ایوان مارتین، استاد مهندسی بافت دانشگاه باسل و محقق ارشد این تحقیق اظهار کرد: ما یک رویکرد جدید و نویدبخش برای درمان آسیبهای غضروف مفصلی ایجاد کردهایم.
غضروف مفصلی به بافتی میگویند که انتهای استخوانهای زانو را میپوشانند و آسیب دیدن آنها میتواند باعث بیماریهای تحلیلبرنده مفصل از جمله استئو آرتریت شود.
درمان استاندارد غضروف آسیبدیده زانو تاکنون شامل جمعآوری سلول غضروف از زانوی بیمار بود که به زمان زیادی احتیاج داشت. همچنین این فرآیند به دو بار عمل نیاز داشت که عمل اول شامل برداشت سلول بود و عمل دوم به پیوند غضروف میپرداخت.
در روش جدید، نمونه کوچکی از سلولهای غضروف بینی بیماران گرفته شده و برای 14 روز در معرض هورمون رشد قرار گرفت. پس از این فرآیند، سلولها برای 14 روز دیگر در کلاژن قرار داده شدند.
برای استاندارد سازی این فرآیند باید تعداد بیمار بیشتری تحت این درمان قرار گرفته و واکنش مثبتی به تنش مکانیکی مفصل زانو نشان دهند. غضروف بینی استخراج شده برای این درمان از قطر مشابه پاککن برخوردار بود. این بافت توسط آنزیم تجزیه شده و بر روی یک غشای منفذدار برای تحریک شکلگیری پرورش مییابد.
محققان در مرحله بعدی قصد دارند این فرمول را روی 108 بیمار در چهار مرکز بالینی مجزا آزمایش کنند.
این تحقیق در مجله Lancet منتشر شده است.