به گزارش شفا آنلاین:کالینا کریستف، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه بریتیش کلمبیا کانادا، در این مورد می گوید: «ذهن سرگردان تغییری عجیب و غریب در ذهن نیست. بلکه حالتی است که ذهن به هنگام ورود به یک وضعیت خودانگیخته به آن دچار می شود. بدون این حالت خودانگیخته، نمی توانیم کارهایی مثل رویاپردازی یا تفکر خلاقانه را انجام دهیم.»
در این مطالعه پیشنهاد می شود که جریان افکار، تعاملی بین شبکه های مختلف مغز و جریان آزاد ذهن در حالت پیش فرض، یعنی ذهن سرگردان، است.
اما این دو محدودیت، یکی خودبخودی و دیگری اجباری، می تواند موجب کوتاه شدن این حرکت همزمان افکار شود.
به گفته محققان فرایند تفکر خودانگیخته، از جمله سرگردانی ذهن، و همچنین تفکر خلاقانه و رویاپردازی، زمانی بروز می کند که افکار نسبتا عاری از این محدودیت های عمدی و خودبخودی باشند.
کریستف در ادامه می گوید: «فهم این موضوع که چه چیزی موجب آزادشدن افکار و چه چیزی موجب محدودشدن آنها می شود بسیار مهم است چراکه می تواند به ما در فهم نحوه جریان افکار در فکر افراد مبتلا به بیماری ذهنی کمک کند.»
به گفته وی، «ذهن همه دارای فراز و نشیب عادی افکار است، اما چارچوب ما در مورد اختلالاتی نظیر بیش فعالی، افسردگی و اضطراب به عنوان گسترش تنوع عادی در تفکر است.»