نتایج یک مطالعه جدید حاکی از آن است که پزشکان باید عوامل خطر بیماری کاردیوواسکولار یک فرد را همراه با اندازه فشار خون وی در نظر داشته باشند و فقط بر داده‌های کارآزمایی‌های بالینی برای تشخیص و درمان هیپرتانسیون تکیه نکنند.
شفا آنلاین: نویسنده نخست این مطالعه از انستیتو تحقیقات بالینی Duke معتقد
است: «اغلب بیماران با فشار خون سیستولیک بین 120 و 139 میلی‌متر جیوه در
معرض خطر بالای بیماری کاردیوواسکولار قرار دارند.به گزارش شفا آنلاین: اما، بکارگیری صرف معیارهای کارآزمایی بالینی باعث می‌شود تعداد زیادی از بیماران در معرض خطر که در این منطقه خاکستری قرار می‌گیرند، از دست بروند و درمان نشده باقی بمانند. مشابه رویکرد درمانی به کلسترول، پزشکان باید هنگام تعیین استراتژی درمانی برای هیپرتانسیون، خطر بیماری کاردیوواسکولار را هم در فرد در نظر داشته باشند.»
محققان در این مطالعه دو کارآزمایی بالینی اخیر را، کارآزمایی مداخله‌ای فشار خون سیستولیک (SPRINT) و ارزیابی پیشگیرانه پیامدهای قلبی -3 (HOPE-3)، بررسی کردند که چگونه به درمان روزانه بیماران می‌پردازد. SPRINT نشان داد درمان سختگیرانه هیپرتانسیون مزایای قابل توجهی داشته اما HOPE-3 مزیت سازگاری با این نوع رویکرد نشان نداد.
نتایج مطالعه مذکور به تازگی در JAMA Cardiology منتشر شده است.
محققان برای این منظور داده‌های 14142 بزرگسال 20 تا 79 سال را که در فاصله سال‌های 2007 و 2012 در مطالعه ملی NHANES وارد شده بودند، آنالیز کردند. آنها تعداد و مشخصات بزرگسالان با فشار خون سیستولیک حداقل 120 میلی‌متر جیوه را بررسی کرده و سپس تخمین زدند که چه افرادی به درمان یا درمان شدید، براساس معیارهای کارآزمایی بالینی یا مبتنی بر خطر نیاز دارند.
آنها تخمین زدند 3/53 میلیون بزرگسال درمان نشده و 8/19 میلیون بزرگسال درمان شده در آمریکا فشار خون سیستولیکی دارند که در محدوده خاکستری درمانی و تشخیصی 120 تا 139 میلی‌متر جیوه قرار می‌گیرند. نسبت کوچکی از آنها مناسب برای ورود به دو کارآزمایی SPRINT و HOPE-3 واجد شرایط بوده‌اند.
علاوه براین، آنها محاسبه کردند که حتی برای افراد با بیماری کاردیوواسکولار قبلی یا در معرض خطر برای این بیماری‌ها، تعداد اندکی واجد شرایط برای SPRINT (27 درصد درمان شده و 9/21 درصد درمان نشده) یا HOPE-3 (6/10 درصد درمان شده و 1/21 درصد درمان نشده) بوده‌اند. از سوی دیگر، تعداد قابل توجهی از بزرگسالان در آمریکا فشار خون سیستولیکی بین 120 و 139 میلی‌متر جیوه دارند، بدون آنکه واجد شرایط برای ورود به دو کارآزمایی مذکور بوده باشند.
محققان در این آنالیز نتیجه‌گیری کردند که مسلما، داده‌های به دست آمده از کارآزمایی‌های بیشتر مشخص خواهند کرد چگونه، چه وقت و چه کسانی برای درمان سختگیرانه‌تر ایده‌آل هستند. در این فاصله، محققان یک رویکرد مبتنی بر تشخیص را معرفی و توصیه می‌کنند که نه فقط فشار خون سیستولیک فرد که خطر کلی بیماری کاردیوواسکولار را هم برای درمان وی باید در نظر داشت.
محقق ارشد این مطالعه در تفصیل نتایج به دست آمده اینگونه شرح می‌دهد: «نخست، بیماران با بیماری قلبی‌عروقی قبلی به‌طور اتوماتیک به عنوان پرخطر در نظر گرفته می‌شوند. برای گروه پیشگیری اولیه، کارآزمایی SPRINT از محاسبه‌گر خطر فرامینگهام استفاده کرد، هرچند مخلوط جدید معادلات کوهورت ممکن است برای جمعیت قابل تعمیم‌تر باشند. هر دوی محاسبه‌گرها از ترکیبی از معیارهای سن، جنس، فشار خون، کلسترول، وضعیت دیابت و مصرف دخانیات استفاده می‌کنند. این محاسبه‌گرها نقطه شروع خوبی محسوب می‌شوند، اما پزشکان شاید بخواهند دیگر عوامل خطر را هم در نظر داشته باشند، از جمله سابقه خانوادگی، چاقی، کلسیم عروق کرونر و فعالیت فیزیکی.
البته در کامنتی که روی این مطالعه از سوی محققان SPRINT منتشر شده، آنها متذکر می‌شوند که دو کارآزمایی SPRINT و HOPE-3 به‌طور اساسی از نظر طراحی و جغرافیایی و دموگرافیکی با هم تفاوت دارند.
پیام اصلی این مطالعه آن است درمان سختگیرانه‌تر در مطالعه SPRINT مزایای دراماتیک و قابل توجهی فراهم می‌آورد. بسیاری از پزشکان تمایل بیشتری دارند که فشار خون را بیشتر کاهش دهند، اما واقعا ابتدا باید یاد بگیریم که فشار خون را در بالین چگونه اندازه بگیریم.
محققان مطالعه HOPE-3 نیز در کامنتی مدعی شدند: «ما فکر نمی‌کنیم رویکرد SPRINT قابل استفاده در اغلب مراکز باشد، حتی در کشورهای پیشرفته‌ای مانند کانادا و آمریکا. پیام اصلی این مطالعه آن است که اگر فشار خون افزایش یافته، آن را با رویکردی که مناسب با سطح منابع دردسترس شما است، درمان کنید. اگر می‌خواهید فشار خون را کاهش دهید، نمی‌توان آن را به زمانی موکول کرد که منابع زیادی در دست دارید یا زمانی که می‌توانید بیماران را با دقت مانیتور کنید. این رویکرد، بسیار مناسب است، اما وقتی تعداد زیادی از افراد مبتلا به هیپرتانسیون هستند، باید رویکرد قابل اجرایی‌تری را در پیش گرفت.»
فشار خون چقدر کاهش یاید؟
در مطالعه دیگری که در آگوست 2016 منتشر شد، محققان فرانسوی داده‌های 22672 بیمار مبتلا به بیماری شریان کرونری پایدار را بررسی و آنها را طبق روند روتین بالین برای پرفشاری خون درمان کردند.
آنها دریافتند که برای این گروه از بیماران، فشار خون سیستولیک کمتر از 120 میلی‌متر جیوه و فشار خون دیاستولیک کمتر از 70 میلی‌متر جیوه با پیامدهای جانبی قلبی‌عروقی، از جمله مورتالیتی همراه بوده است. این مطالعه از نوع مشاهده‌ای بوده و نمی‌تواند با کارآزمایی‌های تصادفی شده مداخله‌ای آینده‌نگر مقایسه شود. البته نتایج به دست آمده نیز مغایرتی با نتایج SPRINT ندارد، زیرا از دستگاه فشار خون رایج مطبی استفاده کرده‌اند. این نوع اندازه‌گیری فشار خون در کلینیک می‌تواند نسبت به اندازه واقعی تا 15 میلی‌متر جیوه بیش از اندازه برآورد شده باشد، بنابراین 120 میلی‌متر جیوه در کارآزمایی SPRINT می‌تواند تا 125، 130 و حتی 130 میلی‌متر جیوه را در روتین بالین پوشش دهد. پزشکان نیز در مطب از همین روش اندازه‌گیری استفاده می‌کنند.سپید
منبع: Medscape
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار