شفا آنلاین>سلامت جنسی>هورموندرمانی جایگزین - داروهایی که حاوی هورمونهای زنانه هستند که دیگر در بدن افراد یائسه تولید نمیشود- در گذشته به عنوان روش رایج درمان عوارض پس از یائسگی در زنان- مثل گر گرفتگی - به کار گرفته میشد.
به گزارش
شفا آنلاین، همچنین تصور بر این بود که
هورموندرمانی اثرات طولانیمدت در پیشگیری از بیماریهای قلبی عروقی و
پوکی استخوان دارد.
در
شماره گذشته، در مورد علت انجام و خطرات احتمالی این روش درمانی صحبت شد.
در ادامه، به دیگر جنبههای این نوع درمان پرداخته میشود.
چه کسانی باید هورموندرمانی شوند؟
علیرغم
خطراتی که استروژن برای سلامت دارد، هنوز به عنوان استاندارد طلایی برای
درمان علائم یائسگی در نظر گرفته میشود. احتمال خطر قطعی برای زنی که
هورموندرمانی میکند، بسیار کم - تا حدی که با توجه به علائمی که فرد از
آن رنج میبرد قابل قبول باشد - است. در موارد زیر ممکن است فواید
هورموندرمانی نسبت به خطرات آن ارجح باشد:
در صورت رنج بردن از گرگرفتگی متوسط تا شدید و دیگر علائم یائسگی
در صورتی که توده استخوانی کاهش یابد و فرد قادر به تحمل و بهرهبردن از درمانهای دیگر نباشد.
در صورتی که فرد دچار یائسگی زودرس - پیش از 40 سالگی شده باشد یا تخمدانها دچار نارسایی زودهنگام - پیش از 40 سالگی - شده باشند.
زنانی
که دچار یائسگی یا نارسایی تخمدان زودرس میشوند نسبت به زنانی که در سن
50 سالگی دچار حالات مذکور میشوند در معرض خطرات متفاوت سلامت قرار
میگیرند، از جمله:
کاهش احتمال خطر سرطان پستان
افزایش خطر پوکی استخوان
افزایش خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی (CHD)
به
علاوه، به نظر میرسد هورموندرمانی در صورت شروع زودهنگام پس از یائسگی
در زنان جوان، خطر پوکی استخوان و بیماری قلبی عروقی را کاهش میدهد. در
زنانی که دچار یائسگی زودهنگام میشوند، اثرات حفاظتی هورموندرمانی ممکن
است گاهی بر خطرات ناشی از آن ارجح باشد.
در مورد آن دسته از خطرات هورموندرمانی که میتوانند منحصرا در شما صدق کنند با پزشکتان صحبت کنید.
چه کسانی باید از هورموندرمانی اجتناب کنند؟
زنان
مبتلا به سرطان پستان، بیماری قلبی یا دارای سابقه لخته شدن خون، احتمالا
نباید جهت برطرف کردن علائم یائسگی از هورموندرمانی استفاده کنند. زنانی
که از علائم یائسگی رنج نمیبرند نباید جهت پیشگیری از زوال حافظه یا سکته
مغزی از هورموندرمانی استفاده کنند. به جای آن میتوانند از پزشکشان در
مورد داروهای قابلمصرف یا ایجاد تغییر در سبک زندگی به منظور حفاظت
طولانیمدت در برابر این مشکلات سوال کنند.
محافظت در برابر خطرات جانبی هورموندرمانی
در مورد راهکارهای زیر با پزشک مشورت کنید:
شروع در زمان مناسب: خطر بیماری قلبی ناشی از هورموندرمانی به طور
معناداری در زنان زیر 60 سال کمتر است. در واقع، برخی مطالعات پیشنهاد
میکنند که شروع مصرف استروژن در سالهای ابتدایی پس از یائسگی ممکن است
اثر محافظتی بر قلب داشته باشد.
میزان مصرف دارو را به حداقل برسانید: برای درمان علائم یائسگی از کمترین
دوز موثر دارو و در کوتاهترین زمان ممکن استفاده کنید. در صورتی که علائم
پایدار و ناتوانکننده باشند، پزشک ممکن است درمان طولانیمدتتر را توصیه
کند اما برای اطمینان از برتری داشتن منافع هورموندرمانی نسبت به خطرات آن
مرتبا فرد را پایش میکند.
بهترین شیوه استعمال دارو را در مورد خود بیابید: استروژن میتواند به
صورت قرص، پچ، ژل، کرم واژنی، شیاف آهستهرهش یا حلقه نصب شونده در واژن
مصرف شود. اگر فرد فقط از علائم واژنی رنج میبرد، استروژن در شکلهای کرم
واژنی، قرص یا حلقه معمولا انتخاب بهتری نسبت به کپسول یا پچ پوستی است.
این بدان علت است که استروژنی که مستقیما در واژن استفاده میشود نسبت به
استروژن به فرم کپسول یا پچ پوستی، در دوز پائینتری اثربخشی خود را اعمال
میکند.
در
صورتی که فرد هیسترکتومی(در آوردن رحم) نکرده است و از هورموندرمانی به
شکل پچ پوستی یا دهانی استفاده میکند، لازم است از پروژستین نیز که در
شکلهای قرص، قرصهای ترکیبی، ژل واژنی، وسیله داخل رحمی یا پچ پوستی
ترکیبی موجود است، استفاده کند. پزشک میتواند در انتخاب مفیدترین و
راحتترین و کمخطرترین روش مصرف به فرد کمک کند.
در صورتی که فرد قادر به هورموندرمانی نباشد چه میتواند بکند؟
زنان
مجبور نیستند با یائسگی بجنگند. فرد ممکن است قادر باشد با به کارگیری
شیوههای سالم زندگی علائم یائسگی را مدیریت کند. در واقع، پزشک ممکن است
پیش از تجویز دارو تغییر عادات ورزشی و رژیم غذایی را توصیه کند. اگر ایجاد
تغییر در شیوه زندگی برای رهایی از علائم آزار دهنده یائسگی کافی نبود،
داروهای زیادی جز هورموندرمانی برای حل مشکلات وجود دارند.
واضح است که هورموندرمانی، نوشدارویی برای بیماریهای وابسته به سن نیست، اما همه اخبار نیز به زیان آن نیست.
بهترین
راه مشخص کردن اینکه آیا هورموندرمانی انتخاب خوبی برای درمان شما است یا
نه، این است که با پزشکتان در مورد علائم شخصی و خطرات سلامت خود صحبت
کنید واین مشورت را در سالهای یائسگی نیز ادامه دهید. از آنجا که محققان
در مورد هورموندرمانی و درمانهای دیگر علائم یائسگی مطالب جدیدی
میآموزند، ممکن است توصیهها تغییر کند. به طور مرتب با پزشک در مورد روش
فعلی درمان خود گفتوگو کنید تا اطمینان یابید که در حال به کار گیری
بهترین روش هستید.
منبع: Your Doctor