اعضای پیوندی از کجا می‌آیند؟

شفا آنلاین:پدیده‌ای که در بسیاری از کشورها به‌دلیل مسائل انسانی و اخلاقی، زشت و مذموم به حساب می‌آید. معنای توریسم پیوند عضو، سفر به کشورهای دیگر جهت دریافت عضو است اما منظور آقای وزیر از چند کشوری که خوشنام نیستند دقیقا کدام کشورهاست؟

    به گزارش شفا آنلاین:   به گفته سازمان بهداشت جهانی، کشورهای چین، فیلیپین، پاکستان، مصر و کلمبیا از این نظر بدترین‌ها هستند. در این میان اما چین وضع متفاوت و نگران‌کننده‌ای دارد. در چین دریایی از عضو پیوندی وجود دارد. زمان انتظار برای پیوند عضو در چین تنها چند روز است و در مواردی حتی کمتر از یک روز است. درحالی‌که در دیگر کشورها باید ماه‌ها در نوبت انتظار بود. منبع این میزان عضو چه کسانی هستند؟ پشت پرده این همه عضو پیوندی ماجرای دردناک و تکان‌دهنده‌ای وجود دارد که احتمالا وزیر بهداشت ما با علم به این ماجرا از خوشنام نبودن کشورهای مقصد توریسم‌درمانی سخن گفته است. سود سرشار ناشی از فروش اعضای بدن باعث شده زندانیان عقیدتی و سیاسی در چین قربانی تجارت سیاه اعضای بدن شوند.

       برخی ادعاها؛ حزب کمونیست چین نزدیک به 20 سال است که توسط بیمارستان‌ها، زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری اقدام به برداشت اندام حیاتی بدن صدها هزار انسان زنده کرده و اینگونه باعث قتل آنان شده است. مسلمانان اویغور، ساکنان تبت و زندانیان سیاسی بخشی از قربانیان هستند اما عمده قربانیان کسانی بوده‌اند که روش معنوی فالون‌گونگ را تمرین می‌کرده‌اند. هرچند حکومت چین ماجرا را تکذیب می‌کند اما شواهد محکمی وجود دارد که نشان می‌دهد برداشت سازمان‌یافته‌ اعضا متوقف نشده است. فالون‌گونگ که یکی از روش‌های مراقبه و تزکیه چینی است از دهه 1990 به‌دلیل فواید چشمگیر در بهبود سلامت روحی و جسمی محبوبیت پیدا کرد اما حزب کمونیست چین که نگران شد گسترش این روش معنوی باعث حذف باورها و ایده‌های کمونیستی شود، از سال 1999 با این گروه برخورد کرد. سابقه سرکوب روش‌های معنوی در چین به دوران انقلاب فرهنگی دهه 1960 باز می‌گردد. میلیون‌ها تمرین‌کننده فالون‌گونگ، همانند اقلیت مسلمان، ساکنین تبت و مسیحیان چین، به خاطر باورهایشان با آزار حزب کمونیست روبرو شدند.

       آمار می‌گوید در چین، تعداد عمل‌های پیوند عضو از سال 1999 به شکلی غیرطبیعی افزایش داشته و تعداد مراکز پیوند نیز رشد عجیبی داشته است. یعنی درست از زمانی که بازداشت غیرقانونی تمرین‌کننده‌های فالون‌گونگ آغاز شد. دولت چین چند سال پیش به استفاده از اعضای بدن اعدامی‌ها اقرار کرد، اما با رجوع به آمار عفو بین‌الملل درخصوص اعدام‌ها، دیده می‌شود که تعداد عمل پیوند، ده‌ها برابر بیشتر از تعداد اعدام‌ها بوده است. سهم اهدای داوطلبانه و بیماران مرگ مغزی هم کمتر از 2 درصد است. منبع بزرگ برای تامین عضو چه کسانی هستند؟

گزارش‌هایی مستند و تکان دهنده
       «اندام‌های دولتی» کتابی است که توسط گروهی از پزشکان سرشناس حوزه‌ پیوند در کانادا منتشر شده و مشارکت دولت چین در تجارت سیاه اندام را بررسی کرده است. دکتر آرتور کاپلان، مدیر مرکز اخلاق پزشکی دانشگاه پنسیلوانیا، در این کتاب گفته است که زندانیان چینی قربانی برداشت اعضا هستند. دو حقوقدان کانادایی نیز به نام‌های «دیوید ماتاس» و «دیوید کیلگور» پس از تحقیقی گسترده، گزارشی به نام «محصول خونین»(1) ‌شامل 52 مدرک معتبر را منتشر کردند که نشان می‌دهد حزب کمونیست از سال 1999، از طریق سرقت اعضای بدن، تعداد بسیار زیادی از تمرین‌کننده‌های فالون‌گونگ را به کام مرگ فرستاده است.

       روزنامه فیگارو نیز اخیرا طی گزارشی برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده فالون‌گونگ توسط حزب کمونیست را تایید کرده است. نشریه نیوزویک، در ژوئن ۲۰۱۶، گزارشی منتشر کرد با عنوان «آیا چین هنوز اعضای بدن زندانیان سیاسی را برمی‌دارد؟». نیویورک‌تایمز هم در آگوست 2016 به نقل از رئیس انجمن جهانی پیوند اعضاء گفت که برداشت اعضای بدن زندانیان عقیدتی در چین جهانیان را به وحشت انداخته است. مجله ویکلی‌استاندارد برآورد می‌کند هزاران تمرین‌کننده روش معنوی فالون‌گونگ، قربانی تجارت سیاه اعضای بدن در چین شده‌اند. در ژوئیه 2015 دیوید ماتاس نویسنده محصول خونین به گزارشگر روزنامه استرالین گفت: این جریان هنوز در حال وقوع است. افرادی که امروزه از زندان‌های چین آزاد می‌شوند، هنوز درباره آزمایش‌های خون صحبت می‌کنند. «مانفرد نوآک» گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور شکنجه و «اسماء جهانگیر» فرستاده ویژه سازمان ملل در آزادی مذاهب در گزارش‌هایی وقایع فوق را تایید کرده‌اند.

       بی‌بی‌سی به نقل از پروفسور ویگمور می‌گوید «در چین سرعت یافتن عضو گاهی کمتر از یک هفته است و این نشان می‌دهد کسانی از قبل برای این کار گزینش شده‌اند». زمان انتظار در کشورهای دیگر چند ماه یا حتی چند سال است. در جولای ۲۰۱۶، فیگارو نوشت تنها در بیمارستان مرکزی تیانجین، ساختمانی ١٧ طبقه برای جراحی‌های پیوند عضو وجود دارد. تعداد مراکز پیوند عضو چین پس از سال 1999 افزایش عجیب 300 درصدی داشته است! بیمارستان چانگ‌چنگ در شانگهای، زمان انتظاری‌ به کوتاهی 4 ساعت را برای مواقع اضطراری تضمین کرده است.

شاهدان عینی، گواهی بر حقیقت تلخ
       نخستین شاهد همسر یک جراح در بیمارستان «سوجیاتون» در شهر «شن‌یانگ» بود. این خانم گفت که همسرش، طی 2 سال، حدود 2 هزار قرنیه را خارج کرده است. هیچ‌کدام از قربانیان زنده نماندند، زیرا جراحان دیگر سایر اندام‌ها را خارج می‌کردند. در ضمایم 16 و 18 «محصول خونین» گفت‌وگو با این شاهد آمده است. پزشکی از ارتش ضمن تایید این شاهد مدعی شد دست‌کم در 36 اردوگاه کار اجباری، چنین جنایاتی در حال وقوع است. پیش‌تر از آن واشنگتن‌پست، گزارشی درباره یک جراح چینی منتشر کرد که در این اعمال دست داشته است. سازمان جهانی بررسی آزار و شکنجه فالون‌گونگ نیز فهرستی از ۸۶۵ بیمارستان و ۹۵۰۰ پزشک درگیر در این جنایات را منتشر کرده است.

       آنهایی که از مراکز مرگ جان سالم به در بردند، گفته‌اند که دائما مورد آزمایش پزشکی قرار می‌گرفتند. یکی دیگر از مدارک، اجسادی است که فاقد اندام هستند و آثار بخیه روی آنها دیده می‌شود. طی تحقیق «محصول خونین» افرادی با بیمارستان‌های چین تماس می‌گرفتند و خود را متقاضی معرفی می‌کردند. تماسی که با یک بیمارستان شروع می‌شد، گاهی به یک زندان یا بازداشتگاه ارجاع داده می‌شد! طی سال‌های اخیر مردم بسیاری از کشورهای مختلف با امضای دادخواست و ارائه آن به کمیساریای حقوق بشر سازمان ملل متحد، خواستار پایان فوری وقایع فوق شده‌اند. سازمانی به نام پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن، متولی این کارزار است و نسخه‌های جدیدتری از این دادخواست جهت ارائه به سازمان ملل متحد همچنان در حال امضاست
سپید
(1) محصول خونین (Bloody Harvest) قابل دسترسی در سایت organharvestinvestigation.net