براساس قوانین کیفری کشور، هر جراحت یا عارضهای که روی بدن فرد ایجاد شده باشد، غرامت و دیه خاص خودش را دارد.
شفا آنلاین: میزان این غرامت را نیز باید پزشکی قانونی و
گاهی دادگاه تعیین کند. این بخش مشخص میکند که جراحات روی بدن فرد چیست،
از چه نوعی و تا چه اندازه روی زندگی وی تاثیرگذارند.
رسم
معمول این بود که بیمار پس از بستری و انجام کارهای معمول درمانی و بهبود
کامل به دنبال کارهای قانونی آن برود اما الان در حال حاضر با شرایط فعلی
چند سالی است که تمام بیماران ترومایی در همان بیمارستان میتوانند توسط یک
پزشک قانونی معاینه شوند و این زمینهای شده است تا
همکاران متخصص پزشکی
قانونی به بیمارستانها ورود پیدا کنند. آنها پس از بررسی بیماران و ثبت
جراحات آنها و تطبیق آن با قانون مجازات اسلامی، در نهایت یک نامه کامل و
مشخص برای سازمان پزشکی قانونی یا مراجع ذیربط آماده میکنند و بیمار دیگر
لازم نیست با شرایط خود به دنبال روند پیگیری آن باشد.
مشکل
سیستم قبلی این بود که بسیاری از ضایعاتی روی بدن بیماران مانند کبودی،
ساییدگی و خراشیدگیها پس از گذشت مدتی بهبود پیدا میکند اما اگر پزشک
معالج اینها را در پرونده ثبت نکرده باشد، عملاً دست بیمار در پیگری روند
دریافت غرامت به جایی بند نیست و وی نمیتواند ثابت کند که چنین جراحاتی
داشته است. برای مثال برای یک ارتوپد یا متخصص مغز و اعصاب که بیمارش دچار
شکستگی استخوان ران و یا ستون فقرات شده است، اصلا مهم نیست که بیمار چند
کبودگی و خراشیدگی روی پوست خود دارد و این موارد را اصلاً در پرونده ثبت
نمیکند. غافل از اینکه هر کدام از اینها امکان دارد شامل چندین میلیون دیه
برای فرد باشد. این مبالغ را هم لزوماً طرف مقابل که مسئول حادثه بوده
است، پرداخت نمیکند. برای مثال در تصادفات رانندگی، بیمه اتومبیل این
مبالغ را پرداخت میکند و تاثیری بر فرد مقصر در جریان تصادف ندارد.
از
سوی دیگر ما بحثهایی مانند خودزنی و دیگرزنی در منازعه را نیز بسیار
داریم. شاید پزشکان معالج نتوانند متوجه این موارد شوند، در صورتی که
پزشکان قانونی با تجربهای که دارند، این موارد را تشخیص میدهند و از
تحمیل ظلم به دیگری جلوگیری میکنند. همین موضوع بر اهمیت حضور هرچه بیشتر
آنها در بیمارستان میافزاید.سپید
کامران آقاجانی
متخصص پزشکی قانونی
استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران