یک بررسی جدید نشان میدهد که گذراندن زمان بیشتر در ابتدای زندگی در فضای بیرون ممکن است تا حدی باعث حفاظت در برابر نزدیکبینی شود.
شفا آنلاین: پژوهشگران
اروپایی که این بررسی را انجام دادهاند معتقدند که قرار گرفتن بیشتر در
معرض پرتوهای ماورای بنفش B یا UVB ممکن است نقشی در کاهش نزدیکبینی داشته
باشد.
به گزارش
شفا آنلاین: به
گفته این پژوهشگران قرار گرفتن در معرض پرتوهای UVB در فاصله سنین ۱۴ تا
۲۹ با بیشترین میزان کاهش احتمال نزدیکبینی در دوران بزرگسالی ارتباط
داشت.
یان
مورگان، پژوهشگر بینایی و استاد مدعو دانشگاه ملی استرالیا که در این
تحقیق شرکت نداشت، گفت این یافتهها به شواهد درباره رابطه میان نزدیکبینی
و زمان گذرانده شدن در فضای باز میافزاید.
البته
این بررسی برای ثابت کردن یک رابطه علّی میان نزدیکبینی و مدت زمان حضور
در فضای آزاد طراحی نشده بود و فقط رابطه میان این دو را نشان داد.
به
گفته مورگان، عوامل ژنتیکی یک علت شناختهشده نزدیکبینی به حساب میآیند،
اما فقط توضیحدهنده بخش اندکی از موارد این بیماری هستند. او گفت که به
نظر میرسد عاملی در محیط باعث ایجاد نزدیکبینی میشود، اما هنوز معلوم
نیست این عامل چیست.
او
گفت: «در آسیای شرقی حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از کودکان در این روزها نزدیکبین
میشوند. در اروپا و ایالاتمتحده این رقم ممکن است ۴۰ تا ۵۰ درصد باشد.»
پژوهشها
نشان میدهند که نزدیکبینی در میان افراد تحصیلکرده شایعتر و در میان
افرادی که زمان بیشتری را در فضای بیرون میگذرانند، کمتر شایع است.
مورگان
گفت: «افزایش میزان زمان گذرانده شده در فضای بیرون در مدارس در تایوان در
طول ۵ سال گذشته باعث کاهش شیوع نزدیکبینی در این کشور برای نخستین بار
در طول ۴۰ سال شده است.»
پژوهشگران
کینگز کالج لندن، دانشکده بهداشت و پزشکی گرمسیری لندن و چندین موسسه دیگر
در این تحقیق جدید به بررسی ۳۷۱ فرد اروپایی دارای نزدیکبینی و ۲۷۹۷ فرد
بدون این عارضه پرداختند. همه شرکتکنندگان ۶۵ ساله یا سالمندتر بودند.
پژوهشگران
میزان قرارگیری این افراد در معرض نور خورشید- به خصوص پرتوهای UVB- را در
فاصله ۱۴ تا ۲۹ سالگی تخمین زدند. این بررسی نشان داد که افراد
تحصیلکردهتر بیشتر نزدیکبین هستند. همچنین این پژوهش نشان داد افرادی که
تصور میشد بیشتر در معرض پرتوهای UVB قرار گرفتهاند، کمتر دارای
نزدیکبینی هستند.
اما
آیا این یافتهها به این معناست که قرار گرفتن در معرض نور خورشید برای
چشمها خوب است؟ تابش پرتوهای UVB به پوست باعث برانگیختن تولید ویتامین D
در بدن میشود. اما جالب این است که پژوهشگران رابطهای میان نزدیکبینی و
ویتامین D نیافتند. این پژوهشگران نوشتند ممکن است عاملی دیگر در فضای
بیرون - به جز پرتوهای UVB- بر خطر دچار شدن به نزدیکبینی موثر باشد.
اما
این عامل چه میتواند باشد؟ مورگان گفت که قرار گرفتن در معرض به اصطلاح
«نور مرئی» ممکن است یک عامل موثر باشد.
دکتر
دانلد موتی، استاد کالج بیناییسنجی موافق است که ظاهرا پرتوهای UVB صرفا
نشانهای از قرار گرفتن به مدت بیشتر در فضای بیرون باشند. او گفت: «نظر
کنونی این است که نور درخشانتر فضای بیرون باعث آزادی دوپامین از شبکیه
چشم میشود. این دوپامین رشد چشم را آهسته و از نزدیکبینی جلوگیری
میکند.»
البته
او افزود:«کار این پژوهشگران نشان داده است که بودن در فضای بیرون فقط
پیش از ایجاد نزدیکبینی میتواند بر آن تاثیر بگذارد. هنگامیکه کودک نیاز
به عینک پیدا کرد، بودن در بیرون اثری بر نزدیکبینی او ندارد.»
نزدیکبینی
یکی از عیوب انکساری چشم است به معنی این است که چشم بیمار نوشتهها و
علامتها را در فاصله نزدیک تشخیص میدهد ولی در فاصله دور (نسبت به افراد
سالم) نمیتواند تشخیص دهد. آسیاییها و زنان بیشتر دچار نزدیک بینی
میشوند. بیش از ۳۰درصد افراد جهان دچار درجاتی از نزدیک بینی هستند.
نزدیک
بینی اغلب به دلیل زیاد بودن تحدب قرنیه چشم و بزرگتر بودن طول کره چشم
نسبت به حالت عادی اتفاق میافتد که نقطه کانونی عدسی روی شبکیه قرار
نمیگیرد و در جلوی آن تشکیل میشود. افراد نزدیک بین فقط وقتی تصویر جسمی
را واضح می بینند که جسم به چشم آنها نزدیک باشد.سپید
منبع: Healthday