یک دهه پزشک خانواده بر دوش پزشکان عمومی

شفا آنلاین:اگرچه اوایل ،بهانه‌ای بیشتر از حل مشکل اشتغال مطرح می‌شد.و در یک‌کلام این برنامه به دنبال سلامت بود ولی در کوتاه‌ترین مدت دیدیم که نه‌تنها شاخصه‌های سلامت تغییر کرد و نه ارجاع به سرانجام رسید و نه سامانه‌ای که در ابتدا مطرح می‌شد به سامان رسید.

و فقط طرحی ماند ،پرهزینه و پزشکانی بسیار بی‌انگیزه که چشم‌به‌راه مواجبی شدند اندک، که گاهی از لای انگشتان بیمه‌ها می‌چکد و افاضاتی که گاه در سیستم وزارت به میل و رغبت افراد بیان می‌شود، بدون هیچ‌گونه پشتوانه . اینک پس از یک دهه‌ای که می‌توانستیم پزشکان عمومی‌مان را به سطحی برسانیم که تمام خدمات سطح اولیه سلامت را و حتی پیشگیری را خود به دست‌گیرند و در این دهه حداقل رتبه علمی و یا اقتصادی خود را ارتقا بخشند، با حجم وسیعی از اعتراضات و توقعات پزشکان و مردم و عوارض ناخواسته‌ای در حوزه سلامت مواجه شده‌ایم که جمع‌کردن آن نیاز به یک دهه دیگر کار دارد.!! ...در طول این سال‌ها به‌جای حفظ و ارتقای جایگاه پزشک،ابتدا با حذف جایگاه بهورز و جایگزین کردن پزشک عمومی! شان و توان پزشک، به چالش کشیده شد و پس‌ازآن ماماها را به‌عنوان مراقب سلامت،به این ورطه انداختند! در این میان حتی متاسفانه استوانه‌های نظام PHCرا که بزرگان ما بر اساس ارائه بیشترین خدمت با کمترین و موثرترین دوره آموزشی (بهورزی) بناکرده بودند به‌هم‌ریخته و برعکس !!! به بهانه حضور پزشک در نقاط ، بیشترین آموزش (پزشکی و مامایی) را در اولین سطح نهادند.! ... در طول این دهه که فرصت‌های طلایی ارتقا باورهای بهداشتی مردم بود، فرهنگ سلامت تا سطح مهر کردن دفترچه تنزل پیدا کرد!!! و ادبیات بهداشت و پیشگیری که در طول دهه‌های قبلی به مدد بهورز زیر دیپلم! بسیار رشد یافته بود

 با ندانم‌کاری‌های این طرح ،تبدیل شد به پاراکلینیک‌های بی‌هدف و هزینه‌بر و سردرگم کردن مردم در لابه‌لای ارجاعات ارزان‌قیمت!! و در یک‌کلام، بی‌اعتمادی به پزشک عمومی!!! در طول این دهه ،پزشکان عمومی خواسته و ناخواسته تبدیل شدند به تخت روانچی‌های متخصصین و دانشگاه‌ها و نقش قربانی را برای تطهیر بیمه‌ها خوب بازی کردند و در این میان نه‌فقط نظام پزشکی کاری نکرد بلکه انجمن پزشکان عمومی نیز، حتی نقش نظاره‌گر!! را هم نداشتند.سپید