پـیـرچـشـمـی و درمـان آن

 شفا آنلاین: پیرچشمی زمانی مشخص می‌شود که فرد می‌خواهد در فاصله نزدیک به مطالعه بپردازد ولی به دلیل وجود تاری دید قادر به انجام این کار نیست. انجام معاینات اصولی چشم می‌تواند به تایید وجود پیرچشمی کمک کند.

   به گزارش شفا آنلاین:    این اختلال به راحتی به وسیله عینک‌های مطالعه معمولی با استفاده از عینک یا لنزهای تماسی قابل درمان است. به علاوه می‌توان از جراحی نیز جهت درمان استفاده کرد.

علل پیرچشمی
       به منظور ایجاد تصویری واضح از یک شی روی شبکیه باید ساختارهای متمرکز کننده نظیر قرنیه و عدسی به طور صحیح کار خود را انجام دهند.

       بر خلاف قرنیه، عدسی از قابلیت انعطافی بیشتری برخوردار است و با افزایش ضخامت خود جهت دیدن اشیاء نزدیک سبب تمرکز بیشتر پرتوهای نوری می‌شود، به گونه‌ای که تصویر شی به وضوح روی شبکیه ایجاد می‌شود. این تغییر ضخامت از طریق انقباض عضلات داخل چشمی مخصوص ایجاد می‌شود.

       با افزایش سن یک‌سری تغییرات در چشم ایجاد می‌شود که به عقیده بسیاری سخت‌تر شدن عدسی منجر به بروز پیرچشمی می‌شود.

       زمانی که عدسی قدرت انعطاف‌پذیری خود را کم‌کم از دست می‌دهد نمی‌تواند تغییر ضخامت داده در نتیجه قادر به متمرکز ساختن مطلوب پرتوهای نوری حاصل از اشیا نزدیک روی شبکیه نخواهد بود، در نتیجه تصاویر حاصله تار خواهند شد

در چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنید؟
       اگر شدت اختلال به حدی باشد که فرد نتواند در فاصله نزدیک مطالعه کند یا کارهای خود را آنگونه که می‌خواهد انجام دهد یا این که کیفیت تصاویر به حدی باشد که انگیزه فرد را جهت انجام کارها کاهش دهد باید به پزشک مراجعه کند.

تشخیص پیر چشمی
       این اختلال نیز از طریق انجام معاینات بالینی چشم قابل تشخیص بوده و تشخیص معمولا توسط متخصص صورت می‌گیرد. روش‌های تشخیصی متفاوت بوده و با استفاده از ابزارهای خاصی صورت می‌گیرد، به‌گونه‌ای که به کارگیری همه آنها مهم است زیرا می‌تواند در درمان تاثیرگذار باشد.

       به طور کلی اگر فردی از عینک یا لنزهای تماسی استفاده نمی‌کند و هیچ مشکلی چشمی ندارد و دارای شانس کمی جهت ابتلا به بیماری‌های چشمی است باید بین سن 30 تا 59 سال حداقل دو بار، بین سن 60 تا 64 سال هر دو تا چهار سال یک تا دو بار جهت معاینات چشمی مراجعه کند.

       اگر فردی از عینک یا لنز استفاده می‌کند نیز باید معاینات در فواصل کمتری صورت گیرد. اما در صورت وجود هرگونه علامت یا مشکل چشمی حتی در صورت انجام معاینه در همین اواخر باید جهت معاینه مجدد به پزشک مراجعه شود. به عنوان مثال وجود تاری دید ممکن است بیانگر علامتی باشد که نیاز فرد را به تغییر عینک یا لنز مطرح سازد.

       روش‌های درمانی در پیرچشمی شامل استفاده از عینک، لنزهای تماسی و روش‌های جراحی است. اگر فرد تا قبل از بروز پیرچشمی هیچ مشکلی نداشته است می‌توان فقط با استفاده از عینک مطالعه، درمان را انجام داد ولی این روش درمانی باید حتما زیر نظر پزشک باشد.

       اما اگر فرد به علت آستیگماتیسم، دوربینی یا نزدیک‌بینی از عینک یا لنز تماسی استفاده می‌کند، عینک‌های مطالعه به تنهایی کافی نیستند و باید از عینک‌های مخصوص استفاده کرد که شامل عینک‌های دو کانونی یا تدریجی، لنزهای تماسی دو کانونی یا چند کانونی است.

       روش‌های جراحی نیز وجود دارند که متعدد بوده ولی هیچکدام هنوز به عنوان یک درمان تایید شده به صورت روش استفاده نمی‌شوند.

مراقبت‌های فردی
       اگرچه پیرچشمی قابل پیشگیری نیست، با انجام اقدامات خاص می‌توان از چشم‌ها و بینایی محافظت کرد که شامل موارد ذیل است:
 انجام معاینات منظم و مناسب چشمی توسط پزشک
 کنترل بیماری‌های زمینه‌ای نظیر مرض قند، فشارخون که روی بینایی آثار سوء دارند.
 مراجعه سریع و به موقع به پزشک در صورت بروز علائمی نظیر کاهش یکباره بینایی،
 تاری‌دید چشم‌ها، جرقه‌های نوری، لکه‌های سیاه در میدان دید و هرگونه علامت دیگر.سپید