بر اساس گزارشهای موجود، داروها مسبب 15تا10 درصد حوادث ناخواسته در بیماران بستری در بیمارستان هستند و تبدارویی بهعنوان تنها تظاهر یا شناختهشدهترین ویژگی یک واکنش ناخواسته در 5 تا3درصد از بیماران بستری در بیمارستان اتفاق میافتد
. در نظر گرفتن تبدارویی در طی بررسی بیمار مبتلا
به تب با منشا ناشناخته از لحاظ بالینی حایز اهمیت است.
تبدارویی یک
اختلال و پاسخ تبدار است که از لحاظ زمانی منطبق بر تجویز دارو بوده، با
قطع دارو برطرفشده و سایر علل احتمالی تب مانند بدخیمیها، بیماریهای
ترمبوآمبولی، حوادث عروق مغزی، بیماری کلاژن واسکولار، نقرس حاد، جراحی یا
تروما در طی بررسیهای فیزیکی و آزمایشگاهی رد شدهاند. بروز مجدد تب پس
از تجویز دوباره آن، تثبیتکننده تشخیص تبدارویی است.
هر چند که این
رویکرد بهویژه در بزرگسالان به ندرت مورد استفاده قرار گرفته و توصیه نمی
شود. در مورد تجویز مجدد دارو در بیمار مبتلا به تبدارویی اختلاف نظر
زیادی میان صاحب نظران وجود دارد و قطعا در شرایطی که واکنش تبدار اولیه
بسیار شدید بوده است نباید توصیه شود. از میان دستههای دارویی مختلف،
آنتیبیوتیکها مسئول بیشترین موارد گزارششده تبدارویی هستند آنچنان که
در حدود یکسوم اپیزودهای تبدارویی مربوط به آنتیبیوتیکهاست. در میان
آنتیبیوتیکها، تبدارویی بیشتر با بتالاکتامها، سولفونامیدها و
نیتروفورانتوئین گزارش میشود. سپید
منبع:PRNewswire