه‌گیرشناسی افسردگی
در اغلب کشورهای جهان شمار افرادی که در طول عمرشان به افسردگی مبتلا می‌شوند، در حد ۸ تا ۱۲ درصد جمعیت است. بررسی‌ها درباره افسردگی به‌طور مداوم نشان داده‌اند که بیماری افسردگی عمده در زنان دو برابر شایع‌تر از مردان است، هرچند که علت این تفاوت روشن نیست و ممکن است عواملی که موردتوجه قرار نگرفته در این تفاوت دخیل باشند. افزایش نسبی در وقوع افسردگی که بیشتر با جهش رشدی هنگام بلوغ ارتباط دارد تا سن تقویمی، در سنین ۱۵ تا ۱۸‌سالگی به حد نهایی‌اش می‌رسد. افراد با بیشترین احتمال در فاصله سنین ۳۰ تا ۴۰ ممکن است دست‌خوش حمله افسردگی شوند و اوج‌گیری به میزان کمتری در وقوع افسردگی در فاصله سنین ۵۰ تا ۶۰ رخ می‌دهد.
خطر افسردگی با دچار شدن به بیماری‌های عصب شناختی مانند سکته مغزی، بیماری پارکینسون یا ام‌اس و در یک سال پس از به دنیا آوردن نوزاد افزایش می‌یابد. خطر افسردگی عمده در گروه‌های جمعیتی که با عوامل استرس‌زای محیطی مواجه هستند، مانند سربازان در جنگ یا پزشکان در حال تعلیم افزایش می‌یابد.
افسردگی پس از دچار شدن به بیماری قلبی - عروقی شایع‌تر است و در این وضعیت با پیش آگهی بدتری هم همراه است. گرچه بررسی‌ها درباره شیوع افسردگی در سالمندان به نتایج متناقضی رسیده‌اند، اما اغلب داده‌ها بیانگر آن است که شیوع افسردگی در این گروه سنی کاهش می‌یابد. اختلالات افسردگی در جمعیت‌های شهری بیش از جمعیت‌های روستایی مشاهده می‌شود و شیوع آن در گروه‌های دارای وضعیت بدتر اجتماعی- اقتصادی مانند بی‌خانمان‌ها بیشتر است.
پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که افسردگی تا سال ۲۰۲۰ ممکن است به دومین علت مرگ‌ومیر پس از بیماری قلبی تبدیل شود.