بابک نیکومرام، دبیر انجمن جراحان پلاستیک و زیبایی ایران با بیان اینکه مهم‌ترین مشکل جامعه فوقتخصص جراحی پلاستیک مانند سایر رشته‌های پزشکی رعایت نکردن عدالت است، گفت: «عدالت برای پزشکان رعایت نمی‌شود.
شفا آنلاین: درواقع
هرچه پزشکان بیشتر تحصیل می‌کنند، مشکلات‌شان نیز به‌صورت تصاعدی افزایش
پیدا می‌کند. یعنی وقتی‌که ادامه تحصیل می‌دهند، به دلیل تعهدات
ناعادلانه‌ای که به آنها تحمیل می‌شود، با دشواری‌های بیشتر رو‌به‌رو شده و
آزادی‌شان از نظر محل سکونت و کار نیز کاهش پیدا می‌کند.» به گزارش شفا آنلاین:به نقل از سپیدنیکومرام با اشاره به دوره‌های سخت آموزشی در مقطع دستیاری ادامه داد: «جراحان عمومی در طرح تعهد، بعد از آنکه امتحانات بسیاری را پشت سر گذاشتند، مجبور به گذراندن دوره‌های اجباری در منطقه‌ای غیر از محل سکونت خود هستند. حالا اگر بخواهند فوقتخصص جراحی پلاستیک را که علمی و آکادمیک درزمینه زیبایی و ترمیم است فرابگیرند، باز باید امتحانات سخت ورودی را قبول شوند و سه سال تحصیل کنند که کشیک‌های شبانه هم دارد. پس‌ازآن هم امتحان دشوار قبولی بورد در پیش است و درصورتی‌که تمامی این مراحل را پشت سر بگذارند دو برابر مدت تحصیل تعهد دارند، یعنی شش سال. یعنی تازه پس‌ازاینکه یک فرد، جراح عمومی می‌شود، سه سال تحصیل فوقتخصص و شش سال تعهد آن را در پیش دارد، که یعنی نه سال. معمولاً افراد در این سن‌ها ازدواج‌کرده و خانواده تشکیل داده‌اند و این نیز بر سختی زندگی آنها می‌افزاید.»
وی می‌افزاید: «از سویی برای مثال وقتی فردی سرما می‌خورد بسته به اینکه توسط پزشک عمومی، متخصص یا فوق تخصص ویزیت شود، حق ویزیت‌های متفاوتی دریافت می‌شود این در حالی است که در جراحی این تفاوت‌ها وجود ندارد و هزینه یک عمل درصورتی‌که توسط یک متخصص یا فوق تخصص انجام شود تفاوتی ندارد.»
نیکومرام با بیان اینکه وقتی قیمت جراحی یک متخصص با قیمت جراحی یک فوق تخصص که 9 سال از زندگی خود را صرف آموختن کرده، تفاوت نداشته باشد انگیزه‌ای برای ادامه تحصیل نمی‌ماند، گفت: «درواقع هیچ حمایتی از فردی که جراحی زیبایی را به‌صورت آکادمیک و عمیق فرامی‌گیرد وجود ندارد. در حال حاضر جراح عمومی، از روی دیدن فیلم اعمال جراحی و مطالعه کتب پلاستیک و تمرین روی بیماران و بدون تحصیل اکادمیک ، اعمال جراحی پلاستیک را به‌طور غیر اکادمیک انجام می‌دهد و قانون هم جلوی ان‌ها را نمی‌گیرد.
خوب چه انگیزه‌ای است که این‌ها بیایند سه سال دوره فوق تخصص جراحی پلاستیک ببیند و شش سال هم تعهد با حقوق ناچیز دهند و تازه نه سال بعد وارد کار ازاد شوند؟» او ادامه داد: «طبق قانون پنجم توسعه، پزشکانی که در استخدام پیمانی و یا رسمی مراکز آموزشی درمانی دولتی و عمومی غیردولتی هستند اجازه ندارند در مراکز تشخیصی، آموزشی، درمانی و بیمارستان‌های بخش خصوصی و خیریه فعالیت پزشکی داشته باشند. اما این در صورتی است که خدمت پزشکان متناسب با قیمت واقعی پرداخت شود، درحالی‌که این اتفاق رخ نداده است. این در حالی است که حتی با همین قیمت غیرواقعی هم در برخی از مراکز یک سال است که کارانه‌ها پرداخت نشده. فردی که فوقتخصص جراحی پلاستیک گرفته، انتظار درآمد مطلوب دارد و این در حالی است که کمتر کسی برای جراحی پلاستیک به بیمارستان دولتی مراجعه می‌کند.
این جراحان را به‌اجبار در بیمارستان‌های دولتی نگه می‌دارند و به همین دلیل هم این افراد از بیماران دور می‌مانند و تعداد بیماران آنها از رشته‌های دیگر کمتر است. اگر نهایت تلاش خود را انجام دهند، درآمد آنها به 9 میلیون تومان خواهد رسید که آن هم با تاخیر یک‌ساله پرداخت می‌شود.»
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار