محدودیت حرکتی مفصل زانو بعد از شکستگی ران بندرت در بچه‌ها دیده می‌شود و بیشتر در بزرگسالان است.
شفا آنلاین:محدودیت
حرکتی زانو یکی از عوارض شایع شکستگی‌های ران است. این محدودیت حرکتی
می‌تواند به‌صورت ناتوانی بیمار در خم کردن زانو باشد یا ممکن است بیمار
توانایی صاف کردن کامل زانو را از دست بدهد. البته مشکل خم نشدن زانو بیشتر
دیده می‌شود. به گزارش شفا آنلاین:محدودیت حرکتی مفصل زانو بعد از شکستگی ران بندرت در بچه‌ها دیده می‌شود و بیشتر در بزرگسالان است.
درمان شکستگی تنه ران در بزرگسالان در اکثریت قریب به اتفاق موارد، عمل جراحی است. برای بی‌حرکت کردن قطعات شکسته شده در غالب موارد از میله داخل استخوانی استفاده می‌شود. البته استفاده از پلاک یا ندرتا فیکساتور خارجی هم معمول است.
خشکی زانو به‌دنبال شکستگی ران و جراحی آن دلایل متفاوتی دارد که مهمترین آن عبارتند از:
هنگام شکسته شدن استخوان، عضلات اطراف آن هم صدمه می‌بینند. این صدمه ممکن است به‌صورت کوبیدگی یا خونریزی درون بافت استخوان باشد یا حتی ممکن است به علت آسیب لبه تیز استخوان شکسته شده، عضله مجاور آن پاره شود. بهبودی این عضله آسیب دیده معمولا همراه با تشکیل شدن بافت ویژه‌ای در محل پارگی است که به آن بافت اسکار می‌گویند. از خصوصیات این بافت آن است که به استخوان مجاورش می‌چسبد. نتیجه آن است که عضله ران به استخوان زیرین به‌خصوص در محل شکستگی می‌چسبد. این چسبندگی مانع حرکت آزادانه عضله روی استخوان می‌شود. با حرکت نکردن عضله، مفصل زانو هم نمی‌تواند به راحتی حرکت کند.
همانطور که گفتیم، به‌دنبال شکسته شدن استخوان و صدمه عضلات اطراف آن، بافت اسکار در درون توده عضلانی ایجاد می‌شود. این بافت خاصیت انعطاف‌پذیری و کش آمدن عضله را ندارد. برای خم شدن مفصل زانو، عضله چهارسر ران باید کش بیاید و کش نیامدن آن موجب می‌شود زانو نتواند به درستی خم شود.
با هر بار خم شدن زانو، عضله چهارسر ران کش می‌آید و در طول روز با خم و راست شدن زانو طول این عضله هم مرتبا کم و زیاد می‌شود. وقتی بیمار بعد از شکستگی ران به علت درد مدتی زانوی خود را خم و راست نمی‌کند، برای مدتی طول عضله چهارسر ثابت مانده و کش نمی‌آید. نتیجه این است که بعد از چند روز عضله سفت و خشک شده و توانایی کش آمدن خود را تا حد زیادی از دست می‌دهد و همین عامل موجب محدودیت در خم شدن زانو می‌شود.
با هر بار خم و راست شدن زانو، بافت‌های نرم آن مثل کپسول مفصلی و لیگامان‌ها و تاندون‌های آن کش می‌آیند و این کار بطور مکرر در طول روز اتفاق می‌افتد. وقتی بیمار بعد از شکستگی ران به علت درد مدتی زانوی خود را خم و راست نمی‌کند، برای مدتی طول این بافت‌ها ثابت مانده و کش نمی‌آیند. نتیجه این است که بعد از چند روز توانایی کش آمدن خود را تا حد زیادی از دست داده و همین امر موجب محدود شدن حرکات زانو می‌شود.
گاهی به‌دنبال شکستگی‌های تنه استخوان ران، به‌خصوص اگر در نزدیکی مفصل زانو ایجاد شود، داخل یا اطراف مفصل زانو خونریزی می‌کند یا حداقل به‌دنبال ضربه ملتهب می‌شود. این التهاب یا خونریزی بعد از مدتی موجب تشکیل بافت اسکار در داخل یا اطراف مفصل زانو می‌شود و چون این بافت اسکار قابلیت کش آمدن خوبی ندارد، موجب محدود شدن حرکت زانو می‌شود. گاهی این بافت اسکار مانند یک چسب موجب چسبیدن قسمت‌هایی از زانو می‌شود و همین امر مانع حرکت آزادانه و روان قسمت‌های مختلف زانو می‌شود که نتیجه آن محدود شدن حرکات مفصل است.سپید
مهرداد منصوری
ارتوپد
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار